سورنا موهام و رها کرد و سعی به بازکردن دهنم کرد اما من قصد باز کردنش و نداشتم

علی: سورنا بینیش و بگیر

سورنا سریع بینیم و گرف

بی اکسیژنی و از طرفی فشاری که به گلوم وارد میکرد باعث میشد که بدنم سست و بی جون بشه

و بلاخره تلاش هام بی ثمر شد و دهانم و باز کردم

علی بلافاصله معجون و داخل دهنم ریخت

سریع جرقه ای به ذهنم رسید که معجون و نخورم و بیرون تف کنم

بدون فکر سریع تمام محتویات دهنم و بیرون تف کردم و شروع به نفس نفس زدن کردم

علی بی رحمانه موهام و چنگ زد و به بالا کشید که ناله ای کردم

محکم سیلی به صورتم زد که به خاطر حرارتی که از بدنم ساتع میشد دردش و حس نکردم

مطمئن بودم جاش قرمز شده

به قدری بیجون شده بودم که مثل توپ بسکتبال منو بهم دیگه شوت میکردن

صدای قدم های محمد و شنیدم که نزدیکمون میشد با فکر اینکه چی به سر هرمس اومده قلبم تیر میکشید

نمیدونستم تو چه حالیه شاید تا الان کاری که میخاستن باهاش بکنن و کرده بودن

محمد: بی عرضه ها از پس یه دختر ۴٠ کیلویی بر نمیاین

محمد بطری معجون و از علی گرفت و به سمتم اومد مثل همیشه چونه ام و گرفت و به چشمهای خمار شدم نگاه کرد

بغض توی گلوم و خفه کردم یعنی هرمس و تسخیر کرده بودن؟!

صدایی تو ذهنم اکو شد

صدا: بهم اعتماد کن، دهنت و باز کن

به صدا اعتماد کردم

چشم هام و بستم و دهنم و باز

بعد از نوشیدن معجون تمام بدنم سرد شد اما دیگه از بی حالی چند دقیقه ی پیش خبری نبود

از جا بلند شدم و قدمی به سمت جلو برداشتم

…..