امیرخان:     -ازم… ازم ناراحتی؟!     نگاهش را چرخاند و نفس عمیقی کشید.     گیج بود و عصبانی… کنترل اوضاع از دستش خارج شده بود…

    اگر اینطور بوده پس چرا آن روزی که دیده هایم در ماشین را برایش تعریف کردم تا آن حد بهم ریخت…؟!     یعنی ممکن است که رامبد…

    نمی‌بوسید. کوچک ترین حرکتی نمی‌کرد اما لبانش را هم جدا نمی‌کرد!     گویی فقط خواسته بود صدایم را خفه کند…!     دستانش محکم پهلوهایم را گرفته…

      دست هایش داخل جیب شلوار مردانه‌اش مشت شده بودند و زمانی که لب باز کرد، کلمات آنقدر وحشیانه و به دور از هیچ نَرمی از دهانش بیرون…

    چشم بستم.   بالاخره وقت اعتراف رسیده بود…!     حقیقتی که فقط من و گندم از آن باخبر بودیم و در تمام مدتی که محکوم شدم بخاطر…

    -حرفای خیلی عجیبی زد. نمی‌دونم چقدرش درسته ولی طبق گفته هاش رامبد از اول هیچ حسی به گندم نداشته. اونو مثله یه دوست می‌دیده و اینو واضح بهش…

      سکوت شد و در حالی که منتظر بودم دوباره بازخاستم کند، سریع یک دستش پشت زانوهایم و دست دیگرش را پشت کمرم گذاشت و گهواره‌وار در آغوشش…

      حرصی و ناراحت پله ها را بالا رفتم و بی‌آنکه به سنگینی نگاه هایی که در حال رسوخ به جسم و جانم بود کوچکترین توجهی نشان دهم،…

      -داداش   -اما می‌دونی چیه چون شمیمو نمی‌شناسی نمی‌ترسم. بالأخره دیر یا زود مجبوری از این عشق مسخره و یکدفعه‌ایت دست برداری. ترس   منه از اینه…

      یک قدم رو به عقب برداشتم و باورم نمی‌شد مردی که شاید تا به حال اندازه‌ی انگشتان یک دست با او هم صحبت نشده‌ام، چطور از زیر…

      -شمیم جون… شمیم جون     پوریا با کلاه تولد آبی رنگش به سمتم می‌دوید و چشمان معصومش از خوشحالی زیاد برق می‌زدند.     -عشقم؟  …

      -این چه وضعیه؟!     اشاره‌اش به کفش های پاشنه بلند و سرخابی سوگل بود.     -چطور مگه آقا؟!   -برو عوضشون کن یه چیز ساده‌تر…

      عاقبت درست وقتی که بی‌طاقت و دوان دوان به سمت خانه دوید، امیرخان سرش را عقب کشید و اتصال لب هایمان را قطع کرد.     به…

      ناخودآگاه همانطور که لب هایم به گونه‌اش چسبیده بود، دَم عمیقی از عطر محشر تنش که با بوی تند و تلخ ادکلنی که همیشه استفاده می‌کرد، ترکیب…

      قبل از جواب دادنش صدای امیرخان آمد.     سر چرخاندم.   همراه دکتر همایی به سمت ما می‌آمدند.     -چه خبره اونجا؟!     سریع…