بسم الله الرحمن الرحیم
نویسنده : سیده ستاره قاسمی
رمان دیوونه های با نمک
پارت ۱

1. (با صدای بلند بخونید لطفا🙂) آهای عالیجناب عشق فرشته عذاب عشق
   ویدا : یعنی میدونی علائم تو و سرما خوردگی یکیه فقط اون سرما خوردگی یه رحمی به شنوایی میکنه که تو همون رحم رو هم نمیکنی😒♥️
   من : اختیار دارید خواهر جاااان😁♥️
   ویدا : ایییییی خدااااا
   من : استغفرالله استغفرالله مثلا فکر کن من به جای خدا جواب بدم جاااانم
   ویدا : داری منو مسخره میکنی😡؟
   من : مگه من جرئت دارم خواهر بزرگترم رو مسخره بکنم؟
   (میدونستم اگر دو دقیقه بیشتر بمونم داخل اتاقش به قاتل ها تشبیه میشه واسه همین از اتاقش زود اومدم بیرون )
   ویهان : ویاااااناااااا
   من : جانم برادر گلم؟
   ویهان : موبایلت زنگ میخوره
   (و بعد با چشم و آبرو به موبایلم اشاره کرد )موبایلو برواشتمو جواب دادم :
   من : بله بفرمایید
   الین : سلام خوبی؟
   من : سلام مچکر شما خوب هستید؟
   الین : چرا رسمی نمیحرفی😐🙁؟
   من : واییی نمیدونی عزیزم چند کوته حالم بده سردرد شدید دارم مثل بیدی که باد میاد میلرزه ۲۴ ساعته می لرزم
   الین : واییی عزیزم تموم شد؟ از صدات معلومه چقدر مریضی😐💔
   (یه دفعه دقیق که به حرفام فکر کردم دیدم تمام مدت داشتم با ذوق میحرفیدم واقعا برای خودم متاسفم🙁)
   الین : الووو ویانا صدامو میشنوی؟
   من : هااا؟ یعنی ببخشید بله؟
   الین : نکنه از درد امتحان مثل بید به خودت میلرزی عزیزممم🤔
   من : آخه درد بزنتت چیکار میتونم بکنم؟
   الین : درد توی معدت 🤨
   من : باششش کاری داشتی؟
   الین : میخوام برم پارک همیشگی میای؟
   من : بش ساعت چند؟
   الین : بیا برات میفرستم ساعتشو
   من : اوکی
   ***
   رفتم داخل اتاقم موبایلمو زدم به شارژ
   و بعد رفتم دوش گرفتم و بعد از دوش آماده شدم( لباسارو مینویسم اگر دوست داشتید بخونید )شلوار جین مشکی و پیراهن زرد و روش پافر مشکی و شال مشکی
   موبایلمو از شارژ دراوردم به سمت اتاق ویهان رفتمو در زدم که گفت :
   ویهان : کیه ؟!
   من: عشقت ، نفست ، زندگیته پشت در
   ویهان : من تنها صدای یه گودزیلا رو میشنوم
   من : چرا حسودی میکنی لقب خودتو به عشقت میدی؟
   درو باز کرد و گفت :
   ویهان : آخه خرم حسودی داره؟
   من : من حتی اگر خر هم باشم از اون خوشگلا و خوشتیپاشم😌
   ویهان : پس خودت هم قبول داری خری هااااا😂؟
   من : حیف که اگر بخوام باهات بحث کنم دیرم میشه😒
   ویهان : باز کجا؟
   من : باید برم پارک پیش الین🚶🏻‍♀بداخلاق جان😕
   ویهان : اونوقت کی میرسونت😐؟!
   من : داداش خوشتیپم و خوش اخلاقم
   ویهان : تازه که بحث رسوندن خونه الین اینا نبود من با اخلاق جانت بودم که الان که بحث رسوندن خونه ی لاین اینا شد من شدم خوش اخلاق؟
   من : دیگه نرین تو ذوقم😕💔
   ویهان : باشی😕 ایییییی خداااااا من از دست تو چیکار کنم؟ بیا داخل اتاق
   رفتم داخل اتاق که گفت :
   ویهان : حالا چی بپوشم؟
   رفتم سمت کمد لباسیش یه پیراهن زرد که تقریبا مثل لباس خودم بود رو دراوردم و بهش دادم با یه شلوار مشکی و یه ساعت مشکی
   من : بیرون منتظرتم داداشی جونم😁♥️
   از پله ها پایین رفتم و روی کاناپه نشستم
   ویدا : باز کجا؟
   من : خونه ی آقای شجاع😐🚶🏻‍♀
   ویدا : زشت نیست یه ختر تنها بره خونه ی یه مرد مجرد؟