چشمکی بهم میزنه و میگه..

_بی خیال ما باهم دوستیم.

_مگه دنیا قحطی شده؟

_داشتم شک میکردم هامرز زبونت و تو راه اومدن خورده باشه!

_خفه شو امیر بگو چه خبر شده اون آکله کی بود آویزونت؟

قبل جواب، انگشت اشاره شو بالا میاره و یکی از پیشخدمت هایی که با سینی نوشیدنی سرو میکردن و فرا میخونه و سه لیوان گرفته روی میز میزاره و سهم من یه زرشکی خوشرنگه و برا خودشون هم کاملا بیرنگ.

_شربت آلبالو بخور..

هامرز مخالفتی نکرد پس باید همون باشه که میگه..

امیر سرش و به هامرز نزدیکتر کرده و با لحنی جدی‌تر از لحظات قبلش میگه..

_دنبال یه معامله اومده انگار فرامرز هم بی رغبت نیست.

هامرز با ابروهای درهم لب هاش و جمع میکنه و لیوان بی رنگش و بالا میره و از مزه اش صورتش چین میفته.

_این دختره روهم کاملا نه اما شک دارم از طرف خودشه، یکم ملنگه اما میدونه داره چیکار میکنه.

دهنم باز میمونه چیزی که احساسم بهم میگه اینه طرف روبه روم یه چیزی تو مایه های جاسوس تو دم و دستگاه رقیبه.

_یعنی حتی یه ساعت مهمونیاتونم باید دنبال زیر آب زنی و درآوردن ته توی کارای همدیگه باشه؟!

امیر خنده شو قورت میده و جامش و بالا میبره.. اما هامرز با صورتی سخت و چشم هایی هوشیار جوابم و میده.

_راز بقا.. بکش تا کشته نشی.. بخور تا نخورنت..

_والا تا جایی که یادم میاد این برا طبیعت حیوونا و جنگل بود.

پوزخندی میزنه و قبل اینکه اونم مثل امیر شاتش و بالا ببره میگه..

_تو اینجا آدم میبینی؟ یا محیطی شبیه زیست آدمیزادها؟!.. ما فقط ظاهر آدم ها رو داریم عزیزم پشت هر پوشش و پوستی که دوتا چشم و کله شاملش میشه که حتما انسان نخوابیده میتونه یه ذهن بیمار و حیوون صفت خوابیده باشه که میخواد از خون و گوشت همنوع خودش تغذیه کنه و با لذتم اینکارو میکنه.

با دهن باز نگاهش میکنم و امیر ادامه حرفش و میگیره.

_بازم صد رحمت به شرف حیوونا همنوع خودشونو نمیکشن و تا گشنه نباشنم شکار نمیکنن..

چشمکی به قیافه مبهوتم میزنه.

_ما از نوع حیوون آدم نمای خوباشیم.. قبل اینکه بخوریمت خبر میدیم.