#پارت‌دویست‌وهشت   #p208     _بی صفت…   کل حرصش تنها همین کلمه بود…   ابروهای کوروش بالا میپرد…زبان درآورده بود…باید زبانش را میچید…   پرتفریح نیشخند میزند: _چیه؟!…   صورت می دزدد …میترسید ولی باید میگفت… اگه این

    #پارت_۴۱۶ #فصل_۳         زبونم واقعا لال شده بود.   داشت دختری رو می‌زد که یه تیکه از وجود خودش توی بطنش بود.   همون دخترکی که این اواخر با همون عطر سردش اروم میگرفت و

  #پارت‌صد‌وبیست     فرید دوباره قهقهه زد. – خستم پاشو با نازی برید بخرید. بهش زنگ بزنم؟   غزل بینی بالا کشید. – خیلی زشت میشه آخه! میگن دختره واسه شکلات گریه می‌کنه!   فرید شانه بالا انداخت و

  آخرین نگاه را از آینه‌ی جلو به در بسته‌ی خانه‌ی رعنا انداخت و ادامه داد: -اما زود میرسونم خودم و… گفت و در حالی که تماس را بی خداحافظی قطع و پایش را روی پدال گاز می‌فشرد آینه ی

  با طبقی که دستم بود توی اتوبوس کنار بقیه نشستم و از پنجره به توماجی نگاه کردم که همراه بقیه ی مردا از خونه بیرون اومد. سوار ماشین شد و دنبال اتوبوس راه افتاد. صدای آهنگ شاد و دست

      آوش نگاه دوخته بود به هاله … هاله ی زیبا ، آروم ، با وقار … حالا چقدر پیر و بیمار به نظر می رسید ! …   – عمداً سقط می کردی بچه هاتو … سه

        نمی خواستم بهش امید ببندم. فقط نگاهش کردم. با بغض گفت:   – بگو دوستم داری! بگو رویین! دوتا کلمست ولی بعدش معجزه میشه…   تلخ خندیدم … بعدش معجزه می شد؟ این وضع تغییر می

  #پارت_۴۱۳ #فصل_۳       لبخندم وسط اون همه حال بد،اون همه تشنج ،اون همه وحشت کش اومد.   به طفلم قول داده بودم همون شب به باباش بگم که داره میاد. اما وقتی به موهام چنگ زد درد

    با چشم‌هایش ملتمسش نگاهم کرد. – هیییش… توروخدا آروم. الان همه رو بیدار می‌کنی. آخ…   نفس‌هایش از درد تند شده بود و قلب من هم از ترس بی‌امان می‌تپید.   دست زیر بازوی درشت و تنومندش انداختم

    دخترک ماند اما حق با پاشا بود. خطر در کمین بود اما دلش که می پوسید. بغض کرده ازش جدا شد. -ولی دلم که می پوسه اینجا…؟! پاشا خم شد و لب های برچیده اش را بوسید. اخمی

🍁 رمان 🍁 خلاصه : 5 دختر مدلینگ 5 پسر در نقش خریدار دخترایی که نقش مدلینگو دارن ماموریتی که سرنوشته هر 10 نفرو تغییر میده چه ماموریتی ؟ چه سرنوشتی در انتطارشونه ؟ نقش این 10 نفر تو ماموریت

    هامرز جلوتر میکشه و در اتاق دکتری به نام حسین زاده می ایستیم و رو به منشی پشت میز میگه.. _بریم داخل؟ شماره ما رد شده. مرد بی حوصله و خسته نگاهشو رومون تاب میده.. _دیر کردین یکی