سکوت ایجاد شده ی بینمون رو صدای پیامک گوشیش شکست. چند پیام پشت سرهم…پی درپی و متوالی! فقط یه نگاه سرسری انداخت درحالی که کاملا مشخص بود…

                ایده ی نیکو که ادعا داشت دادشش رو خوب میشناسه اصلا کارساز نبود. خانم فرمودند تو لباس بپوش و آرایشتو بکن فرزام…

      * چند روز بعد*     اون پشت در ایستاده بود و من داخل. فعلا اجازه ی ورود نداشت. نمیخوام بگم از وقتی جواب آزمایش اثبات کرده…

      وقتی من خندیدم اون خودش هم خنده اش گرفت. اول لقمه ی توی دهنش رو قورت داد و بعد پرسید:     -فقط ظاهرش!؟     با…

        دستشو رو قلبش گذاشت و چشمهاش رو از ترس رو هم فشرد. نمیدونم چرا اینها تا منو می دیدن اینقدر می ترسیدن. عجیب و غیر طبیعی…

      من تصمیمم رو گرفته بودم. و این تصمیم کاملا جدی و قطعی بود. نمیخواستم اون مردی باشج که زن داره، بچه هم داره اما مدام سعی داره…

    بعد از یه سکوت سنگین و طولانی ،آب دهنش رو به زحمت قورت داد و سعی کرد به خودش بیاد و وقتی اومد پرسید:     -چی !؟…

      از خونه زدم بیرون و همزمان یه پیام برای ترگل نوشتم و فرستادم. پیام حاوی یه آدرس بود که من ازش خواستم خودشو برسونه اونجا تا حرف…

      دستمو به سمت موهای آویزونش دراز کردم و دسته ای از موهاش رو پشت گوشش نگه داشتم. دیگه نمیشد هم به سقط کردن این بچه فکر کرد…

      لبهامو رو هم مالیدم و پکر و دلگیر گفتم:     -من که نمیدونستم فرزام! فکرشم نمیکردم این اتفاق بیفتاده!     داد زد:     -ولی…

        از کنارمون رد شد و همونطور که سمت آشپزخونه میرفت جواب داد:     -نه! دیر تر میرم…شما چرا اینقدر زود اومدین هان !؟    …

        من جلوی در داروخونه بودم و نیکو که برخلاف من اشتیاق بیشتری واسه فهمیدن باردار بودن یا نبودن من داشت رفته بود داخل که بی بی…

        سرم رو تنم سنگینی کرد و افتاد پایین. چشمهام رو بستم و آه نامحسوسی کشیدم. من از دست این مرد آخه باید چیکار میکردم!؟ این چرا…

          دستشو از رو حوله برداشت و با کنار زدنش از روی موهاش و گذاشتنش رو شونه هاش خم شد و موبایلش رو از روی زمین…

        درحالی که دکمه های پیرهنم رو یکی یکی وا میکردم، خسته و بی حوصله از راهرو عبور کردم و جلوتر رفتم. صدای بگو بخندهای رستا تو…