🏳چند سال بعد..

&& ماه لقا &&

با تعجب به دستان کوچک نوزاد ، زل زد؛نگاهش را سوق داد به صورتِ ماهِ کودک..
باورش نمی شد ، این نوزاد..داداشِ او بود؟؟

_ چیکار میکنی ماه لقا؟..

فوری برگشت و به صنم بانو خیره شد..

ماه لقا+ داشتم بچه رو نگاه می کردم !..

صنم بانو خنده ی کوتاه کرد؛به دخترک و پسرکش نزدیک شد و کنارش نشست..

صنم بانو_ اسمشو چی بزاریم به نظرت؟! …

ماه لقا خیره به برادر جدیدش ، معمولی شانه ای بالا انداخت و پاسخ داد :

+ نمیدونم!!

صنم متعجب ابرویی بالا انداخت ، با اندکی مکث؛لب وا کرد :

_ اممم؛خب..
من اسمِ داراب رو از بچگی خیلی دوست داشتم !..
همیشه پیشِ خودم میگفتم:
” من اگه مادر شم و پسر دار..
اسم پسرمو حتمااا میزارم داراب!! ”

ماه لقا متفکر سری تکان داد و زمزمه کنان اسم داراب را پیش خودش تکرار کرد..

ماه لقا+ داراب یعنی چی؟؟

صنم لبخند محوی زد و گفت :

_ یعنی ” دارنده ” ، ” شکوه ” … .

ماه لقا آهان آرامی گفت و لب زد :

+ اره ، اسمشو بزاریم داراب..

* * * *
ماه لقا هفت سالش بود ولی مدرسه نمی رفت ، می پرسید :

_ چرا؟؟

میگویم :

+ چون در زمان های قدیم ، فقط ثروتمندان و افرادی که خودشان سواد داشتند و می دانستند یادگیری علم؛چیز گرانبها و با ارزشی در زندگی فرزندشان است؛بچه خود را به مدرسه می فرستادند !..
کسانی مانندِ ماه لقا و خانواده اش که در روستا؛بی ریا و ساده وار زندگی می کردند ، معلوم است اصلا علم و دانش برایشان معنی نداشت!!

بگذریم..

کوکبِ 11 ساله … .
ماه لقایِ 7 ساله … .
و دارابِ چند روزه … .
در حال حاضر سه فرزندِ صنم و همسرش بودند !..
سه فرزندی که ، سرمایه های انها؛در این دنیا و اخرت ، بودند!!

* * *

روز ها می گذشت و همه در اسایش بودند..
صنم با پشم گوسفندان ، لباس های گرمی برای فرزندانش می دوخت و می بافت … .
از شیر گوسفندان ماست و کره و دوغ و پنیر و..
درست می کرد و حتی می فروخت !..
حنیف ، هنگامی که میوه های درختانش به ثمر می رسید؛اهنا را از شاخه ها می کَند و به شهر می برد ، برای فروش!!
خلاصه که همه چی در روال عادی خودش بود تا اینکه زمان انتخاب شوهر و ازدواج؛برای کوکب ، فرا رسید !..:))