مرسی از نظراتتون♥️
خب …
بریم ادامه ی داستان..:))

💬روزی از روز ها ، بعدازظهر مثل همیشه حنیف آقا گوسفندان را از آغل بیرونشان آورد و آنها را ب سوی یکی از کوه ها؛راهی کرد..
در یک مکان خوب ، جایی که پر از علف برای گوسفند ها بود؛ایستاد و زیر سایه ی درخت عنابی نشست …
راستی..
تآ یادم نرفته ، این را بگویم ک :
” در روستایی که حنیف آقا و خانواده اش در آن زندگی می کنند ، درخت عناب رشد بسیاری دارد..
به طوری که اگر کسی به این شهر بیاید و بخواهد سوغات با خودش ببرد ، پیشنهاد مغازه داران؛فقط یک چیز است..
عناب !..
اصلا عناب های این شهر؛معروف است..:)) ”
بگذریم؛حنیف آقا بعد از خوردن لقمه ای ک صنم بانو برایش درست کرده بود ، از جایش بلند شد و همین که خواست گوسفندان را به علف زاری دیگر ببرد ، متوجه چند جسم تیره رنگی شد که دوان دوان به سوی او و گَله اش می آیند !..
آب گلویش را به سختی قورت داد و چوبِ چوپانی اش را در دستانش فشرد ، وقتی آن جسم ها خووب نزدیک شدند؛حنیف فهمید حدسش درست بوده..
آن ها؛گرگ بودند ! … .
یک گَله گرگ !..
حنیف نمی دانست چه کند..
یکی از گرگ ها حمله کرد به بره ی ماده ای که باردار بود !..
بُز شاخ داری به سوی آن گرگ ، هجوم آورد و شاخ هایش را؛در پهلوی گرگ فرو کرد..
گرگ خونریزی کرد !..
گرگ های دیگر با دیدن این صحنه ، حمله ور شدند طرف بز و طی یک چشم به هم زدن؛بز را کشتند ! … .
حنیف فریادی از سر خشم کشید و با بالاگرفتن چوبش ، دویید سمت گرگ ها..
اما حنیف ، حریفِ تمامه آنها نمی شد !..
چوبش شکست..
ناباور به چوب شکسته اش زل زد ، همان موقع بود که گرگی ب او حمله کرد و حنیف؛پرت شد به عقب …
افتاد روی زمین ، دو تا از گرگ ها آرام آرام به سمتش؛حرکت کردند..
بقیه شان هم به سوی بره ها ، حمله ور شدند !..
حنیف برایش همه چیز مثل یک کابوس بود ، شروع کرد به داد زدن..
ولی آخر مگر در کوه ، کسی پیدا می شود ک کمکش کند و ب دادش برسد؟؟
حنیف دیگر از داد و فریاد کشیدن ، نا امید شده بود که همان لحظه ، مَردی دوان دوان به سویش آمد؛ نوری در دل حنیف ، درخشید..
مَرد با کمک سگی که داشت ، گرگ ها را دور کرد..
سگ ، پارس کنان دنبال گرک ها دویید؛مرد با انداختن نگاهی به دور دست؛نزدیک حنیف شد و کمکش کرد از جا برخیزد …

حنیف+واقعا از شما ممنونم..
بزرگواری کردین !..

مرد خنده ی کوتاهی کرد و با فشردن بازوی حنیف ، لب زد :

_ اِی بابآا..
من ک کاری نکردم ! …
وظیفمو انجام دادم؛شما می بودی همینکارو برا هم شهریت نمی کردی؟؟

حنیف لبخند خجلی زد ، بعد از چند لحظه سرش را بالا گرفت و سوالی پرسید :

+ راستی..
شما از کدوم روستایی؟؟

مرد دستش را عقب کشید و با گرفتن چوبش ، گفت :

_ من از طالون سفلی هستم..
شما از کدوم روستایی؟؟

حنیف+طالون علیا..

مرد دوباره خنده ای کرد ، حنیف پیش خودش فکر کرد :
“چه مرد خوش رو و خنده رویی !.. ”

مرد_آها ، پس فاصله ی زیادی نداریم..

حنیف سری به نشانه ی مثبت تکان داد و گفت :
+ بله؛همینطوره..

مرد با لحن شیطنت باری گفت :

_ زن منو همه میشناسن؛فکر می کنم شماهم باید بشناسینش..

حنیف ساکت؛ابرویی بالا انداخت که مرد با غرور ادامه داد :
_ اسمش اختره ، دکتر ماماس..

حنیف متعجب و خندان؛فوری گفت :

+ بله که میشناسمشون..
بچه های خودمو ایشون ب دنیا آوردن !..

مرد خنده ای کرد و ساکت؛سری تکان داد..

* * * *

بعد از شستن دست و صورتش ، وارد خانه شد..
گوسفند ها را در آغل کرده بود و درش را هم چفت !..
در خانه را باز کرد و داخل شد ، ماه لقا با دیدن پدرش؛از جایش جستی زد و دوان دوان به سویش آمد..
حنیف دخترکش را در آغوش گرفت و او را در میان بازوان خود ، آرام فشرد..

صنم_سلام حنیف آقا..
خسته نباشی !..

حنیف ماه لقا را پایین گذاشت و خطاب به صنم؛گفت :

+ سلام ، شماهم خسته نباشی ! … .

مکثی کرد و سوالی ادامه داد :

+ کوکب کجاس؟؟

صورت صنم درهم شد و با چندش گفت :

_ رفته توو دِه..
گف میره با بچه ها بازی کنه … .
خیلی خیره سر شده !..

و در ادامه شروع به فحش دادنِ کوکب کرد..
حنیف سری به نشانه ی تاسف تکان داد و لب زد :
+ اینقدر پشت سرِ این بچه بد نگو !..
من نمیدونم تو چه پدرکشتگی ای با این طفل معصوم داری ! …

صنم عصبی ، دست به کمر گفت :

_ طفل معصوم؟؟
تو نمیدونی چه زبدن درازه..
همین امروز …

حنیف به حرف های تکراری صنم گوش نداد و رفت داخل اتاق تا لباس هایش را عوض کند..