رمان پناهم باش پارت 16

4.5
(25)

 

انگار از این پیشروی من خوشش اومده بود طوری که نرم شده و چشمهاش رو بسته بود و لبخند محوی روی لبهاش نشسته بود و من احساس می کردم گردنش رو کج کرده و این طور داره بهم آمار میده که تو کارم پیشروی کنم.

همون طور که نوازشش می کردم اون رو اروم روی تخت گذاشتم خودم روش خیمه زدم و برای دقایقی چشمهاش رو باز کرد و بهم نگاه کرد و بعد با خجالت دوباره چشمهاش رو بست.

برای این که دوباره نترسه باز سرم رو توی گردنش فرو بردم و لبهام رو روی گردنش گذاشتم و شروع به نوازش و خیس کردن گردنش کردم.

انگار خوشش اومده بود بالا تر رفتم و به لاله ی گوشش رسیدم اول بوسیدم و بعد اون رو به دهن گرفتم.

همون طور آه های عمیقی توی گوشش می کشیدم که اون رو کامل زیر و رو کرد.

از اون دختر خجالتی الان آه های ریزی بلند شده بود که لبخندی رو روی لبهام می نشوند از این که تونسته بودم اون رو تحریک کنم خودم لذت می بردم.

زیر گوشش رو بوسیدم و اروم اروم پایین اومدم گردنش رو خیس کردم و پایینتر رفتم.

روی سینه هاش ایستادم و سرم رو بلند کردم و به چشمهاش نگاه کردم که بسته بود و داشت لذت می برد.

دستهام رو پشت لباسش گذاشتم و شروع به باز کردن لباس زیرش کردم .

لحظاتی مکث کرد و بعد چشم هاش رو باز کرد
انگارى می خواست من رو متوقف کنه اما کاملا معلوم بود که حس کنجکاوی این اجازه رو بهش نمیده تا ازم این رو بخواد!

درحالی که لبخند می زدم لباسش رو باز کردم و کمکش کردم پیراهنش رو از تنش در بیاره.

وقتی پیراهن رو در می اورد کاملا معلوم بود تردید داره اما من زود در اوردم و بعد لبهام رو دوباره روی گردنش گذاشتم تا اون از این حس بیرون نیاد.

بعد دستش رو از بند لباس زیر در اوردم که بعد از اون دوباره فوری دستهاش رو به حالت ضربدری جلوی سینه هاش گرفت .

لبخندی زدم دستم رو روی دستش گذاشتم و اروم دستش رو باز کردم و به اون دو تا گوی بلور سفید رنگ خیره شدم….

 

ناخوداگاه خم شدم و لبهام روی تنش گذاشتم و بوسه ای روی جناغ سینه اش نشوندم و بعد دستهام رو روی تنش گذاشتم ودرحالی که اروم شروع به ناز و نوازش می کردم ؛ لبهام رو هم روشون گذاشتم.

حالا از خوشی زیاد دهنش باز شده بود و آه هاش عمیق تر شده بود! آخ که هر آهی که می کشید من رو به جنون می رسوند ؛ جنون خواستنش! من این دختر رو می خواستم و از اینکه نمی تونستم کاری انجام بدم داشتم دیوانه می شدم.

باید حتما به دکتر سر می زدم وگرنه کار دست خودم می دادم.

کم کم داشتم عصبی می شدم از این که این طور با جان و دل این دختر رو می خوام و نمیتونم کاری انجام بدم و می دونستم تحریک بیش از حد این دختر عواقبی داره و باید تمام و کمال پذیرای رابطه با اون باشم .

اما نمی تونستم بنابراین سعی کردم مفید و مختصر حس هاش رو زنده کنم.

درحالی که لب هام رو روی تن و بدن و سینه هاش می کشوندم توی صورتش خیره شدم چشم هاش رو بسته بود و گوشه ى لبش رو به دندون گرفته بود!

آخ عجب عروسکی بود و حیف از این که نمی تونستم اون رو تمام و کمال مال خودم بکنم!

لبهامو که روی تنش گذاشتم پایین تر اومدم و بلافاصله متوجه شدم دو تا زانوهاش رو بهم فشرده و می خواد جلوی من رو بگیره!

من هم بیشتر از این نمی تونستم کاری براش انجام بدم .پس درحالی که دستم رو روی رونش می گذاشتم و اروم نوازش می کردم گفتم: عزیزم من نمیتونم اذیتت کنم پس خودت رو اذیت نکن!

و بعد کنارش دراز کشیدم و درحالی که با دستم باسنش رو گرفته بودم و اون رو به سمت خودم می کشوندم دوباره لبهام رو روی لبهاش گذاشتم .

کمی راحت تر شده بود و یواش یواش داشت بهم اعتماد می کرد.

دستم رو از زیر لباسش به پشتش رسوندم شروع به نوازشش کردم تا یواش یواش اون رو اماده کنم!

نمی تونستم یک دفعه ای به یک دختر سیزده ساله تجاوز کنم….

بند لباس زیرشو از هم باز کردم و دستهاشو از توش دراوردم و به اون سینه هاى گرد و خوشگلش خیره شدم.

چشمهاش برق مى زد. گوشه ى لبهاى قلوه ایش رو به دندون گرفته بود و خیره نگام مى کرد. لبخندى زدم و روش خم شدم و لبهام رو روش گذاشتم که آه عمیقى کشید و به موهام چنگ زد.

آخخخخخ که یهو انگار خوى وحشی گرى مو بیدار کرد در حالیکه بهشون چنگ مى زدم گازى ازشون گرفتم که جیغ آرومى کشید و منو دیوونه تر کرد. طورى که از جام بلند سدم و پایین پاس نشستم و کمرشو گرفتم.

با تعجب بهم نگاه کرد. لبخندى زدم و سرمو به عنوان تایید پایین اوردم …

کمر لباسشو گرفتم و اون هم کمى خودش رو بالا کشید تا من شلوارو راحت تر در بیارم که یکمرتبه در باز شد و ترنم وارد شد…

رویسا جیغى کشید که پریدمو همزمان که دهنش رو مى گرفتم فورى ملافه رو روى رویسا کشیدم. دلم نمیخواست جز من حتى یک زن تن اونو ببینه!

با ابروهایى در هم به سمت ترنم برگشتم که دستش رو جلوى دهنش گذاشته بود و ناباور به ما نگاه مى کرد.

چرا بدون در زدن وارد شدى؟!

دهن ترنم مثل ماهى باز و بسته مى شد اما صدایى ازش بیرون نمیومد.

از جام بلند شدم و به سمتش رفتم . دستش رو گرفتم و از اتاق بیرون بردم و با عصبانیت گفتم: چى میخواستى که اونطورى وارد اتاق شدى؟!

هنوز تته پته میکرد. آخر نفس عمیقى کید و در حالیکه تو چشمهام خیره شده بود گفت: توانایی تو به دست اوردى؟!

منم تو صورتش زل زدم: به تو ربطى داره؟!

هول و دستپاچه گفت: اوم…. نه… ولى…

__خوب پس بگو براى چى بدون در زدن وارد شدى!

من…من…من فکر کردم خوابیدین خواستم صداتون کنم و بگم خاله خانوم اومده بیدار شین!

نگاهى تحقیرآمیز از فرق سر تا نوک پا بهش انداختم و گفتم: بار بعدى حتى اگه فکر مردن ما هم به سرت زد در بزن و وارد شو!

و به سمت اتاقمون رفتم که رویسا لباس پوشیده و ترسون روى تخت نشسته بود و داشت ملافه رو مچاله مى کرد و با دیدن من با ترس از جا بلند شد و گفت: به مادرجون گفت؟!

با تعجب بهش نگاه کردم: رویسا تو از چى میترسی؟!

و به سمتش رفتم که با گریه خودشو تو بغلم پرت کرد….

خودشو تو بغلم پرت کرد و در حالیکه مثل گربه بى پناهى خودشو تو بغلم جمع مى کرد، گفت: من نمیخوام از پیشت برم!

مکثى کردم. چى مى گفت؟ لبخندى روى لبهام نشست و اونو تو بغلم بخودم فشردم و سرمو رو موهاى خوش عطرش گذاشتم و نفس عمیقى کشیدم و چشمهامو بستم و همزمان به این فکر کردم که بد هم نشد ترنم مارو تو اون وضعیت دید و از این فکر لبخندى از روى بدجنسی زدم و چشمهامو وا کردم و به این دختر ملوس گریون خیره شدم.

همون خوش قدمى که انگار با ورودش به زندگیم دوباره تموم خوشبحتى هام بهم رو کرده بود و قرار بود در کنارش بهترین هارو داشته باشم.

باید هرچه سریعتر به دکتر مى رفتم. من میخواستم که از این دختر چند تا بچه ى قدو نیم قد مثل خودش خوشگل داشته باشم.

و بعد به این فکرم لبخند زدم که بعد همه رو با هم بزرگشون میکنم!

با نیشى باز بازوهاشو گرفتم و از خودم جدا کردم و اشکهاشو پاک کردم و پیشىونیشو بوسیدم و گفتم: هیچکس نمیتونه تو رو از من بگیره! خیالت راحت!…تو مال منى و من این اختیارو دارم که هرطور دلم بخواد با تو رفتار کنم. این رو متوجه شدى؟

سرى به عنوان تایید تکون داد و سر بزیر انداخت و من از جام بلند شدم و اون رو هم بلند کردم و بهش گفتم آبى به دست و صورتش بزنه و بعد با هم به سمت سالن رفتیم.

خاله خانوم راس سالن نشسته بود. سلام کردیم و رویسا جلو رفت و با خاله روبوسی کرد و بعد به عادت همیشگى سربزیر به سمت من برگشت و من هم دستش رو گرفتم و با هم نشستیم که خاله خطاب به من گفت: میترا قراره به اینجا بیاد! گفتم حالا که داره میاد یه زحمتى بکشه و رویسا رو معاینه کنه تا خداى نکرده…

حرفش رو قطع کردم و گفتم: چى؟!

لحظاتى رو مکث کرد و بعد دوباره حرفش رو از سر گرفت: اگه خداى نکرده مشکلى هست همین الان بتونیم جلوش رو بگیریم!

__ مثلا چى؟!

__ عزیزم من دکتر زنان نیستم کلى گفتم!…

از جام بلند شدم و در حالیکه دست رویسارو میگرفتم گفتم: رویسا زن منه و من این اجازه رو نمیدم موش آزمایشگاهى دست میتراى انترن بشه! بهتره این فکرو از سرتون بیرون کنین!… اگه احتیاجى باشه خودم اونو به دکتر میبرم فعلا که مشکلى نیست!

__ یعنى براى بچه دار شدن اقدام کردین؟!

به وضوح متوجه ى یخ زدن دست رویسا شدم. سر جام ایستادم. نفس عنیقى کشیدم و به سمت خاله برگشتم.

— فعلا براى من مقدور نیست ولى در اولین فرصت این کارو انجام میدیم!

__ چرا؟!

با تموم وودم سعى کردم خودمو کنترل کنم.

— یعنى چى چرا؟! من الان نمیخوام بچه دار شم اما تو فکرش هستم تو اولین موقعیت!

__ جفتتون سالمین؟!

پوف کلافه اى کشیدم: بله!

__ خوب خیال مارو هم راحت کنید! اجازه بدین خانوم دکتر از روبسا جان…

دستهامو به حالت ایست بالا اوردم: حتى فکرش رو هم نکنین که من این اجازه رو بهتون نمیدم!

و بعد دست رویسا رو گرفتم و به اتاقم رفتیم: لباس بپوش!

با تعجب نگام کرد: کجا؟!

__ هرجایى جز این خراب شده!

حیرت تو نگاهش پیدا بود اما معلوم بود عادت به کنجکاوى نداره! همونطور حیرون به سمت کمد رفت. باید زودتر اقدام میکردیم وگرنه اونها شروع به دعا و جادو جنبل مى کردند.

اشتباه کار من این بود که انقدر به مادرم اعتماد کردم به گروه خون نرفتیم.شاید اگر به گروه خون می رفتیم رویسا بابت رابطه کمی توجیح می شد.

نگاه متعجبش رو وقتی وارد مطب دکتر شدیم متوجه شدم. من نمی تونستم اون رو توجیح کنم ؛ دکتر باید این کار رو می کرد!

وارد مطب شدیم و با توجه به اشنایی که پارسا داده بود سلام و احوال پرسی کردم و خودم رو معرفی کردم و سر جامون نشستیم .

دکتر با دیدن ما مکثی کرد و بعد گفت: بفرمایید چه طوری می تونم کمکتون کنم؟!

معذب شده بودم. نمی دونستم چی باید بگم ولی بالاخره به حرف اومدم:تفاوت سنی من و خانمم بیست ساله!… من بخاطر مشکلاتی که برام پیش اومد دچار ناتوانی جنسی شدم و می خوام که شما کمکمون کنید و هم من به باروریم برسم و هم رویسا رو مجاب کنید که چطور می تونیم یک رابطه عقلانی و سالم داشته باشیم! نمی خوام بعد ها بخاطر رفتار من رویسا عذاب بکشه!…

دکتر لبخندی زد و بهم نگاه کرد. بعد به رویسا نگاه کرد و گفت:چرا اینقدر تفاوت سنی زیاد؟

لبخندی زدم و سری به عنوان تاسف تکون دادم و گفتم:از رسم و رسومات چیزی نگیم بهتره!… فقط این که نمی خوام فردای روز رویسا رو نادم و پشیمون ببینم!

دکتر مکثی کرد و سری بلند کرد و بهم نگاه کرد و گفت: اگر می خواید اون رو پشیمون نبینید پس اجازه بدید از لحاظ عقلی به سنی برسه که خودش ازتون این رابطه رو بخواد!…

سکوت کردم. حرفش درست بود! اگر به من بود همین کار رو هم می کردم؛ اما با توجه به موقعیت خانواده ام این کار برای رویسا خطرناک بود! می دونستم توجیح کار نکردمه اما سری به عنوان نفی تکون دادم و گفتم: نمیتونیم!… نه من این موقعیت رو دارم و نه رویسا!…ما باید با هم رابطه داشته باشیم! هم بخاطر خودش و هم بخاطر خانواده هامون!…

دکتر مکثی کرد. به رویسا نگاه کرد و بعد شونه ای بالا انداخت و گفت:حرف من فقط پیشنهاد در جواب حرف های شما بود! وظیفه من کمک کردن به شماست هر جور که خودتون صلاح بدونید من میتونم کمکتون کنم اما باید قول بدیند مو به مو دستورهای من رو اجرا کنید!…

سری به عنوان نفی تکون دادم ودست رویسا رو گرفتم. دستهاش یخ کرده بود! از همین الان احساس خطر می کرد.

وقتی نگاهم رو به دکتر دوختم. دکتر لبخندی زد و همون طور که به دستهامون نگاه می کرد گفت:من باید جدا جدا با شما ملاقات داشته باشم!… امروز یه چیزای کلی رو براتون توضیح میدم اما از جلسات اینده شما جدا و رویسا جان جدا از هم میاین!

سری به عنوان تایید تکون دادم و به حرف هاش گوش دادم….

از مطب که بیرون اومدیم رویسا سرش رو هم بلند نمی کرد.

سوار ماشین هم شدیم اون همچنان سر به زیر به دستهاش نگاه می کرد.

از این همه حجب و حیا کیلو کیلو قند تو دلم آب می کردند. اما تموم ترسم از این بود که اینها از حجب و حیا نبوده باشه و از ترس شب زفاف اینطور شده باشه!

می ترسیدم از این که رویسا رو ترسونده باشم و شب زفاف براش کابوس بشه! از این که دکتر توضیحات کلی و جامعی رو داد پشیمون شده بودم.

اول باید خودم با دکتر صحبت می کردمو همه این چیزها رو براش می گفتم! اما بیشتر که فکر کردم اون دکتر بود و می دونست قضیه از چه قراره! پس خودش می دونست که چی کار باید بکنه؟!

وقتی ماشین رو به حرکت در آوردیم دستم رو دراز کردم و دست رویسا رو تو دست گرفتم که سرش رو بلند کرد و به من نگاه کرد؛ اما خیلی کوتاه و گذری بودو بعد از اون دوباره سرش رو به زیر انداخت و به دستهاش خیره شد.لبخندی زدم و گفتم:رویسا

بدون این که سرش رو بلند کنه زمزمه کرد:بله؟

خندیدم و گفتم:این رو آویزه گوشت کن تا تو نخوای من حتی به تو دست هم نمیزنم پس از چیزی نترس و به من اعتماد !کن

سری به عنوان تایید تکون داد و باز حرفی نزد. لبخندی زدم و در سکوت رانندگی کردم. می ترسیدم بیشتر از این حرف بزنم واون رو واقعا بترسونم!

وقتی به خونه رسیدیم خاله، مادر و ترنم تو سالن نشسته بودند.

یکی دیگه هم به جمعشون اضافه شده بود میترای عنتر! وارد شدم سلام علیک کردیم با میترا هم احوال پرسی کردم و بعد با اجازه ای گفتم و قصد به اتاق رفتن رو داشتیم که خاله خانم به حرف اومد.

سر جام ایستادم و به سمتش برگشتم.

__اوین جان مادر

کلافه بهش نگاه کردم اما حرفی نزدم که متوجه بشه از حرفی که قراره پیش بیاد اصلا راضی نیستم!

کاملا دست پاچه لبخندی زد و گفت:میترا جان زنان و زایمان خونده می تونه بهتون کمک کنه که….

حرفش رو قطع کردم و گفتم:خاله مگه من و همسرم چند وقته ازدواج کردیم که احتیاج به دکتر زنان و زایمان داشته باشیم؟! (خجالت رو کامل کنار گذاشتم)ما هنوز ده بار هم با هم نخوابیدیم که شما از ما انتظار بچه دارین! هنوز از ازدواج ما یک ماه هم نگذشته که شما ببینید ما اصلا می تونیم بچه دار بشیم یا نه تو این رابطه دنبال چی می گردید؟!

خاله خانم که از این عکس العمل یکه خورده بود مدتی رو سکوت کرد و بعد گفت:دلهره من و مادرت اینه که بعد از این همه سال صبوری نتونی بچه بیاری و زمینه رو برای حرف و حدیث بقیه باز کنی!

مدتی کفرى نگاهش کردم و بعد شمرده شمرده گفتم:هیچ کس حرفی نمیزنه مگر این که شما و مادرم این اجازه رو بهش بدید! صبح هم گفتم من الان قصد بچه دار شدن ندارم احتیاجی هم نیست برای این کار به کسی توضیح و پاسخی داده باشم!

مادرم هول و دستپاچه از جاش بلند شد و به سمت من اومد که یک مرتبه دستش رو به سرش گرفت و چشمهاش رو بست و به حالت ضعف افتاد که من توی هوا اون رو گرفتم و بعد در حالی که یک دستم رو زیرکمرش و دست دیگرم رو زیر زانوهاش می گرفتم اون رو به سمت اتاقش بردم….

اولین بار بود که کسی جلوی خاله خانم محکم ایستاده بود و جوابش رو داده بود.

ترس مادر رو درک می کردم! اون همیشه این خیال رو در ذهن داشت که تموم ارث و میراث خاله خانم به من برسه و از این که تند و محکم جوابش رو داده بودم ناراحت شده بود.

اما من به اندازه کافی برای خودم سرمایه داشتم فقط یه کسی رو می خواستم که درکم کنه و یه زندگی آروم رو برام بسازه!

احتیاجی به سرمایه آنچنانی نداشتم. درک من از زندگی با درک مادرم خیلی تفاوت داشت و همین باعث اختلافمون شده بود.

وقتی وارد اتاق شدیم؛ مادر رو روی تخت گذاشتم. ترنم هول و دستپاچه به سمتم اومد دستش رو روی بازوم گذاشت و گفت:الان دکتر خبر می کنم

و من سری به عنوان نفی تکون دادم و گفتم:نه لازم نیست ضعف کرده خوب میشه

و بعد به رویسا نگاه کردم و گفتم:رویسا جان یه آب قند میاری؟!

رویسا سری به عنوان تایید تکون داد و دوید و از اتاق خارج شد. وقتی از اتاق بیرون رفت رو به ترنم کردم و انگشت اشاره ام رو به سمتش گرفتم و گفتم:من و تو کاملا به هم نامحرمیم نمی خوام نزدیکی بیش از حد تو به من رویسا رو ناراحت کنه پس سعی کن مواقعی رو که کنار منی فاصله ات رو کاملا حفظ کنی!…

کاملا متوجه یخ شدن شدم و درحالی که سعی می کرد خودش رو خونسرد نشون بده سری به عنوان تایید تکون داد.

مادر رو روی تخت خوابوندم و کنارش نشستم و رویسا بعد از دقایقی با شربت آب قند اومد. کنار من ایستاد و نگران به مادر نگاه کرد که لبخندی زدم و مادر رو صدا زدم:مامان

سعی کردم دستم رو پشتش بزارم و اون رو بلند کنم. مادر به هوش اومده بود اما هنوز نتونسته بود خودش رو جمع و جور کنه !

درحالی که لبخند می زدم شربت آب قند رو به سمت لبش گرفتم و گفتم:چرا انقدر به خودت فشار میاری؟!… بهم گفتی ازدواج کن ازدواج کردم گفتی بچه می خوام خیلی خب یه دو_سه ماه به من مهلت بده تا من خودم رو پیدا کنم و بعد برات چند تا نوه رنگ و وارنگ میارم!…

و بعد درحالیکه به ترنم نگاه کردم گفتم:میشه ما رو تنها بزاری؟!…

ترنم ابروهاش رو درهم کرد و آروم از اتاق خارج شد و در رو بست .

می دونستم پشت در ایستاده ؛ پس صدام رو آروم کردم زیر گوش مادر گفتم: من و رویسا امروز پیش دکتر بودیم بهت قول میدم تا یکی دو ماه دیگه خبر بارداری رویسا رو بشنوی!

و بعد به سمت رویسا برگشتم و لبخندی بهش زدم. اونهم درحالیکه سعی می کرد لبخند بزنه سری به عنوان تایید تکون داد اما کاملا معلوم بود حتی از گفتن حرفش هم میترسید.

تو دلم آه کشیدم این دختر بیچاره باید تاوان بیماری من رو پس می داد….

مادر انگار جانی دوباره گرفت و لحظاتی رو به من نگاه کرد و بعد لبخند تلخی زد و روش رو برگردوند.می دونستم از خوش حالیه که روش رو برگردونده تا من اشکهاش رو نبینم.

پس از جام بلند شدم و درحالی که لبخندی بهش می زدم دست رویسا رو گرفتم و از اتاق بیرون رفتم.

وقتی از اتاق بیرون رفتم دستش رو بلند کردم و بوسه ای پشتش گذاشتم و بعد به سمت اتاقمون می رفتیم که صدای ترنم ما رو به خودمون آورد.

به سمتش برگشتم و نگاهش کردم که تلفن به دست به سمت ما اومد درحالی که به سمت رویسا می گرفت گفت:یک آقای جوون با رویسا جان کار دارند

احساس می کنم روی کلمه جوون تاکید کرده اما اصلا به روی خودم نیاوردم و گفتم:فکر کنم امیر باشه!

و بعد به رویسا لبخند زدم که با تعجب گوشی رو از دست ترنم گرفت و به گوشش نزدیک کرد و زمزمه کرد:الو

و بعد لبخند محوی روی لب هاش نشست و گفت:سلام باشه باشه ممنونم مرسی خداحافظ

گوشی رو به سمت ترنم داد و به من نگاه کرد و گفت:امیر بود گفت برای پنجشنبه شام خونه اشون دعوتیم!

نگاهم به ترنم بود که زیرچشمی به من نگاه می کرد و مجبوری لبخندی زدم و سری به عنوان تایید تکون دادم و بعد گفتم:خیلی خوبه باشه حتما میریم!

و بعد به سمت اتاقمون رفتم. ولی تموم ابعاد وجودم فریاد می زد تو رو خدا نه ! من دو روز دیگه باید دوباره در کنار کسی قرار می گرفتم که احساس می کردم عاشقانه همسرم رو دوست داره و یا شاید تصور من این طور بود.

اما نمی تونستم محبت و علاقه رویسا رو به اون انکار کنم کاملا مشخص بود که رویسا اون رو با جان و دل دوست داره و این من حسود رو به اوج دیوونگی می رسوند!

شاید اگر گذشته ی نصفه و نیمه ام نبود این طور نمی ترسیدم اما الان با تموم ابعاد وجودم می ترسم.

وقتی وارد اتاق شدیم رویسا دستم رو کشید به سمتش برگشتم و لبخندی بهش زدم هیچ وقت
عادت نداشتم گرفتاری های زندگیم رو روی صورتم بیارم .

مکثی کرد و گفت: لازم به رفتن نیست من نمی خوام به این مهمونی برم

و من با تعجب بهش نگاه کردم که گفت: می دونم جلوی ترنم داشتی نمایش بازی می کردی اما واقعا احتیاجی نیست به این مهمونی بریم

به این همه گذشت و فداکاری این دختر سیزده ساله واقعا حسادت کردم!.. اون با این سن کم حسادت من رو درک می کرد و با تموم علاقه ای که داشت متوجه شده بود که نباید به این مهمونی بره اما من با این سنم باز نمیخواستم درک کنم.

لبخندی زدمو اون رو در آغوش کشیدم درحالی که سرم روتو موهاش فرو برده بود عطر موهاش رو به جون خریده بودم گفتم:نه دوست دارم با خانواده ات رفت و آمد کنم من تو رو از اون ها دارم پس نمی خوام که تو رو از اون ها جدا کنم پس به این مهمونی میریم!

با این که ته قلبم ناراحت بودم اما بخاطر اون باید کوتاه میومدم…

به این رمان امتیاز بدهید

روی یک ستاره کلیک کنید تا به آن امتیاز دهید!

میانگین امتیاز 4.5 / 5. شمارش آرا 25

تا الان رای نیامده! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می دهید.

پارت های قبلی همین رمان
رمان های کامل

دسته‌ها

اشتراک در
اطلاع از
2 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
یاس
یاس
5 سال قبل

چرا پارتهای پناهم باش رو نمیزارید

2
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x