چفیه اش را کمی از دور گردنش آزاد کرد و قبل از اینکه پاسخم را بدهد پونه سریع سینی به دست میانمان قرار گرفت:…

        گرد شدن مردمک های مروارید را از نظر گذراند و ادامه داد:   -قبل هر چیزی اون اتفاق تو مؤسسهِ من برای شما رخ داده، قبل…

        دست در جیبش فرو برد و قدمی جلو تر رفت. سعی اش بر آن بود که نگاهش حوالی بدن سفید مروارید نچرخد. با اینکه محرم هم…

        آهی کشید و ادامه داد:   -بله درسته. با شکایت هایی که شده و با توجه به سابقهِ پزشکی ای که داره اگه ثابت بشه این…

        مروارید خودش را کمی از روی تخت بالا کشید و باز هم بدون اینکه نگاهش را به صورت او قرض دهد به مانند خودش آرام گفت:…

      بیشتر از آن نتوانست ادامه دهد. در واقع حرف زدن طولانی را برای وقت دیگر گذاشته بود. برای وقتی که هر دو نفر جانی برای صحبت داشته…

          دستی به معنای نفی تکان داد و گفت:   -من خوبم   -ولی انگار خون ریزی داشتید، جدی بگیرید آقای نیک نام.   بی حواس…

    «پارسا»           چنگی به موهایش زد و به مانند نیم ساعت قبل هنوز مشغول طی کردن طول راهروی بیمارستان بود. بی قراری و خشم…

          ای کاش که کلمه روانی را به زبان نمی آوردم. ای کاش لال شده باقی می ماندم. ای کاش زبانم نچرخیده بود به سخن.  …

            چشم از جای خالی اش گرفتم و لیوان آب قند را از روی میز برداشته و یک نفس پایین فرستادم. شاید از نظرش لجباز…

              گیج و منگ سر عقب کشیدم که دستش در میانه راه خشک شد. سر عقب کشیدنم نشان از این نداشت که کمکش را…

      خودم را جلو کشیدم تا بتوانم سرم را از کابینت دور سازم اما بیشتر به لبه تیز کابینت کشیده شد و سوزش پیشانی ام فراتر رفت. سریع…

      اطلاعات مربوط به پرونده را وارد سیستم کردم. دستی به چشمانم کشیده و کمرم را به صندلی چسباندم تا کمی از دردش کاسته شود. مشکلی که همیشه…

        رفیق؟ دلجویی؟ یعنی طرح دوستی را جدی گرفته بود؟ لبخندی نم نمک صورتم را درگیر خود کرد و لحن نرمش هم مرا کمی آرام ساخت. نیم…

        چشم از آرش که قدم به قدم پشت سر پونه حرکت میکرد گرفتم و توجه ام را به مرد کنار دستم دادم. نمی خواستم مزاحم کارش…