– ببین عزیزم… من اون آقا رو از نزدیک ندیدم و با تعریف های تو هم نمی تونم کاملا تشخیص بدم که چجور آدمیه… تمام امیدم به یکباره…

    با وجود آنکه از نبود حامد در پرواز مطمئن شده بودم، اما خب این مسئله باعث نمیشد در تهران هم اطرافم را از نظر نگذرانم! می ترسیدم حامد…

    به زور ادای خندیدن از خودم درآوردم. – نگو که حسودیت شده! چند ثانیه در سکوت و به طرز عجیبی نگاهم کرد. در آخر سر تکان داد. –…

      جوابی نداشتم که به نیما دهم. هیچ فکری درباره ی یک ثانیه ی بعدم نداشتم، چه برسد به آنکه به بودنم در ایران فکر کنم. – آهو؟!…

    لحنم هم آنقدر مصمم بود که نیما کوتاه آمد. – باشه! باشه! دستم را گرفت و هر دو از مطب خارج شدیم. با دیدن خیابان و ماشین نفس…

    کمی نگاهش کردم. تفاوتی میانشان پیدا نکردم… حتی اگر شخص مقابلم یک مشاور بود و نیما هم با من داخل اتاق بود، باز هم نمی دانستم چه چیزی…

        نمی دانم حرف زدن مهری جان و نیما چقدر طول کشید، اما امیدوار بودم حرف هایشان بتواند به عوض شدن حال من کمک کند. با آن…

          این نگرانی باعث شده بود مهری جان از کلید خانه مان که بعد از زایمانم برای مواقعی که احیانا من نمی توانستم در را باز…

        از آنجایی که من از حمام دادن بچه می ترسیدم و از طرف دیگر هم با وجود درد جسمانی ام نمی توانستم کاری انجام دهم، قرار…

        دیگر بودن نیما در کنارم آرامم نمی کرد. دلم می خواست زودتر برود. هیچ حرفی راجع به آنکه اگر تابش نبود، به احتمال زیاد تاریخ زایمانم…

      هرچند که نیما بود و اگر این را نمی گفت، کمی مشکوک به نظر نمی رسید. – دوست دختر که داری! نیما تنها نگاهم کرد. – این…

        با این حال نیما تکانی نخورد و من هم که هیچ تلاشی برای نگه داشتن بچه در آغوشم نمی کردم، مهری جان با دستانش دهان بچه…

        به سرعت از خود عکس العمل نشان داد. نگاهم کرد و موهایم را نوازش کرد. به زور لب باز کردم به حرف زدن. – من… من…

            نیما لبخند مرموزی زد. – پاچه گرفتن که نه… اما از یه جای دیگه گرفتن رو دوست دارم! پوزخند صداداری زدم. – اگه خر…

  سوییچ ماشین را از جیبش درآورد. – تو ماشین اذیت نمیشی؟! سوییچ را از دستش گرفتم. و با آنکه از نشستن در ماشین بیزار بودم، اما سرم را به…