– می گفتم اگر خنک میشه، اگر آروم میشه اشکال نداره. بذار هر چی میخواد بگه. فدای سرش. بلک سوانو شکست؟ فدای سرش! لپتاپمو شکست؟ اشکال…

        لبخند شیرینی زد و گفت:   – معلومه که میشه! چرا نشه عزیزم؟   لب زدم:   – من توی اوج بودم اما یوجین می گفت…

        سکوت کردم. هیچ حرفی نداشتم بزنم. دلیار آروم تر گفت:   – میدونی بعد از تو دیگه هیچ شاگردی قبول نکرده؟ میدونی مریضه؟ سرطان داره؟ میدونی…

        سری تکون داد و گفت:   – یه روز برات می رقصمش.   یادم نرفته بود دلیار بالرینه. حتی رقصش رو هم دیده بودم. اون روز…

      آهی کشیدم و پچ پچ وار گفتم:   – اون زن! همونی که منو به دنیا آورد… جمعه ها که نمی رفت سر کار زود تر از…

      هولم داد روی کاناپه . توی یه آن حوله رو انداخت روی سرم و شروع کرد موهامو خشک کردن! غرغر کردم:   – نکن دلیار.   جدی…

        حوضه استحفاظی من امنیت نداشت! من خود مفهوم نا امنی بودم ولی انگار دلیار باهام مخالف بود. لب زدم:   – بخواب.   نفس عمیقی کشید…

      گفتم:   – حس بدی بهم داد. مطمئن بودم داری جمع می کنی که بری.   ناباور برگشت سمتم و گفت:   – جمع کنم برم؟ تازه…

        خشک شدم! دوتا احتمال داشت، یا دلیار بود، یا اومده بودن منو بکنن تو گونی!   از جا بلند شدم و رفتم سمت در، هنوز بارون…

        دستام از دو طرف حلقه شد دور تن ظریفش، یکی از دستام رفت لای موهاش و یکیش نشست روی کمرش… لبای درشتش رو با لبام محصور…

    گفتم:   – ای کاش ده سال پیش بودی! وقتی هنوز از پرتگاه پرت نشده بودم پایین! وقتی هنوز انسان بودم! رویین بودم!   چشمام تیر می کشید.…

      رام شده بودم! این دختر رامشگر گرگ بود! منِ وحشی دریده رو از پادگان تحویل گرفت، یه قاتل روانی رو تحمل کرد و کم کم تبدیلم کرد…

      این حرفش اذیتم می کرد. برام گفته بود خیلی زیاد عاشق شده. خیلی به این قسمت قضیه فکر کرده بودم و فکر می کردم و واقعا امیدوار…

        نگاهم کرد . پرسیدم:   – اینا رو ول کن! درد داری؟ من توی خونه مسکن قوی دارم، بیارم برات؟   نمیدونم جرفم چه ایرادی داشت…

    به آنی دوزاریم افتاد. دلیار به خاطر یه اتفاق بیولوژیکی توی بدنش به اسن حال و روز افتاده بود؟   از جا بلند شدم، داشت خیلی دقیق نگاهم…