بعد از غذا و کمی صبحت و شوخی و خنده، بالاخره به قصد خواب به اتاق برگشتیم.

هر دو روی تخت پریدیم و دراز کشیدیم.

کمی اطراف و گشتم و بالاخره گوشیم و پیدا کردم که موقع خروج از اتاق روی میز ارایش گذاشته بودم.

بلند شدم برش داشتم و دوباره دراز کشیدم.

هاله سرش تو گوشی بود و نیشش تا بنا گوش باز بود.

گوشیم و روشن کردم.

اعلان پیام روی صفحه خودنمایی می کرد.

بازش کردم.

ایلهان بود که نوشته بود.

_خوابیدی؟!

تایپ کردم.

_نه تو چطور؟!

سری جواب داد.

_چون تنهام خوابم نمی بره.

حس خاصی به وجودم سرازیر شد.

لبخند ریزی زدم و دوباره تایپ کردم.

_سعی کن به این فکر کنی که همه چیز خیلی سریع حل میشه.

خوابت می بره.

دیگه جواب نداد.

گوشی و خاموش کردم و رو به هاله گفتم:

_ساعت دوازدهه بگیر بخواب صبح باید بریم بیمارستان…

_من فردا هم مرخصی دارم نمیام.

پس فردا میام.

ابرویی بالا انداختم و گفتم:

_اها اوکی.

پس بازم بگیر بخواب چون من صبح بیدار شم تو رو هم بیدار می کنم.

هاله خندید و گفت:

_برو بابا زورت به من می‌رسه می‌خوای سر صبحی بیدارم کنی؟!

اره ای گفتم و دیگه حرفی نزدیم.

هاله معلوم بود خسته اس چون کمی بعد هاله ام گوشیش و خاموش کرد و چشماش و بست.

منم میخواستم بخوابم، اما خوابم نمی برد.

مثل ایلهان منم بد خواب شده بودم.

چون به وجود ایلهان و کنار اون خوابیدن عادت کرده بودم.

چشمام و بستم و سعی کردم آنچه به ایلهان گفتم و واسه خودم عملی کنم.

تو ذهنم به این فکر می کردم که همه چیز حل شده و داریم با ایلهان عروسی می گیریم.

با چشم های بسته لبخندی زدم و اونقدر تو رویاهای خودم غرق شدم که نفهمیدم کی خوابم برد.

موهام و بافتم و مقنعه ام و سرم کردم.

کرم مرطوب کننده و برداشتم و به دست و صورتم زدم.

اهل آرایش نبودم.

هاله هم حاضر شد و با هم از اتاق بیرون اومدیم.

خواستیم از خونه بیایم بیرون که مامان تند به سمتمون اومد و گفت:

_وایستین بچه ها گشنه نرین بیرون…

دو تا لقمه دست مامان بود که به هردومون داد.

خداحافظی کردیم و از خونه بیرون اومدیم.

لقمه ای که مامان واسم گرفته بود و خوردم و

هاله با ماشینش به خونه شون رفت.

منم با آژانس به بیمارستان رفتم‌.

امروز باید ماشینم و از خونه خاله بر می داشتم.

البته برداشت ماشین بهانه بود.

دلم واشه ایلهان تنگ شده بود.

دلم میخواست اون و ببینم!

لبخندی روی لبم نشست.

سرم و به پنجره تکیه دادم و به بیرون خیره شدم.

هوا ابری بود.

دلم بارون میخواست.

اما بعید بود بارون بیاد.

با رسیدن به بیمارستان کرایه و حساب کردم و پیاده شدم.

بنا به در خواستتون قشنگای من بالاخره تصمیم گرفتم چنل VIP ماهرو رو راه بندازم