به کلید برق رساند اما چراغی روشن نشد

کم مانده بود به گریه بیفتد

بغض کرده لنگ لنگان سمت آشپزخانه راه افتاد

ظرف نمک را برداشت و با بدنی که از ترس میلرزید به دیوار تکیه داد

صدا تکرار شد و سایه کسی روی دیوار افتاد

هم زمان رعد برق زد ، خانه برای ثانیه ای روشن شد و با دیدن مردی سیاه پوش و قدبلند با تمام توان جیغ کشید

با دست هایی که لرزششان متوقف نمیشد ظرف نمک را سمتش پاشید و بلندتر جیغ زد

صدای ناله‌ی پر درد مرد بلند شد و لادن هق هق کنان میان تاریکی سمت در دوید

پایش به گوشه موکت گیر کرد و روی زمین پرت شد اما کوتاه نیامد و چهار دست و پا خودش را سمت در کشید

درد زانوهایش اهمیتی نداشت

هر لحظه انتظار داشت دستی نامرئی مچ پایش را چنگ بزند اما در عوض صدای فریاد عصبی ساواش را شنید

_ سوختم روانی … چه مرگته هار شدی؟ آخ چشمام

با چشمان گشاد شده سمت آشپزخانه برگشت و هق هق کنان نالید

_ ساواش؟

ساواش بی توجه به او شیر آب را باز کرد

سعی داشت نمک ها را از مردمک چشمش بشوید اما فایده نداشت!

لادن مضطرب خودش را جلو کشید و با هر دو دست بازویش را چسبید

صدای گریه اش بند نمی آمد!

_ساواش … من … خیلی ترسیدم … داشتم سکته می‌کردم … بیا ازینجا بریم توروخدا

ساواش عصبی کنار هلش داد و دستش را روی پلک های سوزانش گذاشت

صدایش از خشم می‌لرزید

_ هیش … هیش ببند دهنتو چند دقیقه ببینم چه بلایی سرم آوردی

لادن چنان ترسیده بود که حتی با شنیدن توهینش هم عقب نکشید و جلوتر آمد

ساواش کلافه پوف کشید

دخترک طوری خودش را به او می‌فشارد که انگار قصد دارند در هم حل شوند!

بدنش داغ شده بود

از صورتش آب می‌چکید و لادن از بازویش آویزان شده بود

_ برو کنار لادن ، مگه بهت….

جمله اش تمام نشده آسمان رعد و برق دیگری زد

دخترک وحشت زده دست هایش را از بازویش جدا کرد و اینبار آویزان گردنش شد

عاصی شده چشم بست

روزها زنی لمسش نکرده بود

آخرین بار زنی را به خانه آورده بود اما نتوانست

پشیمان شد و بیرونش کرد

حال دخترک با تاپ شلوارک نازکی در آغوشش بود و میان گردنش نفس می‌کشید

سعی کرد حلقه دستانش را باز کند

_ ولم کن … با توام لادن

انگار نمی‌شنید

بدنش به شدت می‌لرزید

کلافه غرش کرد

_ داری عصبیم می‌کنی بچه

ولم کن می‌گم

لادن کنار گوشش نالید

_ من تنها اینجا نمی‌مونم

بریم خونمون…

سرد پوزخند زد

_ خونه ای وجود نداره…

انتظار نداشت اما بغض دخترک با صدایی بلند منفجر شد

چه بلایی سرش آمده بود؟

_ من تو این خونه لعنتی نمی‌مونم

اگر میخوای اینجا نگهم داری باید پیشم بمونی

چرا بهم‌ نگفتی اینجا دوتا بچه رو کشتن؟