چند روز بعد…..

چمدونم رو برداشتم و تو صندوق عقب ماشین دنیل گذاشتم و رفتم در عقب رو باز کردم و رو صندلی نشستم و منتظر الکس و امیلی شدم.

دنیل: هرکی تورو بگیره شاه ماهی گرفته.

با تعجب و شیطنت نگاش میکنم و میگم: اونوقت چرا؟

شونه ای بالا میندازه و میگه: سرعت آماده شدنت بالاست سریع آماده میشی. تویی که داری میری سریع آماده شدی ولی اون دوتا که فقط واسه اینکه باهات خدافظی کنن میخوان بیان یکساعته طولش دادن

_ آممم دنییلل؟

_ بللهه

با خباثت نگاش میکنم میگم: این حرفتو به الکس بگم؟

به شوخی قیافه ترسیده ها رو میگیره و میگه: نه جون ننه قمر نگو

میخندم و میگم: باشه نمیگم.

بعد چندمین امیلی و الکس میان و هر سه تا پشت پیش من میشینن و دنیل به سمت آدرس خونه ای که از آدرین گرفته بودم میره. فرداییش روزی که تصمیم گرفتیم من برم خونه آدرین ، به آدرین جریانو گفتم که گفت مشکلی نداره میتونم پیشش یه مدت بمونم.

بعد نیم ساعت که رسدیم ، دنیل جلوی یه خونه دوبلکس تقریبا فک کنم 1000 متری نگه داشت. پیاده شدم که الکس و امیلی و دنیل هم پیاده شدن. دنیل رفت چمدونم رو از تو صندوق عقب برام آوردو داد دستم و بعدش محکم بغلم کرد.

_ بابا خفه شدم. ازم عصاره آرتمیس گرفتی انقدر چلوندیم.

میخنده و روی موهامو میبوسه و میگه: مواظب خودت باش.

وقتی ولم میکنه یه نفس راحت میکشم و زنگ درو میزنم. برام جای تعحب داشت که امیلی و الکس هیچ عکس و العملی نشون ندادن. نگهبانی درو باز میکنه و بعدش قیافه آدرین نمایان میشه.

بعد حرف زدن آدرین و دنیل درمورد من و اعتراض و غرغر های من چمدونم رو خدمتکاری اومد از دستم گرفت و برد تو خونه و از دنیل و امیلی و الکس که ازون موقع نه کاری کرده بودن نه چیزی خدافظی کردم و اوناهم دست تکون دادن. داشتم میرفتم توی خونه که دیدم دو عدد مارمولک بغلم کردن. برگشتمو محکم بغلشون کردم و بعد از کلی عصاره های مختلف از همدیگه گرفتن جدا شدیم که حین جدا شدن ازون جایی که دسترسی داشتم دوتا پس گردنی زدم که بی جواب نموند و اون دوتا هم هرکدوم یه پس گردنی بهم زدن و بعدش یه لبخند دندون نمای خبیثی زدن.

من و آدرین رفتیم تو خونه و کل خونه رو بهم نشون داد. به سمت اتاقی رفت و درش و باز کرد و گفت: اینم اتاق توعه.

رفتم تو اتاق که دیدم کل فضای اتاق و تخت و میز دراور و همه چیش به رنگ نسکافه ای هستش.

رو بهش با لبخند گنده ای رو صورتم میگم: ممنون خیلی قشنگه.

از حالت چهره م میخنده و میگه: قیافه ت مثل بچه ها شده یا بهتره بگم عین خری که بهش تیتاپ دادن شده.

_ حالا من خر ولی خودتو چی میگی که از خنده زیاد قیافه ت عین ترکیبی از شانپانزه و اسب آبی شده.

یکی میزنه پشتم و میگه: وسایلت رو خدمتکارا تو کمد چیدن اگه چیزی نیاز داشتی هانا رو صدا کن. اونو گذاشتم مخصوص تو که هم میدونم باهم خیلی خوب جور میشین و هم دخترخوبیه و حرف گوش کنیه. فقط اگه کارات زیاده بگو عوض کنم آخه خیلی ریزه میزه هست میترسم زیر یه خروار کارای تو گیر کنه و گمشه و آخرسر زنده به گور شه.

_ نترس کارای من زیاد نیست در ضمن خودم دست و پا دارم میتونم کارام رو انجام بدم. فقط هانارو بگو بیاد ببینمش.

_ اوکی.

با صدای بلند هانا رو صدا زد که عین جت سریع اومد تو اتاق.

_ بله آقا کاری داشتین؟

آدرین: چندروز پیش گفته بودم کسی میاد که تورو گذاشتم که اگه کاری داشت انجام بدی.

هانا: بله

آدرین به من اشاره میکنه میگه: ایشون آرتمیسن که باید کاراشوانجام بدی.

هانا به من نگاه میکنه و رو به آدرین میگه: چشم.

آدرین میره بیرون که میرم سمت هانا و دستمو سمتش دراز میکنم و با صمیمیت میگم: سلام چطوری؟ نگاه حرفای آدرین رو بیخی من کاری ندارم انجام بدی و دوستم باشی کافیه.

با تعجب به من نگاه میکنه ، معلومه کسی مثل من تا حالا باهاشون صمیمی برخورد نکرده و همه ی کسایی که اومدن همیشه سرد و خشک بودن.

با تردید دستشو جلو میاره و دستمو میگیره و فشار کمی میده و میگه: سلام ممنون خانم حال شما مهم تره من که ارزشی ندارم.

دستمو از دستش میارم بیرون و با دلخوری میگم: ای بابا چرا اینطوری میحرفی انگاری من خدایی چیزی م اینطوری حرف میزنی هممون انسانیم و هممون مهمین در ضمن خانم اینا نگو اسممو بگو راحت باش ممکنه آدرین چیزی بگه که کارامو انجام بدی و اینا ولی من این چیزا برام مهم نیست و تو هم کارامو انجام نمیدی.( دستمو دور شونه ش حلقه میکنم و به سمت تخت میکشونمش) حالا هم بیا ببینم از خودت تعریف کن. چندسالته؟ اهل کجایی؟ از این جور چیزا دیگه.

رو تخت میشینم و اونم مجبور میشه رو تخت بشینه. با رفتارم یخش یکم آب میشه و با خوشحالی میگه: باشه. آمممم من هانام 19 سالمه و تو همین انگلیس بدنیا اومدم.

ناراحت میگم: تو که سنت کمه دختر. چرا اینجاییو خدمتکار شدی؟ الان تو باید بری دانشگاه درستو بخونی.