اون چی میفهمید اگه میگفتم نه؟
چی میفهمید اگه بهش میگفتم دلم شکسته و بریدم!
جوابی که ندادم دوباره در زد:
_خانم صدای من و میشنوید؟
این دفعه جواب دادم:
_خوبم!
و بعد همونجا رو زمین دراز کشیدم،
عین دیوونه ها شده بودم،
دیگه اختیاری رو کارهام نداشتم، حتی جونم نمیگرفت تا پیش تخت برم و صدای آهنگایی که به ترتیب لیست داشتن پلی میشدن و خفه کنم،
همینقدر بی انگیزه
همینقدر شکسته و دل مرده!
چشم هام و بستم و دیگه صدایی نشنیدم،
شاید خواب میتونست چند ساعتی از دیوونگیم کم کنه…

#شاهرخ

هلن کنارم نشسته بود و مشغول نشون دادن عکسهاش توی لپ تاپ بود اما من فکرم گیر دلبر بود،
چشم های گریونش،
و بی صدا گریه کردنش بهمم ریخته بود!
کاش در و باز نمیکردم،
کاش نمیدمش!
با شنیدن صدای هلن تازه به خودم اومدم:
_اینم عکسی که گفتم دقیقا مثل عکس توعه، همون زاویه و نزدیک برج ایفل!
لبخند سرسری تحویلش دادم که لپ تاپش و بست و نگاهی به ساعت انداخت از 3میگذشت و از وقت خواب هم گذشته بود که گفت:
_من دیگه برم هتلم!

زیر لب ‘باشه’ ای گفتم:
_به رانندم میگم برسونتت
انقدر لوس و لوند بود که حد نداشت!
نگاه پر عشوه ای بهم کرد:
_اگه بخوای میتونم نرم و امشب همینجا بمونم!
حرفی نزدم که بلند شد سرپا،
نگاهم و از صورت عروسکی و چشم های سبزش گرفتم و گفتم:
_اگه میخوای بمونی بمون، هرطور که خودت دوست داری!
نفسش و فوت کرد بیرون:
_خوبه!
شومیزش و از تنش درآورد و با تیشرت سفیدش روبه روم وایساد:
_ولی میتونی بهترهم باشی، بهتر هم بگی!
شونه ای بالا انداختم:
_حداقل امشب و اینطورم!
با لبخند کجی گفت:
_حتما بخاطر این دختره؟
به زبونم اومد و گفتم:
_زنمه!

چشمی تو کاسه چرخوند:
_زنی که ازش متنفری، زنی که دوستش نداری، زنی که…
داشت با حرف هاش تحریکم میکرد میخواست کاری کنه که بیزاریم از دلبر و یادم بیاد و به سمتش کشیده شم اما امشب شبی نبود که موفق شه!
حالا هرچقدر هم که میخواست لوندی کنه!
خمیازه ای کشیدم:
_من خستم!

کنارم رو لبه تخت نشست:
_میخوای بخوابی؟
دراز کشیدم رو تخت و به جای خالی کنارم اشاره کردم:
_مامان نگفته بود انقدر غرغرویی!
جدی جواب داد:
_به منم گفته بود که تو از اون دختره متنفری و از سر دلسوزیه که تو خونت نگهش داشتی!
با چند ثانیه مکث گفتم:
_من بااون کاری ندارم!
پوزخندی زد:
_پس چرا حتی نگاهمم نمیکنی؟
بیخیال نمیشد و قصد داشت مو از ماست بکشه بیرون که زل زدم بهش:
_دارم نگاهت میکنم!
پوزخندش تبدیل به یه لبخند خوشایند شد:
_خودتو مسخره کن!

و بعد کنارم دراز کشید،
به پشت دراز کشیده بودم و فکر مرتب و آرومی نداشتم که صداش و شنیدم:
_شب بخیر عزیزم!
کلید چراغ بالاسرم و خاموش کردم و جواب دادم:
_خوب بخوابی..

این رفتارم چیزی نبود که باید، اما امشب حال و حوصله ای واسه مهربونی و خوب بودن نداشتم!
حتی نگاهش نکردم که ببینم چشم هاش و بسته و خوابه یا نه!
نفس عمیقی کشیدم و چشم هام و بستم،
خواب با چشم هام قهر بود و تلاش هام واسه خوابیدن بی فایده بود که صدای هلن و کنارم شنیدم:
_آقای شاهرخ
صورتم و چرخوندم سمتش، لب های قلوه ای و جمع و جورش و با زبون تر کرد و گفت:
_تو حالت خوبه؟
لب زدم:
_خوبم هلن، فقط یه کم بی حوصلم
کاری ازش برنمیومد که جواب داد:
_پس من میخوابم دیگه واقعا شب بخیر!
بعد از چند ثانیه جواب دادم:
_شب بخیر!
و این بار با فکر آسوده تری چشم بستم…

نمیدونم چقدر گذشته بود و چیشده بود اما هنوز چشم هام گرم و خوابم عمیق نشده بود که صدای تق تق در اتاق باعث شد تا از خواب بپرم!
هلن که انگار خوابش سنگین بود، همچنان خواب بود که رفتم سمت در و بازش کردم،
یکی از نگهبانا پشت در بود با دیدنم گفت:
_سلام آقا ببخشید که این موقع صبح استراحتتون و بهم زدم
لب زدم:
_چیشده؟
جواب داد:
_گفتید هر وقت دلبرخانم خواستن برن بیرون بهتون اطلاع بدیم، الان پایینن، میخوان برن!
نگاهی به ساعت انداختم 5 صبح بود،
این وقت صبح کجا میخواست بره؟
همونطور بی عصا راه افتادم سمت طبقه پایین،
جلوی در خروج ایستاده بود،
با دیدنم رو ازم گرفت که پرسیدم:
_کجا؟

جوابی نداد.
جلوتر رفتم و درست روبه روش ایستادم.
دوتا از نگهبانا اطرافمون بودن که اشاره کردم برن و دوباره پرسیدم:
_نشنیدی؟
سر چرخوند سمتم،
چشم هاش باد کرده بود و رنگ و روش پریده بود مشخص بود که دیشب و با گریه سر کرده!

لب های خشک شدش و با زبون تر کرد و جواب داد:
_نگفته بودی تو این خونه زندونیم!
ابرویی بالا انداختم:
_حالا میگم!
نفس عمیقی کشید:
_میخوام برم!
پشت کردم بهش تا برگردم به اتاق و جواب دادم:
_این بار برنامت چیه؟ این بار کجا؟
و با خنده های پر حرصی خواستم ادامه بدم که جلو روم سبز شد و لب زد:
_میخوام برم درخواست طلاق بدم قبل از اینکه تعطیلات شروع بشه!
یه تای ابروم و بالا انداختم:
_طلاق؟
سری به نشونه تایید تکون داد و حرفی نزد،
با خنده ادامه دادم:
_تو فکر کردی من طلاقت میدم؟
نگاهش و تو چشم هام چرخوند:
_من طلاق میخوام
چشمم و به اطراف چرخوندم که نگاهم افتاد به اتاقی که یه کم باهاش فاصله داشتیم و هرچند خودم درست و حسابی نمیتونستم راه برم اما دنبال خودم کشوندمش تو اتاق و در و بستم…

#دلبر

انقدر دستم و محکم کشید که قیافم گرفته شد!
در و بست و چسبوندم به در،
سر از کاراش درنمیاوردم که دستش و پس زدم و خواستم چیزی بگم اما نه تنها دستش از رو سینم برداشته نشد بلکه زودتر از من حرفش و زد:
_فکر طلاق و از سرت بیرون کن!
دیگه اون دختر ساده و مهربونِ حرف گوش کن نبودم که نوچی گفتم:
_من طلاق میخوام!

دستش و عقب کشید و با خنده گفت:
_فکر کردی من طلاقت میدم؟
و سرش و نزدیک گوشم کرد:
_نوچ، تو همین جا میمونی، تو همون اتاق درست کنار اتاق خواب ما!
با نامردی ادامه داد:
_اتاق خواب من و هلن!

چونم لرزید با این حرفش،
چقدر عوض شده بود،
چقدر راحت داشت از اتاق خوابش با زن دیگه ای حرف میزد!
فقط سکوت کردم و چیزی نگفتم که دوباره ادامه داد:
_میمونی و به چشم میبینی زندگی رو که لیاقتش و نداشتی!
بغضم و قورت دادم و پوزخندی زدم:
_باشه من بی لیاقت بودم!
حرفم و تایید کرد:
_شکی بهش نیست!
راه افتادم تو اتاق و جلو پنجره پشت بهش ایستادم:
_میدونم میخوای اذیتم کنی، به خیال خودت میخوای انتقام بگیری ولی ازت میخوام که طلاقم بدی…
با عصبانیت جواب داد:
_طلاقت بدم؟ به همین راحتی دست از سرت بردارم؟
و پشت سرم ایستاد:
_کاری میکنم که روزی هزار بار بخاطر اون شب که داشتی میرفتی پشیمون بشی، کاری میکنم که…
برگشتم سمتش و حرفش و بریدم:
_پشیمونم، ببین!
چشمام و ببین،رنگ و روم و ببین!
دست هایی که مدت ها بود میلرزید و بالا آوردم و ادامه دادم:
_حال بدم و ببین، دیگه بسه!
حرفی نزد، نفسی گرفتم و گفتم:
_نمیتونم هرشب صدای تو و اون دختره رو بشنوم و تو اتاق کناری زندگی کنم!
سنگدل شده بود انقدر که خیلی راحت جواب داد:
_فال گوش واینسا تا نشنوی!
به خودم قول داده بودم که دیگه نذارم هیچ احدی شاهد اشک هام باشه اما بی اختیار قطره های اشک مسیر صورتم و طی کردن و لب زدم:
_چقدر بد شدی!
زیر لب ‘اوهوم’ ی گفت:

_آدمها عوض میشن، مثل تو مثل من!
دستم و مشت کردم و محکم به سینش کوبیدم که عصبی شد و به عقب هولم داد!
چند قدمی عقب رفتم و با صدای ضعیفی گفتم:
_ما همو دوست داشتیم!
با لحن جدی ای گفت:
_تموم شد اون روزها!
حرف زدن باهاش بی فایده بود،
من تو دلش مرده بودم و دیگه جایی برام نبود،
اشک هام و پاک کردم و همزمان راه افتادم سمت در اما قبل از خروج جلو در ایستادم و بی اینکه برگردم سمتش گفتم:
_مثل دوستداشتنی که میگی تموم شده، این بازیم تموم کن، طلاقم بده!
صدای نفس عمیقش به گوشم رسید:
_خوب گوش کن
دوباره برگشتم سمتش،
رو لبه تخت نشسته بود،
با چند ثانیه سکوت ادامه داد:
_حتی تو خواب هم طلاقت نمیدم!

🍃🍃🍃