چشمهام رو بازو بسته کردم و سرم رو  با تاسف تکون دادم. اومده بودم که شقه شقه اش کنم اما…اما حالا میفهمیدم چقدر بدبخته! چقدر بیچاره تر…

      فکر نمیکردم یه روز همچین حرفهایی رو از دهن میکو بشنوم. جاخورده بودم از اینکه همچی رو بهش گفتم اما اون بازهم  منو مقصر میدونست. بی حرف…

        *فرزام*     کارد میزدن خونم در نمیومد. مطمئن بودم اگه همون لحظه چشمم بهش میفتاد سرش رو میبریدم. قدم رو میرفتج و پشن سرهم شماره…

        دلم سکوت میخواست و حرف نزدن و گم و گورشدن. حتی رو به رو نشدن با آدمهایی که چشم تو چشم شدن باهاشون عرق شرم روی…

        با اون حال داغون و خرابم به صورتش خیره شدم. یک زمانی دلم پر میکشید واسه فقط تماشا کردن این صورت اما حالا…حالا تو این صورت…

        در حالی که بخاطر گریه ی زیاد نفس نفس میزدم شماره ی رهام رو گرفتم. تنها کسی بود که دلم میخواست تو این لحظه به دادم…

          نبودنش بهم این فرصت رو داد تا بیشتر  و راحت ترگریه کنم. چقدر سر فرزام باهمه جنگیدم. چقدر بابام گفت این پسر مناسب من نیست…

        حس فرو رفتن  و رد شی تیزی مثل سوزن توی  دستم بدنم رو وادار به نشون دادن و  واکنش کرد. دردی رو توی سر و قسمت…

      صدای گریه هام تو خونه پیچیده بود و لحظه ای این صداها و هق هقها بند نمیومدن. خم شد و موبایلش رو از روی زمین برداشت. نگاهی…

          سرم رو کج کردم و یکی از گوشواره هام رو از گوشم درآودم. میخواستم دومی رو دربیارم که صدای وییره خوردن گوشی فرزام رو تخت…

      شب عروسی رهام شده بود یهترین شب زندگی مادرم، ریما من و همه اونایی که دلشون میخواست این قهر کشدار شده برسه به پایان خودش و حالا…

      کنارش موندم تا وقتی که که رهام اومد دنبالش. بعد از گرفتن کلی عکس  فیلم جلوی آرایشگاه و  حتی عکسهای چند نفره تو خود آتلیه ای که…

        بخاطر کفشهای پاشنه بلندم پله های عریض و کم تعداد رو  به آرومی و محتاطانه بالا رفتم. پرده ی بلند و عریضی که عکس کایلی جنر…

          جم نخورد! تو همون حالت موند تا وقتی که من تمام اون رژ رو لیس زدم. نه حرفی نه اعتراضی نه تکونی نه…هیچی! فقط بی…

      میتونم به جرات بگم تقریبا عاشقانه ترین  جمله ی فرزام یا بهتره بگم تنها جمله ی فرزام  که میشد رد دوست داشتن رو توش دید همین بود.…