..In the name of god..

❕نوشته ای بر اساس حقیقتی تلخ !..

_ به جهان؛خرّم از آنم ک جهان ، خرّم از اوصت …
عاشقم بر همه عآلم؛ک همه عآلم ، از اوصت👼☝️!

ژانر ها :

#غمگین
#هیجانی
#آموزنده

* * * *

میخوام یه داستانی واستون تعریف کنم..
یه داستانِ شاید کُهنه ، ولی آموزنده و ماجرایی !..
داستانی ک خیلی وقته اتفاق افتاده و …
چند نفری هنوز اون خاطره ها و ماجراها؛توو فکر و ذهنشون پابرجاست..
میخوام بگم از یه دختر مغرور و در عین حال ساده ، یه پسر لجباز و بی حواس … .
داستانی اشک آور و در عین حال ، واقعی.:))

🔱نکته قابل ذکر :

_ تمامی شخصیت های رمان ، واقعی هستند و در دنیای واقعی و ب دور از خیالات؛وجود دارند ولی برای فاش نشدن هویت و راضی بودن تمامه افراد ، اسم ها تغییر پیدا کرده و با القابی ک نویسنده در نظر دارد؛نام بُرده میشوند📛!

Start:1401/3/12

The writer:Mohammadamin.nr

☯️♾☯️♾☯️♾

مقدمه :

_ دیدمت ، با پیراهنی آغشته به رنگ و گچ..
دیدمت ، با صورتی عرق ریزان و خسته..
دیدمت با دستانی کثیف و گِل آلود !..
با کفش هایی درب و داغون …
من دیدمت ولی تو نه؛بی توجه از من گذشتی و نفهمیدی..
با این دل بی صاحاب و بی کس من ، چه کردی ! … .

🔻🔺️🔻🔺️🔻

💯#1346

زن در کنار گهواره ی کودکِ تازه به دنیا آمده اش؛ نشست..
به چهره ی فرزندش خیره شد؛چه زیبا بود !..
آنقدر زیبآا که دلش نمی آمد لحظه ای از دخترکش چشم بردارد … .
این را فقط او نمی گفت ، همه میگفتند..
راستش؛این فرزندش از آن فرزند دیگرش ، خوش چهره تر بود … .
از شما چه پنهان؛شبیه مادرش شده بود..
لبها ، بینی؛چشمان و حتی طرح ناخن های دستان دخترک …
همه و همه شبیه به زن شده بود..
و شاید همین ها بود که باعث عشق و علاقه ی زیاد مادر ، به فرزندِ چند ماهه اش شده بود !..
آرام گهواره را هل داد ، دخترک با تکان های گهواره؛چشم هایش گرم شد و آرام آرام چشمان مشکی رنگش را بست..
سر و صدا اجازه ی بیشتر تماشا کردن فرزند را به مادر نداد؛مادر از جایش بلند شد و از اتاقک بیرون زد ، او..
علاوه بر آن دخترک ، دختر دیگری هم داشت …
که نامش کوکب بود !..
دختری که تقریبا سه ، چهار ساله بود و چهره اش ذره ای شبیه به مادر نشده بود..
دختری که همیشه ی خدا با صنم بانو ( مادرش) دعوا داشت و هیچوقت این مادر و دختر؛باهم نمی ساختند..
دختری که …
زیاد در آن قدیم ها سِیر نمیکنم..
میخواهم زودتر داستان برایتان واضح شود ، پس..
از چند سال دیگر قصه را ادامه خواهم داد؛با من همراه باشید🙏!

🏳چند سال بعد..

💯#1350

هنگامی که ماه لقا ( فرزند دوم خانواده ) چهار ساله شد ، صنم بانو باردار شد و بعد از گذشت نُه ماه بارداری؛فرند سومش به دنیا آمد..
آن قدیم ها مثل الان نبود که !..
آن زمان ها؛همه زایمان طبیعی می کردند ، خصوصا افرادی مانند صنم بانو و همسرش که در روستا ، زندگی می کردند …
اختر بانو ( زنی که در آن دِه ، دکتر ماما به حساب می آمد و جالب اینجاست که تمامیه فرزندان اهالیه آن روستا ” طالون علیا ” و روستای خودش ” طالون سفلی ” را خودش به دنیا آورده بود !.. ) این زن خوش سیما و مهربان؛آمد خانه ی حنیف آقا ( همسر صنم بانو ) و این فرزندشان را هم به دنیا آورد..
پسر بود !..
حالا شدند دو دختر و یک پسر …:))
شام؛اختر بانو را نگه داشتند ، اختر بانو گوشه ی خانه نشسته بود و هنگام کشیدن سیگار ( در آن زمان ها زن و مَرد نداشت؛همه و همه سیگار می کشیدند !.. ) به سر تا سر خانه خیره شده بود..
نگاهش روی ماه لقا ایستاد..
دخترکِ چهار ساله و مغروری که به تنهایی داشت با وسایل آشپزخانه ، خاله بازی می کرد !..
اختر ،آهسته یک تای ابرویش را بالا انداخت و به دختر؛زل زد …
اختر؛خودش چند فرزند داشت !..
فرزند اولش ، دختر بود به نامِ ” تُرَنج “..
فرزند دومش ، پسری بود به اسمِ ” اردوان “..
و فرزند سوم ، دختری دیگر بود به نامِ ” تبسّم “..
فرزند آخری هم..
پسری بود هشت ساله ، به اسمِ ” اردلان “..
اختر از فکر بیرون آمد و نگاهش را از دخترک ، گرفت..
عجیب بود ولی احساس عجیبی نسبت به این دختر ، داشت..
شانه ای بالا انداخت و فنجان چایی را سر کشید؛فنجان خالی را در نعلبکی قرار داد … .

* * * *

صنم بی صدا در گوشه ی خانه اشک میریخت..
پسرکش ، جگر گوشه اش؛مُرد …
فقط دو روز از به دنیا آمدنش گذشته بود !..
حنیف آقا بی حوصله ، همانطور که از کنار صنم رد می شد؛با تنه زدن بر او ، گفت :

_ اَه بسّه دیگه؛جمع کن خودتو زن !..
حالا خوبه فقط دو روزش بود که رفتآاا؛نه خاطره ای نه یادگاری ای..
نه هیچی و هیچی ازش نداری که داری اینقدر بی تابی می کنی !..

حنیف منتظر جوابی از طرف صنم نماند و زودی از کنارش رد شد و رفت..
صنم آهسته و زمزمه کنان ، نالید :

+ نُه مآه توو شکمم نگهش داشتم؛حَملِش کردم اینطرف و اونطرف..
هرجآا که میرفتم باهام بود !..
من توو خودم حسّش می کردم ، توقع دارن گریه و زاری و هیچی نکنم …

* * * *

روز ها می گذشت و صنم کم کم داشت به خودش می آمد ، بالاخره که چه؟؟
باید با این اتفاق تلخ و شوم کنار بیاید دگر؛مگر چاره ی دیگری هم دارد؟! …
ماه لقا روز به روز بزرگ تر می شد ، کوکب هم همینطور !..
راستی..
این را نگفته بودم که پدر ماه لقا یعنی ” حنیف آقا ” دام دار است؟؟
نه..فکر کنم نگفته بودم !..
حنیف آقا چوپان است؛هر روز بعد از ظهر ، گوسفندان را به علف زار ها می برد..
او ، چون هنوز جوان است و در پاهایش این توان را دارد؛گوسفندان را به کوه های دور دست می برد..
آخر در آنجا ، در نوک کوه ها..
هم آبشار جریان دارد و هم درختانی سر سبز و علف هایی تازه برای گوسفندان …
حنیف آقا در مواقعی که احساس خستگی می کند ، کنار یک درخت می نشیند و زیر سایه ی درخت؛هوایی تازه می کند..
بعد هم که خستگی اش رفع شد؛با آب کردن بطری اش از آبشار ، گوسفندان را به کوه های دیگر می بَرَد !..

* * * *

فکر می کنم کم کم دارین با موضوع داستانمون آشنا می شین ، من..
قصدم از نوشتن این رمان فقط واسه یه چیز بود !..

” … شما اشتباهات شخصیت های قصه رو تکرار نکنین … ”
قصه ی ما فراز و نشیب های زیادی داره ، امیدوارم بتونم با نوشتن این داستانِ بر اساس واقعیت؛کمکی بهتون توو زندگی کرده باشم..
تا پارت بعد؛بدرود..

🏴دوستان اگر انتقادی؛نظری ، چیزی دارین به من در نظرات اطلاع بدین و اینکه بگید متن ادبیمو دوست داشتین یا نه؟؟
تا اگه مورد پسندتون نبود تغییر بدمش به متن خودمونی ، با تشکّر!

#M.n

#نظرِ _شما_موجبِ_دلگرمیِ_مآست_