* * * *

با بغض و چشمای لبریز از اشکم به دختر و پسرایی که توی پیاده رو ؛ دست تو دست هم قدم بر میداشتن ، خیره شدم …
خوشبحالشون ، رو لباشون لبخند بود …
چرا من اینقدر بدبختم؟! …
یه بار تو عمرم عاشق شدم که اونم اینطور از آب در اومد …
آهی کشیدم ؛ دستامو توی جیبای سویشرتم فرو بردم و حین راه رفتن ، به سنگ ریزه های جلوی پام ضربه زدم … .
از بچگی ، یتیم بودم …
توی مرکز و بین چندین بچه ی بی سرپرست …
نه مادر داشتم که شبا واسم لالایی بخونه و نه پدر …
که تکیه گاهم باشه … .
یادمه ۷ سالم بود که یه مردی منو به عنوان سرپرست برداشت … .
از همون بچگی ، بهم فوت و فن های درگیری و کار با اسلحه های مختلفو یاد داد … .
و وقتی تنها ۱۷ ؛ ۱۸ سالم بود ، اولین ماموریت عمرمو بهم داد … .
که اونم کار قاچاق بود …
قاچاق مواد ! …
با وجود اینکه کلی اموزش دیده بودم و تمرین کرده بودم ، بازم تو دام افتادم … .
یه سهل انگاری کردم و اسیر پلیس ها شدم … .
منو انداختن زندان ، حکم اعدامم اومده بود ! …
ولی دقیقا یه روز قبل از اعدام ؛ یه مردی که افسر اداره ی پلیس بود ، منو دزدید و نجاتم داد …
بهم گفت :

_ در عوض اینکه جونتو نجات دادم ، باید از الان تا آخر عمرت فرمانبرداری کنم ازم ! …

منم چون ممنونش بودم ، درخواستشو پذیرفتم …
و حالا ۲۸ سالمه …
۱۰ سال از اون ماجرا میگذره ! …
و من توی این ۱۰ سال ، همیشه از اون مرد فرمانبرداری میکردم …
اسمش جورجِ و من باهاش فقط ۳ سال تفاوت سنی دارم …
مثه داداش بزرگم دوستش دارم ! …
آهی غلیظی کشیدم ؛ این ماموریت رو اون بهم داد و قول داد اگه بتونم تامی رو شکست بدم ، دیگه پنهونی با من در ارتباط نیس و بهم توی همون اداره ، لقب ارشد میده ! …
چقدر دلم براش تنگ شده ، چقدرررر … .
میشه گفت تنها مردی بود که توی عمدم عاشقانه دوستش داشتم … تنها مردی که هیچوقت ناراحتم نکرد و اگه کسی بهم یه تو میگفت کَلشو میکَند …
همیشه پشتم به اون گرم بود …
همیشه … ولی حالا که اون نیس ، چی؟! …
به کی امیدمو ببندم ، به کی؟! …
پوزخندی زدم ، خیال میکردم ارسلان هم یه لوتی با معرفت مثه جورجِ …
خیال میکردم همه جوره میتونم روش حساب باز کنم …
ولی چه خیال های خامی ! … .
سرگذشت من همینقدر تلخ و غم انگیز بود …
همینقدر گریه آور و غم ناک … .
با افسوس سری تکون دادم که یهو چشمم به یه کافی شاپ خورد …
روبه روش ایستادم و با کمی مکث ، در رو کنار زدم و داخل شدم … .
با سری پایین افتاده و شونه هایی خمیده ، به  طرف یه میز خالی حرکت کردم و یکی از صندلی هاشو بیرون کشیدم …
روش نشستم و با دستم شروع به کشیدن خط های فرضی روی میز کردم … .

_ خوش اومدید خانوم … .

با صدای یه مرد ، سرمو بالا گرفتم و بهش خیره شدم …
گارسون بود ! …
با لحن سرد و محزونی لب زدم :

+ ممنون … .

لبخندی زد ، مِنو رو به طرفم گرفت و لب زد :

_ لطفا انتخاب کنین … .

با کمی مکث دستمو بالا بردم و لیست رو ازش گرفتم …
غمگین به لیست زل زده بودم ، داشتم میرفتم توی فکر که صدای اون مرد منو از فکر در اورد :

_ چی میل دارین؟! … .

لیست رو گذاشتم روی میز ؛ لبامو بهم مالیدم و بعد از کشیدن یه نفس عمیق ، لب زدم :

+ یه کاپوچینو … .

سری تکون داد و رفت …
اهی کشیدم و نگاهمو به اطراف دوختم …
بیشتر کسایی که توی این کافی شاپ بودن ، دختر و پسر های جوونی بودن که با عشق بهَم دیگه نگاه میکردن و حرف میزدن …
پوزخند تلخی زدم …
شانس نداشتم یه بار با ارسلان بیام کافی شاپ ! …
هع … !
توی همین فکرا بودم که همون لحظه در باز شد و شخصی که بی نهایت واسم آشنا بود ، داخل اومد …
تامی شلبی ! …
ابروهامو از تعجب بالا انداختم …
خدای من ، چرا هر جایی من میرم اونم همونجا پیداش میشه؟! …
حرصی هوفی کشیدم که به همراه دو تا پسر ، به طرف یه میز خالی حرکت کردن و روش نشستن …
دقیقا میز رو به رویی من بود …
کلاهم سویشرتمو انداختم روی سرم و کشیدمش پایین تا چهرم مشخص نباشه …
هر سه نفرشون روی صندلیا نشستن که تامی لب زد :

_ بچه ها ، یه ماموریت خیلی جدید و مهم داریم ! …

ابرویی بالا انداختم و گوشامو تیز کردم تا حرفاشونو بهتر بشنوم …
یکی از پسر ها که خیلی مغرور به نظر میرسید ، لب زد :

_ چه ماموریتی مهمتر از نابود کردن اون نفوذیا؟! … .

اخم ریزی روی پیشونیم جا خوش کرد …
مطمعن بودم منظورش از نفوذیا منم و ارسلان ! …
اونا کی بودن که از ماجرای ما خبر دار بودن؟! …
یعنی اونقدر با تامی رفیق شیشن که از این چیز خبر دارن؟! … .
نفسمو محکم بیرون فرستادم که تامی گفت :

_ درست میگی ، ولی خب فعلا خبری از اون دوتا نیس …

این دفعه اون یکی پسره لب زد :

_ حتما دارن نقشه ی جدیدی میکِشن ! …

تامی شونه ای بالا انداخت و هنونطور که روی صندلی لم داده بود ، لب زد :

_ شاید

پوزخند تلخی زدم …
هع ، چه نقشه ای هم کشیدیم ! …
این چند روز اونقدر غرق ارسلان شده بودم که کلا دلیل اینجا بودنمو فراموش کردم ! …
آهی کشیدم که تامی لب زد :

_ در هر صورت ، من میخوام قاچاق یه سری مواد و وسیله کنم … و ازتون میخوام کمکم کنید …

یکیشون با عجله لب زد :

_ نه تامی …
لطفا از ما همچین چیزی نخواه …
حداقل از من نه ، چون نمیخوام دیگه اتفاقی واسه سارا بیفته … .

ابرویی بالا انداختم ، سارا کیه یعنی؟! …
لبختد تلخی زدم ، حتما عشقشه که اینطور نگران شده بخاطرش ! …
نفس عمیقی کشیدم که تامی گفت :

_ ببین افشین ، قرار نیس اتفاقی واسه کسی بیفته …
فقط یه ماموریتِ ، یه ماموریتِ ساده …
همین ! …

پس اسم اون پسره افشین بود ! …
چشمامو ریز کردم و روش زوم کردم …
چشماش مثه تامی آبی بود ولی با این تفاوت که چشمای تامی آبی نسبتا پر رنگ بود اما چشمای اون آبی روشن ! …
موهای طلاییش بی نهایت کیوتش کرده بود ! …
اخم ریزی کردم ، از ارسلان که بهتر نبود …
لبخند با غروری زدم …
من ارسلانو با اون موهای سیاه و چشمای مشکیِ وحشیش ، خیییلی دوست دارم …
اره ، اصلا مشکی یه چیز دیگس ! …‌ .
توی همین فکرا بودم که اون یکی پسره لب زد :

_ به کجا قراره محموله ها رو بفرستی تامی؟! …

تامی نفس عمیقی کشید و گفت :

_ میخوام قاچاق کنم به آلمان … .

پسره اروم و به نشونه ی فهمیدن سرشو تکون داد …
تامی درست روی صندلی نشست ؛ همونطور که انگشتاشو لای هم قفل کرده بود و دستاشو گذاشته بود روی میز ، لب زد :

_ کمکم میکنید پسرا؟! … .

افشین کلافه چشماشو مالوند ولی اون پسره ی دیگه ، جدی لب زد :

_ آره … .

افشین زودی سرشو چرخوند طرف پسره و شاکی گفت :

_ ولی ایلیاد ما … .

پسره که تازه متوجه شده بودم اسمش ایلیادِ ؛ کف دست چپشو خطاب به افشین بالا اورد که افشین سکوت کرد …
در ادامه با صدای بم و محکمش رو به تامی ، گفت :

_ اینکار رو انجام میدیم واست …

تامی لبخند ریزی زد و سکوت کرد …
کلافه و سردرگم پوفی کشیدم ، این پسرا کی بودن؟! …
یعنی من و ارسلان ، علاوه بر تامی ؛ باید با اونا هم مقابله کنیم؟! … هوفففف ، چقدر تو هم تو هم شد ! ‌.‌.. .