رمان دلدادگان پارت ۱۲

ناشناس: من از وقتی که بزرگ شدم فقط داشتم به یک چیزی فکر میکردم انتقام اتقام تمام وجودمو گرفته من بچه بودم روزگار بهم رهم نکرد من به سختی بزرگ شدم من تو بچه گیم طعم خوشبختی رو اصلا احساس نکردم اما الان میخوام هم حقمو بگیرم هم طعم خوشبختی رو احساس کنم من دوباره برگشتم برگشتم تا ازت انتقام بگیرم مهران

الان یک فردی که صورتشو با یک شنل سیاه که روی اون شنل علامت اسکلت صحبت کرد و داره راه میره و اون هیچی برای از دست دادن نداره چون روزگار هرچی که داشته رو ازش گرفته و اون الان فقط به یک چیز فکر میکنه انتقام اون فقط با انتقام آروم میشه اون چاقو شو برداشته و تیزش کرده تا بتونه کسی که زندگیش رو نابود کرده رو بکشه یعنی مهران

بهاره:الان که دیگه نسرین و بیژن رفتن منم بهتره که برم خونه تا کسی بهم شک نکرده اما خوب شد قبل از اینکه کسی خبر دار بشه من نسرین و بیژن رو از اینجا دور کردم دیگه ‌کسی نیست که پریا ازش اطلاعات بگیره و از همه چی خبر دار بشه اما هر چند که یک روزی این داستان لو میره اما تا قبل از اون باید همه ی تلاشمو بکنم که کسی نفهمه

بهاره میره سوار ماشین و حرکت می‌کنه به سمت خونه این دفعه امید داشت که همه چی درست میشه اون ایمان داشت که یک دفعه هم که شده تو زندگیش پیروز میشه و به کوروش کمک میگه
بهاره : امروز یک بارم که شده میخوام زندگیم رو دست تقدیر بسپارم هر چه بادا باد امیدوارم که دیگه بدبیاری نیارم

بهاره از ماشین پیاده شد و رفت تو خونه و دید که خونوادش یعنی کیان و کیانا واستادن و منتظر بهاره بودن و بهاره استرس داشت که چه خبر شده

بهاره:چه خبر شده چرا شما ها مثل سربازا اینجا واستادین

و کیانا یک لبخنده ملیح زد و رفت سمت بهاره اون میخواست یک خبر خوش رو به بهاره بده اما از شوق زبونش به پد پد کردن افتاد اما تونست خبر خوشش رو بده با کلی پد پد کردن و

کیانا:دخترم یک خبر خوش برات دارم

بهاره : خبر خوش

بهاره :تعجب کرده بودم چون این اولین باری بود که یک خبر خوش توی این خونواده قرار بود بشنوم شور شوق زیادی داشتم که بفهمم اون خبر خوش چیه
پایان______پارت________۱۲