♥️به نام خدا♥️

رمان:انتقام تلخ وشیرین

نویسنده :نسترن

ژانر:عاشقانه٬انتقامی٬ رازآلود ٬

مقدمه :رمان ما درمورد پسر مغرور که از کودکی فقط فکر انتقام داشته تا اینکه به شهری میره که سرنوشت همه عوض میشه ……

نیازی به انتقام نیست!

فقط منتظر بمان..

آنها که آزارت می دهند..

سرانجام به خود آسیب می زنند..

و اگر بخت مدد کند..

خداوند اجازه می دهد تماشاگرشان باشی…

🔥♥️❤️🔥

امروز هم مثل بقیه روزهای دیگر برای رفتن به اسب سواری آماده شده بودم .

کت چرم مشکی ام با شلوار نودسانتی ام جلوی بهتری گرفته بود .

با صدای مادرم که از طبقه پایین مرا صدا می زد
که برای خوردن صبحانه به آنها به پیوندم .

به خودم اومدم .قبل از خارج شدن اتاق نگاهی گذرا ی به خودم انداختم ‌.

دلم نیامد موهای بلندم را بنندم .

کلاه گپ را برداشتم واز اتاق بیرون آمدم .

وبه سمت سالن غذا خوری رفتم .

همه دور میز نشسته بودن .

گویا تنها کسی که دیر کرده بود من بودم .

پدربزرگم مثل همیشه با اقتدار روی بالاترین صندلی نشسته بود وعمو باباهم کنارش ومامان وزن عموهم کنار مادربزرگم نشسته بودن .

با صدای بلندگفتم

+سلاممممم صبح همگی بخیر

همه با خوش روی جوابم رو دادن

با بسم الله پدربزرگم صبحانه رو شروع کردیم .از هرنوع خوراکی که دلت میکشید روی میز صبحانه گذاشته بودند. یک نفس شیرم را سر کشیدم .
ونوتلا رابرداشتم روی نان تست ریختم . که آزاد کنار گوشم پچ زد:

-باز که شال کلاه کردی بسلامتی کجا ؟
با اینکه میدونست ولی دوباره با خند وحالت بامزه ای گفتم

+ مثل همیشه اسب سواری تو …….

پدربزرگ پرید وسط گفت وگوی من وآزاد وگفت

-درست نیست موقع صبحونه خوردن صحبت کنید هرصحبتی دارید بزارید برای بعد صبحانه .
چشم آرامی هردویمان گفتیم ودوباره مشغول صبحانه خوردن شدیم .

زودتر از همه صبحانم رو خوردم وبلندشدم وبا اجازه ای گفتم وبه سمت اسطبل اسب راه افتادم .وارد اسطبل شدم و
سمت اتاقک طوفان رفتم ودستی روی یال طوفان کشیدم که شهیه ای کشید .
جونمی زیر لب گفتم وبه سمت بیرون رفتیم واز عمارت واسطبل دور شدم .

وبه سمت کوه های اطراف رفتم .
طوفان با سرعت میتازید .

سرعتش هر لحظه تندتر مشید

دستب به گردنش کشیدم وگفتم

+هی هی آروم باش پسر آروم .

درحال حرف زدن با طوفان بودم که یدفعه ماشین فراری مشکی پیچید افسار طوفان رو کشیدم که یدفعی طوفان ایستاد که باعث شد من با سر پرتاپ شدم به سمت پایین ودیگر چیزی چز سیاهی مطلق نبود .

(راوی)

خسته از رانندگی بدون توقف از شهر تا روستا ٬

چشم هایش را حاله ای از خواب فراگرفت .

همین باعث شد دیر متوجه حضور دختری اسب سوار شد . که باد موهای فر فراش را به رقص دار آورده بود.

زمانی متوجه شد که دخترک رو زمین افتاده است .

از ماشین پیاده شد وبه سمت دخترک رفت .

(میران)

وقتی که رسیدم زانو زدم کنارش موهای مشکی اش کل صورتش راقاب گرفته بود. کنار زدم لحظه ای مات زیبایی دختری شدم نمیدانستم کیست. وچکارست.باشهیه اسب دخترک به خودم اومدم ویک دستم را زیر زانوهای دخترک ویک دست دیگرم را زیر گرنش گذاشتم واورا مانند پرکاه بلند کردم وبه سمت ماشین رفتم ماشین جونیت دقیقا پاشت سرم بود ولی جونیت میدونست تا من نگفتم نباید پیاده شود دخترک را در صندلی های عقب خواباندم وخودم به سمت صندوق عقب رفتم وبطری آب را در آوردم ودوباره به سمت دخترک رفتم یک ذره آب در دست هایم ریختم وآرام آرام در صورت دخترک پاشیدم . که کم کم چشم هایش را باز کرد

که لحظه ای شوکه شدم وزیر لب با خود گفتم

+ماشالله لا حول ولا قوه الا باالله العلی العظیم .

وفقط در چشم های که مانند دشت سرسبز بود خیره ماندم .

با صدای دخترک به خودم اومدم

-ببخشید من در ماشین شما چیکار میکنم ؟!

وچندبار پلک زد که چشم های سبز رنگش در کنار مژه های پر پشت ومشکی اش دل هر مردی را آب میکرد .

با لبخند نگاهش کردمو گفتم

+من میران اصلانی هستم . درواقع یه تصادف کوچولو کردیم .

(نارن)

با حس چیزسردی رو صورتم کم کم چشم هایم را باز کردم ونگاهم به پسری افتاد که کنارم نشسته بود چند بار صداش زدم ولی دریغ یک کلمه ولی لبش هاش چیزی رو تکرا رمیکرد . اینبا بلندتر صداش زدم که به خودش اومد وخودش را معرفی کرد .

اینبار بلندتر صداش زدم که به خودش اومد وخودش را معرفی کرد . ومنم با خجالتی که نمیدانم از کجا سرچشمه گرفته بود گفتم

+-منم نارن امیران هستم .

یک لحظه احساس کردم پسرک اخم کرد . دست های مردنه وبزرگش رو جلو آورد وبا لبخند کجی کنار لبش گفت

-خوشبختم نارن خانم.

منم دست های ظریف وکوچکم را جلو آوردم وباهم دست دادیم ودرجوابش گفتم

+-ممنونم آقای اصلانی .همچنین منم از آشنایی شما خوشبختم .

پسرک با تخسی واخم مصنوعی گفت

-میران هستم . خوشحال میشم بهم بگید میران

با سری به زیر افتاده چشمی گفتم .

پسرک رو کرد سمتم وگفت

-نارن لطفا آدرس خونتون رو بدید که من شما رو برسونم .

با هولی گفتم

+-نه نه ممنونم خودم میتونم برم . مزاحم شما نمیشمم .

پسره با تخسی ابروی بالا انداخت وگفت

-مزاحممممم؟!. مزاحم چیه نارن جان لطفا آدرس خونتون رو بفرمایید .

دوباره منم با لجبازی گفتم

+-نه نمیشه آخه اگه من با شما بیام طوفان اینجا تنها میشه.

قهقههه ای مردانه زد وبا لبخند گفت

-نارن جان نگران طوفان نباش من به راننده ام میسپارم که به منتزلتون بیارنش .

ممنونی زیر لب گفتم وآدرس عمارت رو دادم .

هردو تا عمارت سکوت کردیم