نورها و صداها رفته بودند و فقط حرکت مانده بود! حرکت آرام لب‌های بهزاد روی لب‌های من! حس می‌کردم به نفس‌نفس افتاده‌ام، اما نمی‌دانستم چرا هیچ ردی از…

    فاصله‌ی کمم را با در خانه حفظ کردم و به او و جعبه‌ی داخل دستش زل زدم. در مورد چیزی که برایم‌ گرفته بود حتی یک حدس هم…

    آقا‌کیوان آن مدارای همیشگی را با حاج‌خانم نداشت! نمی‌توانست ابروهایش را به حالت عادی نگه دارد و بدون جا‌به‌جاشدن‌های مداوم، در جایش بنشیند. لیوان چای را طوری روی…

      شانه‌ام را کمی بالا آوردم و سرم را هم کمی به سمت چپ متمایل کردم و آرام گفتم: -می‌خواستی الان دعوام کنی؟ با نگاه کوتاهی به شانه‌ام…

        ابروهایش فرم دیگری گرفته و کمی به پایین متمایل شدند، اما هنوز نمی‌شد گفت اخم به چهره دارد: -ازش بعید بود! قدمی به جلو برداشتم و…

      اینکه رو نگیرم و کامل چشم ‌به‌ چشم بهزاد بدوزم، یک‌جور مکانیزم دفاعی بود برای اثبات صداقتم: -من… بهزاد بهش گفتم که همه چی بین ما تمومه…

        با همان نگاه کوتاه شیشه‌ی سیاهی را که می‌گفت پیدا کردم. اولویتم ابتدا برداشتن لیمو و یخ بود. آن‌قدر سرعت داشتم که حتی فکر اینکه هر…

      آقا‌کیوان زودتر از من خودش را به او رسانده بود، با دیدنش ایستادم. نمی‌دانستم باید به جلو بروم و بپرسم چه شده است یا به اتاقم برگردم.…

      وقتی کتایون، دستمال‌به‌دست سر چرخاند و به من لبخند زد، نیم‌نگاهی به پله‌های پشت سرم انداختم. اصلاً یادم نمی‌آمد چطور پایین آمده بودم. انگار پله‌ها تاب بی‌تابی…

  داخل ویلا تاریک بود و تنها تراس در نور می‌غلتید؛ یادم نمی‌آمد من چراغ‌هایش را خاموش کرده باشم. چشم از سالن گرفتم و گفتم: -اگه تو حیاط می‌موندم بازی…

      با سری کج خیره نگاهم کرد: -پس چرا گفتی می‌افته بالش زخمی می‌شه؟ آقا‌کیوان خندید: -گفت اگه بیفته بالش زخمی می‌شه، و گر نه که پرواز می‌کنه!…

    کتایون اخمی کرد: -اون‌جوری نیا پایین، دستمون امانتی! خدای نکرده می‌‌افتی دست ‌و پات یه طوری‌‌ش‌ می‌شه. کیان بی‌توجه به حرف عمه‌اش دستانش را در هوا تکان داد:…

      گوشی را محکم در دستم گرفتم: -الان اینی که گفتی چی بود؟ خیلی بی‌رحمی نیست به نظرت؟! -بی‌رحمیِ قشنگیه، تو هم می‌تونی از رو دست من تقلب…

      بهزاد به آقاکیوان نگاه کرد و من به او. دست کیان را رها کرد و کامل به سمت آشپزخانه چرخید. نگاهش به آشپزخانه گذرا بود و بعد…

      سرم را کوتاه حرکت دادم و قدم‌برداشتنش را به سمت سالن تماشا کردم. کیان به سمتش دوید و بهزاد کمی خم شد و او را در آغوش…