دست های امیرخان از یقه‌ی رادان پایین افتاد و یک قطره اشک درشت از چشم شمیم چکید.     و رادان بی‌اهمیت به جهنمی که به…

  او حتی از امیرخان هم خونسردتر به نظر می‌رسید اما با کمی دقت میشد شعله‌های خشمگینی که در چشمانش روشن شده بود را دید.     امیرخان یک باقلوا…

  در عمارتی قدیمی که قبلاً متعلق به یکی از خانواده های ثروتمند این شهر بوده و حال حاتم ها صاحب آن بودند.     خانه‌ای زیبا و باشکوه که…

          خیره به لبخند و صورت سرخ شده‌اش دوباره لب هایش را بوسید. بی‌نفس روی تخت دراز شد و تن شمیم را هم روی خودش خواباند…

      -…   -امیر؟!     نگاهش را در صورت ظریف شمیم چرخاند.   رنگ و رویش پریده و مشخص بود که هنوز کاملاً به حالت نرمال برنگشته…

        -خداروشکر… خداروشکر که خوبی.   -خوبم نگران نباش.     کنارش نشست و دستش را گرفت.     -خب تعریف کن.   -چی رو؟   -اونجا…

      همه عقب کشیدند و با صدای آرامی که پر از فریادهای خفته بود زمزمه کرد:   -دکتر خبر کنید.     و به سمت خانه راه افتاد.…

      -شمیم کجاست؟ زنم کجاست؟!     آذربانو سریع بلند شد.     -من نمی‌دونم بعد صبحانه دیگه اصلاً ندیدمش.     دیوانه‌وار غرید:   -مامان!    …

      نمی‌دانست چرا تا این حد روی شمیم حساس است و تنها فانتزی‌اش با وجود غلط بودن این بود که کاش میشد برای همیشه او را در خانه…

      ناخودآگاه جیغ بلندی کشیدم و به تقلا افتادم.     -چیکار داری می‌کنی؟!     مقابل صورتم فریاد کشید.     -با من میای نمی‌زارم اینجا بمونی!…

        مشتم را روی پلک هایم کشیدم و کاش کسی می‌آمد، شانه‌ام را محکم تکان می‌داد و می‌گفت همه‌ی این حرف ها، همه‌ی این اتفاقات فقط یک…

        بغض کردم.     -حق نداری اینجوری با من حرف بزنی!     جلوتر آمد و در نیم قدمی‌ام توقف کرد.     -تو کسی نیستی…

          -برای منم بودن پیش شما خیلی خوب بود. واقعاً هم شما هم آقای خانی خیلی بهم محبت داشتید اما دیگه باید برگردم. کارهام عقب افتاده.…

        شمیم:   نفس راحتی بخاطر نبود امیرخان کشیدم و فنجانم را برداشتم.     اولین بار بود که برای صبحانه تنها سر میز نشسته بودم و…

      شمیم همانطور که سرش روی سینه‌اش بود، مردمک هایش را بالا آورد.     هنوز هم ناراحت بود اما ترس چشمانش بیشتر خودنمایی می‌کردند.     اخم…