#پارت204

دكمه هاى مانتوم رو كه باز كرد و از تنم دراورد دستش به سمت شلوارم رفت. هول شدم و دستمو روى دستش گذاشتم و گفتم: چيكار مى كنى؟!

با تعجب نگاهم كرد: عزيزم… مى خواد معاينه ات كنه!… نميخواد كه خودتو ببينه…

__ كجا رو معاينه كنه؟!

__ همه جاتو!…

چشمهام گرد شد: چرا همه جارو؟!

__ عزيزم هر خانومى بايد شش ماه در ميون به طور كلى چكاپ شه!… چون اولين بارته متوجه نميشى اما بعد يه مدت برات عادى مى شه…

كمر شلوارمو وا كرد اما من باز مى ترسيدم.

__ خجالت مى كشم…

كلافه نگاهم كرد: خودت در ميارى؟!

ناراحت جوابش رو دادم: بله!

پوفى كرد و روشو برگردوند و گفت: من ميرم پيش خانوم جون!

دوتا اتاق تو در تو بود كه در نداشت و بهم وصل بود. اگه روشونو به سمت من مى كردند مى تونستند منو ببينند اما صندلى هارو طورى چيده بودند كه روشون به سمت تخت نباشه!

شلوارمو دراوردم اما لباس زيرم رو نه!… داشتم از استرس، ناراحتى و خجالت مي مردم. دكتر به سمت من اومد و گفت: شورتتم درار…

__ چرا؟!

با تعجب نگاهم كرد: عزيزم ميخوام معاينه ات كنم از روى شورتت كه نميتونم…

__ آخه شورت چرا؟!

متعجب به من خيره شد و گفت: در بيار تا بهت بگم…

لب ورچيدم: نه!

__ وا! عزيزم درش بيار بايد بدنت رو ببينم!

و خودش دستش رو به سمت لباس زيرم دراز كرد. از طرفى خجالت مى كشيدم و از طرفى از مخالفت كردن مى ترسيدم.

لبهامو به دندون گرفتم و درحاليكه بغض مى كردم، لباسمو دراوردم كه گفت: حالا پاهاتو وا كن و هر كدوم از پاهاتو روى يكى از اين پايه ها بزار!

دلم مى خواست جيغ بكشم. اين چه كارى بود؟! با چشمهاى گرد شده از وحشت و تعجب گفتم: نهههه!

پوفى كرد و پامو بلند كرد و رو يكى از پايه ها گذاشت. از خجالت دستهامو جلوى چشمم گذاشتم و صورتمو پوشوندم كه صداى متعجبش رو شنيدم: وا… تو كه دخترى…

دستمو از روى صورتم برداشتم و بهش نگاه كردم. متعجب بهم خيره شده بود. صداى تق تق عصاى خانوم جون رو كه شنيدم ، فورى شلوارمو روى پاهام كشيدم و با ترس بهش خيره شدم.