_خیالت راحت شد هلما خانم ؟ همینو میخواستی ؟ من شیش ساله که با این ماشین میرم کارم به پلیس نیوفتاده . حالا به خاطر جنابعالی الان صد تومن جریمه شدم .
_خوب وقتی حقوقمو گرفتم بهت میدم دیگه .
_فدا سرت اصلا . کی حرف پول زد ؟ تو هم هی اون چندرغاز حقوقتو به رخ ما می‌کشی .
منظورم اینه وقتی بهت میگم الان وقتش نیست به نفع خودته وگرنه من بدتو نمی‌خوام که دختر خوب .
حالا پول جهنم ، اگه می‌زدی یکیو زیر می‌گرفتی چی ؟
سحر : حالا که میبینی نگرفته . تو هم واسه ما فاز بابا بزرگ برندار. از بالا منبر بیا پایین . هلما خودش می‌دونه اشتباه کرده .
با پررویی گفتم : نه خیر کی گفته اشتباه کردم ؟ خیلی هم خوب کاری کردم . شماها خیلی ترسویین . یذره هیجان هم بد نیس .
سحر : رو که نیس ، سنگ پای قزوینه . خوبه کامران پشت ماشینه . اگه شاهین بود که الان تیکه بزرگت گوشت بود .
کامران رو به سحر گفت : شرمنده می‌کنید بانو ، اختیار دارید .
_ایش چندشم شد . جمع کنید بابا حالم بهم خورد . مگه تو عجله نداشتی؟
کامران : چقدر تو پررویی آخه . الان دیگه به راد حق میدم که باهات لج کنه .
_زود برو خونه تا عین راد تو رو هم نترکوندم .
دستاشو برد بالا و گفت : باشه باشه من تسلیم .
بعد ماشینو روشن کرد و راه افتاد .
اول سحرو رسوند .
بعد هم راه افتاد سمت خونه ما .
یه کوچه بالاتر از خونمون نگه داشت .
بهش گفتم : خونمون اینجا نیست . کوچه پایینیه.
_میدونم
با تعجب نگاش کردم .
_چیزی شده ؟
سرشو انداخته بود پایین و با انگشتاش بازی میکرد .
بعد از چند ثانیه سرشو آورد بالا و نگام کرد : هلما یادته چند بار میخواستم یه چیزیو بهت بگم ولی نمیشد؟
_آره آره یادمه . چطور ؟
_راستش خودم که نه ولی یکی از دوستام از تو خوشش اومده . حسش هم واقعیه . چون چند باری راجب تو بهم گفته ولی من روم نمیشد بهت بگم . ازش خواستم خودش بیاد ولی می‌گفت نمیتونه مستقیم باهات چش تو چشم بشه .
ازم خواست که بهت بگم .
_من میشناسمش؟
_آره تو کلاسمونه . خیلی هم دوستت داره چون چند وقته منو کلافه کرده . میگه هر روز به عشق تو میاد کلاس و از این حرفا .
_نمیگی کیه ؟
_اگه میخواست خودشو معرفی کنه که به من نمی‌گفت .
_پس من از کجا بشناسمش؟
_فقط خواستم ازت بپرسم نظرت چیه ؟
_من فعلا قصد ازدواج ندارم . اینو بهش بگو . من از آدم خجالتی که روش نمیشه مستقیم باهام حرف بزنه خوشم نمیاد .

سرشو انداخت پایین و فقط به کف ماشین زل زده بود .
احساس کردم ناراحت شد . نفهمیدم چرا .
یهو یاد متین افتادم ‌. ترس افتاد تو وجودم . نکنه متین رفته بود سراغ کامران ؟
آب دهنمو قورت دادم و گفتم : نکنه متین اومده پیشت ؟
_متین دیگه کیه ؟
_همون پسره که تو دانشگاه بلند بلند اسممو داد میزد و پیش راد آبرومو برد
_نه بابا . دیوونه شدی ؟ اگه اون بود که خودم گردنشو میشکوندم .
اینو که گفت یه نفس راحت کشیدم .
رو کردم سمتش و گفتم : من نمی‌دونم اون کسی که ازت خواسته بیای پیشم کیه ، اصلا نمی‌دونم حرفایی که میزنه بهت واقعیه یا نه .
فقط اینو می‌دونم که من شریک زندگیمو خیلی سخت انتخاب میکنم . چون اون باید شبیه خودم باشه . خیلی شبیه باشه .
یعنی ازم ایراد نگیره . عین خودم پایه هرچی باشه . هی اذیتم نکنه و مدام نگه این کارو نکن اون کارو بکن . باید اخلاقاش خیلی شبیه خودم باشه .
اصلا کلا باید باهام تو همه چی جور باشه .
بعید بدونم اونی که تو مد نظرته بتونه با اخلاقام کنار بیاد .
_خوب …خوب اگه من جای اون قول بدم که با اخلاقات کنار بیاد چی ؟
_چی داری میگی تو ؟ حالت خوبه کامران ؟ من باید خودشو ببینم باهاش حرف بزنم . تو که جای اون نیستی که تصمیم میگیری به جاش.
_خیلی خوب باشه . من بهش میگم . امیدوارم که قبول کنه .
خواستم از ماشین پیاده شم که یهو برگشتم سمتش .
_راستی خسارت ماشینم فردا پس فردا میدم .
_این چه حرفیه میزنی تو ؟ فدا سرت بابا .
یبار دیگه اسم پولو بیاری من میدونمو تو .
از ماشین پیاده شدم و ازش خداحافظی کردم ‌.
بعد رفتم سمت خونه .
کلید انداختم و رفتم تو .
_سلام بر اهل خانه .
مامان فقط خونه بود .
_سلام عزیزم . خوبی ؟
_مرسی مامان من خوابم میاد ‌. ناهار هم نمی‌خورم .
زود رفتم اتاقم و درو بستم .
لباسامو عوض کردم و دراز کشیدم رو تخت .
وقتی گوشیو روشن کردم دیدم یه پیام ناشناس اومده بود واسم .
_سلام خوبی؟
_سلام شما؟
این کی بود که شمارمو داشت ؟ بعید بدونم آریا باشه .
شاید متین بود .
بعد از پنج دقیقه جواب داد :
من همونیم که از کامران خواست باهات حرف بزنه .

این شماره منو از کجا داشت ؟
_شماره منو از کجا گیر آوردی ؟ کامران داد بهت؟
_نه راستش تو یکی از گروه هایی که قبلاً تو تلگرام تشکیل داده بودیم شمارتو برداشتم . همون گروه استاد رستمی .
_نمیخوای خودتو معرفی کنی ؟
_اگه میخواستم معرفی کنم که به کامران نمیگفتم بیاد پیشت . راستی کامران باهات حرف زد ؟
_آره ولی اگه خودت باهام حرف میزدی بهتر بود . چون کامران نمیتونه همش جای تو بیاد و حرفاتو بهم برسونه . بالاخره باید یه روز خودتو بهم نشون بدی. تا ابد نمیتونی قایم بشی که .
_آره ولی خواستم قبلش نظرتو بدونم . راجب خودم که نه .
راجب ازدواج .
_من به کامران گفتم . به تو هم میگم . من الان قصد ازدواج ندارم.
از آدمی هم که انقدر ترسو باشه که حاضر نشه با کسی که دوسش داره روبرو بشه ، خوشم نمیاد .
چون به نظرم یه آدم بز دله .
_حرف آخرت اینه دیگه ؟
_آره .
_باشه پس مزاحمت نمیشم . من که هرروز میبینمت ولی امیدوارم یه روز بتونم حرف دلمو بهت بزنم .
_فعلا
اینو گفتم و گوشیو خاموش کردم .
چقدر آدم ترسویی بود که حتی حاضر نشد خودشو بهم نشون بده .
گوشیمو پرت کردم اونور و خوابیدم .

****
رفتم شرکت و آروم به یلدا سلام دادم .
نمیخواستم زیاد جلو چشم آریا باشم چون به خاطر قضیه قرارداد میترسیدم ازش .
رفتم تو اتاقم و نشستم رو صندلیم . کیفمو گذاشتم رو میز و آروم کشو رو کشیدم .
یه دونه پوشه رو میزم بود . باید فایلاشو نگاه میکردم . بعد مالیات هاشو کم میکردم از کل سود شرکت .
نیم ساعت باهاش ور رفتم . یکی از برگه ها رو باید آریا امضا میکرد .
وای خدایا بازم باید باهاش چشم تو چشم بشم ؟ اه لعنتی .
برگه رو برداشتم و آروم از اتاق رفتم بیرون . رفتم سمت اتاقش و یه نفس عمیق کشیدم . بعد یه صلوات فرستادم و در زدم .
وقتی رفتم تو دیدم خودش نشسته رو صندلیش و یه پسره که نمی شناختمش اونور رو اون یکی صندلی نشسته .
تا رفتم تو ، زود برگشت سمتم و سرتا پامو یه نگاه انداخت .
بعد رو کرد سمت آریا و گفت : آریا جان ایشونو معرفی نمیکنی ؟ تا حالا ندیده بودمشون .
فک کنم تازه استخدام شدن درسته ؟
آریا هم تکیه داد به صندلیش بعد یه نگاه به من انداخت .
پوزخندی زد و گفت : این ؟ نیاز به معرفی نداره که .
یه حسابدار سادس که فقط بلده گند بزنه به همه چی .ورشکست نشیم خوبه .
اینو که گفت با عصبانیت برگشتم سمتش .
بیشتر از اون این حرصم میداد که با رفیقش دونفری خندیدن .
یهو رفیقش گفت : تو کلا از حسابدار شانس نیاوردی.
پسره پررو خجالت هم نمیکشه .
حالا خوبه پدر کشتگی هم باهام نداره .
تقصیر این آریاس که اجازه میده همه باهام اینجوری حرف بزنن.
یه بلایی سرت بیارم ، مرغای آسمون به حالت گریه کنن .
یهو یه فکری اومد به ذهنم .
یه لبخند الکی زدم بهش و گفتم : مهندس این برگه ها رو باید امضا کنین .
_بیار ببینم .
به جای اینکه برم رو به روش و برگه برو بزارم رو میز ، رفتم کنارش پشت میز وایسادم . بعد هم یه لبخند ژکوند تحویلش دادم

آریا که فکر نمیکرد واسش برنامه ها دارم ریلکس برگه رو امضا کرد .
دوستش گفت : حالا کارش خوبه یا ن ؟ عین بقیه فقط به فکر عشق و حالش نیس که ؟
آریا یه پوزخند زد . تا خواست حرف بزنه با پاشنه کفشم محکم رفتم رو پاش.
صورتش از درد جمع شد . بعد هم چشمامشو بست .
آروم جوری که فقط خودش بشنوه گفتم : تا توباشی منو جلو بقیه ضایع نکنی .
بعد هم دوباره بهش یه لبخند الکی تحویل دادم .
با چشماش واسم خط و نشون کشید .
بعد رو کرد سمت دوستش و گفت : نه بابا ، اونقدرا هم دیگه بد نیس. حداقل از لحاظ فنی خوبه . بابام که تا الان راضیه ازش .
منم رو کردم سمت دوستش و یه نگاه معنی دار بهش انداختم یعنی سوختی حالا ؟
دیدم قهوه اش هم رو میزشه ، هنوز دست نخورده اس.
برگه رو که از میز برداشتم حواسم بود که از یه جا وردارم که دستم بخوره به قهوه
از شانس دستم درست خورد به لیوان و ریخت رو پیرهنش .
آریا با عصبانیت گفت
_حواست کجاست ؟ گند زدی به لباسم .
منم الکی ادای آدمای ناراحتو درآوردم و گفتم : ای وای ببخشید مهندس ، متاسفم واقعا .
بعد هم آروم زیر گوشش گفتم : اینم واسه این ریختم که دیگه از این به بعد هوس نکنی جلو هرکس و ناکس ضایعم کنی .
بعد هم از اتاق زدم بیرون . هی قیافه آریا رو تصور میکردم . واقعا دیدنی بود .
رفتم اتاقم و فقط داشتم می‌خندیدم .
طفلکی الان کلا قهوه ای شده .
حتی از فکر کردنش هم خندم میومد .
نشسته بودم رو صندلیم و بقیه ایمیلا رو چک میکردم .
پنج دقیقه بعد یه پیام واسم اومد . صفحه گوشیو که نگاه کردم آریا بود .
_بزار دوستم بره ، من می‌دونم و تو .
از لحنش یکم ترسیدم ولی اینجا شرکت بود . هیچ غلطی نمیتونست بکنه . اونم جلوی این همه کارمند .
وقتی کارم تموم شد ، آروم رفتم از سوراخ کلید نگاه کردم .
دوست آریا داشت میرفت . ترس برم داشته بود .
آریا باهاش خداحافظی کرد . اونم رفت . آریا وایساده بود جلو در اتاقش .
رفت سمت یلدا و گفت : خانم محمدی شما میتونین تشریف ببرین منزل .
یهو ترس برم داشت . چیکار میخواست بکنه ؟
خدا به خیر کنه .

بعد از چند دقیقه یلدا وسایلاشو جمع کرد و رفت .
کم کم همه کارمندا رفتن .
خیالم راحت بود که هنوز باباش تو شرکته . جلوی اون که دیگه هیچ غلطی نمیتونه بکنه .
چند دقیقه بعد یهو دیدم باباش از اتاق اومد بیرون .
نکنه یوقت اینم بزاره بره ؟ خدایا به دادم برس . منو با این دیوونه تنها نذار .
رفت سمت آریا . صداشون واضح میومد .
_نمیای بریم ؟
_نه بابا جون من یکم کار دارم اینجا ، باید بمونم شرکت . خودم میام ‌. شما برین .
بعد باباش خداحافظی کرد و رفت .
وای خدا اینم که رفت . رسما بدبخت شدم . از ترس رفتم نشستم رو صندلی . قلبم داشت میومد تو دهنم . یعنی آریا میخواد چیکار کنه .
اول اشهدمو خوندم . بعد خیلی آروم و ریلکس کیفمو برداشتم . پاشنه کفشمو دادم بالا و پاورچین پاورچین رفتم سمت در .
رفتم سمت در . آروم از کلید نگاه کردم ، دیدم کسی نیست . وقت فرار بود. خواستم درو باز کنم که دیدم قفله .
یعنی چی ؟ مگه میشه ؟ امکان نداره. من همین الان کنار در بودم . صدای کسی نیومد .
یعنی در عرض همون پنج دقیقه که من نشستم آریا درو قفل کرد ؟
هیچی به ذهنم نمی‌رسید . مغزم قفل کرده بود.
اون حق نداشت منو زندانی کنه .
بلند داد زدم : درو باز کن لعنتی.
تو حق نداری منو اینجا نگه داری .
صداش از راهرو اومد : آخی ترسیدی الان ؟
_با توام میگم درو باز کن . یکاری نکن داد بزنم همه بریزن اینجا.
_داد بزن ، اصلا فریاد بزن کسی صداتو نمیشنوه .
_چی داری میگی ؟ من باید برم خونه . نمیتونی منو اینجا زندونی کنی .
_حالا ببین میتونم یا نه .
_وقتی به بابات گفتم که چه غلطی کردی ، اونوقت میفهمی .
_مگه قراره بابام چیزی بفهمه ؟ البته اگه جنابعالی از این اتاق جون سالم به در ببری.
یهو رنگم پرید ، چه غلطی میخواست بکنه ؟ یعنی میخواد یه بلایی سرم بیاره .
دستمو از رو دستگیره برداشتم و رفتم رو صندلیم نشستم . سرمو گذاشتم رو میز و فقط داشتم حرص میخوردم.
تقصیر خود خرم بود . اون بهم هشدار داده بود ولی من درست یه روز بعد از قول دادنم دوباره گند زدم .
ولی تقصیر خودش هم بود . حق نداشت جلوی دوستش منو ضایع کنه .
پس یجورایی حقش بود .
ولی نباید منو اینجا نگه داره .
یهو از جام بلند شدم و رفتم سمت در .
محکم در زدم : ببین یا درو باز میکنی یا هرچی دیدی از چشم خودت دیدی. حالا خود دانی .
صدایی ازش نیومد ‌. ترسیدم . نکنه رفته باشه و منو اینجا تنها گذاشته باشه ؟
🍁🍁
🆔 @romanman_ir