هیجانش به منم سرایت کرده بود و مشتاق گوش سپردم…   -خب بعدش…؟!   عمه با گونه هایی سرخ شده و لبخندی که از یادآوری خاطراتش داشت،…

    بینی روی گردنش گذاشت و عطر تنش را به ریه کشید و توی سینه اش حبس کرد.     دوست داشت با خشونت شیرینی به کارش ادامه دهد…

      آخرین امضا را زد و خودکار را روی میز گذاشت. پوشه را سمت بابک هل داد: -جنسا رو رد کردین…؟!     بابک لبخندی روی لب نشاند.…

      خودش فرق داشت، عاشق نبود اما نمی توانست بی خیالش هم شود.   -حرف اصلیت و بزن…!!!   -دنبال اطلاعاتی هستن که میلاد داشته… اونا می دونن…

      کم کسی نبود. هنوز نمی دانستند او کسی نیست که دم به تله بدهد…؟!   افسون از ترس به در ماشین چسبیده و تمام وجودش از ترس…

      افسون چشمان اشکبارش را به نیم رخ مرد دوخت… -تو… تو بهش تیر زدی… تو اسلحه داری… اصلا تو کی هستی…؟!     دست مرد دور فرمان…

        هین ترسیده ای کشیدم و قدمی عقب برداشتم اما نگاهم روی اسلحه دست پاشا بود و مردی که دیوانه وار ضجه می زد و خون سرخی…

      عمه ملی مظلومانه نگاهم کرد که دلم خون شد…   تازه مرخص شده بود و با اسفندیار خان هم به خانه امد… تنها واکنشی که ازم سر…

      -کجا بودی حالا…؟!   سعی کردم گره دستانش را باز کنم اما زور من کجا و زور ان غولتشن چشم آبی کجا…؟!   -اجازه بدین میرم دست…

        افسون   نفس کم آورده بودم و حس جسم سنگینی باعث شد پلک باز کنم و یا دیدن تصویر رنگ شده ای چشمانم تا ته باز…

      اسفندیار جا خورد. اخم درهم کشید و عمیق و پر نفوذ برادرزاده اش را نگریست… -چی پشت این ازدواجه پاشا…؟!     پاشا هم از این سوال…

        اشک های افسون تمامی نداشت و مثل ابر بهار گریه می کرد… پاشا با دیدن حالش نتوانست طاقت بیاورد و سرش رادر آغوش گرفت…   -افسون…

        اسفندیار اخم روی پیشانی اش نشاند… -آذر و بجه هاشم قراره بیان…!!!     وجود پاشا لحظه ای گر گرفت… -چی داری میگی عمو… من شماها…

        با قدم های بلند و استوار از پله ها پایین آمد و سمت درب ورودی رفت… بابک را دید و با اخم های درهمش سمتش رفت……

          با لبخند و حس خوشی که زیر زبانش رفته بود نگاه دخترک کرد. افسون بی حال و خجالت زده و در ان حوله لباسی پاشا…