مامان، بابا و حتی اردوان از همان داخل فرودگاه زیر گریه زده بودند… بابا هر چند دقیقه یک بار خدا را شکر میکرد که اتفاقی برایم نیفتاده است و…

    سرم شتاب زده میچرخد و نگاهم که به چشمانش میافتد مردد میگویم. _ بله… بفرمایید! در را پشت سر خود میبندد و بدون روشن کردن چراغ جلو میآید.…

  بالا رفتن ضربان قلبم را احساس میکنم و با نفسی تند شده مینالم. _ میخوام بغلش کنم… یزدان روی سرم دست میکشد و با صدایی که بغض را فریاد…

  ظرف آلوچه را به سینهام میچسبانم و خسته از لجبازی با او پس بدون اینکه برایش گارد بگیرم لب میزنم. _ هیچی میل ندارم به جز همین! میشه نمک…

  دستی که روی شانهام قرار میگیرد باعث میشود سریع عقب بپرم و چشم باز کنم. با سر و وضعی آشفته و البته خمار و خوابآلود خیره به صورتم خودش…

  مکثم کوتاه است و فقط برای چند لحظه. _ فکر نمیکردم یک روز این رو بگم ولی… اگه بر میگشتم به عقب… هیچ وقت بهت اعتماد نمیکردم؛ هیچ وقت…

  _ فردا هم میخوام یه غذای جدید براتون درست کنم. دارم یه پا سر آشپز میشم. هر چقدر من افتضاح است آشپزیام او استعداد زیادی در این کار دارد!…

  نه مهری در جانم مانده؛ نه حس و حال خندههای مداوم را همراه خود دارم و نه صبر را میشناسم دیگر! _ ما همه بازیگریم ارمغان! خیلی خوب یاد…

تاریکی شهرت: _ شارژ تموم کرد و خاموش شد. ساکت میشوم. در حلقهی دستانش، پناه گرفته در آغوشش، بیحرکت میمانم که روی موهایم را میبوسد. _ برو لباس بپوش. گیج…

  _ مگه میشه خوشحال نباشی؟ دیگه هیچی باقی نمونده از اون شهرت! حتی اگه بخوام هم جایی توی این سینما ندارم دیگه! من بعد از این فقط یه مهرهی…

  به محض قدم گذاشتن در آشپزخانه لبخند میزنم. _ به به! چه میز زیبایی. ظرف سالاد را کنار پارچ آب نزدیک به بشقابش میگذارد و نگاهم میکند. حالا دیگر…

    مخالفت دیگر معنایی ندارد… در واقع حق با سیروان است! من و یزدان درد و درمان هم هستیم! بازویم را میگیرد و آهسته راهم میدهد. _ بریم خونه.…

  رخ به رخ هم ایستادهایم و او کنترلی روی صدایش ندارد. حتما فراموش کرده صدای بلندش چقدر ترسناک است برایم! _ همون موقعی که من افتادم دنبال اوکی کردن…

  سرش را بیش از اندازه روی گردن خم کرده است نمیتوانم صورتش را ببینم. فقط دو قدم تا در ماشین فاصله دارد که سریع پیاده میشوم. پاهایش میخ زمین…

      سرش را به سرم تکیه میدهد و قربان صدقه رفتنهایش را از سر میگیرد… در تاریکترین لحظههایمان توانستهایم نور را دوباره پیدا کنیم! خودم را سمتش میکشم……