دستهام رو تو جیبهای مانتوم فرو بردم و از درب های بزرگ و باز و کناررفته ی دانشگاه رد شدم و رفتم داخل.
قدم زنان جلو و جلوتر رفتم لگدی به سنگ جلوی پام زدم.
کاش ترس از حذف شدن نبود وگرنه عمرا اگه حالاحالا ها پامو دانشگاه میذاشتم.
یه حس بد و ناخوشایند نسبت به دنیای اطراف داشتم.
حسی که رو به رو شدن با بقیه رو خیلی برای من آسون نمیکرد.
یه جوری بودم.دلم نمیخواست یا آدمایی که منو میشناسن یا حتی میشناسمشون چشم تو چشم بشم سوال بپرسن خوبی و بعد من یه لبخند تصنعی مسخره رو صورت بنشونم و بگم ممنون عالی ام!
رو به جلو حرکت کردم.
چیزی از مقصد نمیدونستم.ساعت مچیم بهم میگفت کلاس ربع ساعت دیگه شروع میشه و من برای ربع ساعت باید خودمو به نحوی سرگرم میکردم.
یه عده درحال عکس گرفتن و سلفی گرفتن بودن….یه عده درحال درست کردن آدم برفی…یه عده درحال چایی و قهوه خوردن تو هوای یخ.. .
فقط من بودم که تنها بودم و حس تنهایی احاطه ام کرده بود.
نفس عمیقی کشیدم و سرم رو پایین انداختم که همون لحظه از پشت دستی روی شونه ام نشست و بعد صدای سوگند بود که به گوشم رسید:

-هی چطوری تو دختر !؟

خیلی آروم به سمتش چرخیدم و بهش خیره شدم.مثل من رو مقنعه اش یه کلاه بافتنی زرشکی رنگ گذاشته بود و دور گردنش هم شال گردنی به همون رنگ بود.
اون همیشه از همه چیز بهترینهارو داشت و همیشه در تلاش بود ظاهرش یه جورایی چند پله بالاتر از بقیه باشه مثل الان که بازم درتلاش بود بهترین جلوه بده!
رنگ بوتهاش رو با رنگ شال و کلاهش ست کرده بود.
شال گردن و نیم بوت زرشکی در ترکیب با کاپشن مشکی و شلوار جین مشکی. تو صورتش هم رنگ رژش هماهنگی جالبی با زرشکی ترکیبی تیپ و ظاهرش داشت.
لبخند که زد بخاطر سرخی لبهاش سفیدی دندوناش بیشتر به چشم اومدن.
من بهش خیره بودم اما اون با لبخند پرسید:

-کجا بودی تو این مدت هان!؟

سکوت کردم.تا باز به سوالهاش ادامه بده:

-چرا این دو سه روز کلاسارو نیومدی؟ بنظرم سه روز مفید درسی رو از دست دادی…البته خیلی نگران نباش من جزوه هارو مرتب یادداشت کردم و ….

وقتی اوت داشت حرف میزد دستکش دست راستمو درآوردم و یه سیلی محکم زدم تو گوشش….
دیگه حرفهاشو ادامه نداد.شوک و بهت زده ایستاد و بهم خیره شد.
لبهاش نیمه باز بودن و چشمهاش در اومده….
اون واسه من از بهراد هم منفور تر شده بود.
چون حتی اونم منو بازیچه ی خودش قرار داد و با اینکه صدرصد میدونست با بهرادم اما حاضر نشد حقیقت رو برام روشن کنه چون میخواست منو بازی بده.
بازیم بده که تهش یه جورایی وصل بشه به یاسین…
آروم اما پر تاسف گفتم:

-تو حال منو بهم میزنی….

شدت بهت زدگیش از شنیدن این حرف حتی میتونم بگم بیشتر از سیلی ای که خورده بود بنظر می رسید.لبهاش بازو بسته شدن اما قبل از اینکه حرفی برنه یا چیزی بگه این من بودم که باتاسف و شماتت گفتم:

-چه جوری تونستی اینقدر پست و حقیر باشی؟
چه طوری تونستی عین اون بهراد نامرد منو بازیچه قرار بدی تا به اون چیزی که خودت میخوای برسی!؟ چه جوری؟

باهمون حالت بهت زده و برای اینکه وانمود کنه از هیچی خبر نداره پرسید:

-چ…چی….چیشده !؟من…من حرفهاتو نمیفهممم

پوزخند زدم و پرسیدم؛

-چیشده!؟ تو که خوب همه چی رو میدونی…تو دیگه چرا داری واسه من بازی میکنی هااااان !؟ تو که در جریات همچی هستی….

صورت سفیدش به خاطر سیلی من سرخ شده بود و تفاوت فاحشی با طرف دیگه ی صورتش پیدا کرد.
دستشو روی همون یه طرف صورتش بالا و پایین کرد و بعد بااخم گفت:

-حرفهاتو واضح بزن…

ابروهامو بالا انداختم و به طعنه گفتم:

-واضح !؟ واضحتر از این ؟ واضحتر از اینکه تو به خاطر رسیدن به پسر خاله ام بهم نردیک شدی!؟
واضحتر از اینکه تو برای یاسین دور و بر من میپلکیدی؟ واضحتر از اینکه بهراد دوستت داشت و باهات بود اما حاضر نشدی به روی خودت بیاری!؟حاضر نشدی اینو به عنوام یه دوست به من بگی که اونجوری عشقش رو تو قلبم جا ندم.؟

یه نفس عمیق آروم کشید و بعد دستش رو پایین آورد. وقتی فهمید من از همه چیز باخبرم بالاخره دست از وانمود کردن برداشت و گفت:

-ببین …بهم فرصت توضیح بده…من همه چیزو برات توضیح میدم!

توضیح دادنش یه چیزی تو مایه های همون نوش دارو بعداز مرگ سهراب بود. به چه درد من میخورد این توضیحات.
قلب من به بازی گرفته شده بود.
واسه بهراد عین زاپاس بودم درحالی که فکر میکردم یه رابطه ی قابل دار و ارزش دار رو دارم که هر کاری واسه تداومش کنم ارزشش رو داره.
با نفرت گفتم:

-توضیحاتت دیگه نه به درد من میخورن و نه برام مهم هستن….

چشماشو باز و بسته کرد و بعد گفت:

-من کار اشتباهی نکردم.اینکه بهراد من رو دوست داره و حاضر نیست از من بکشه بیرون گناه من نیست.همونطور که پسرخاله ی تو منو دوست نداره …

یازم یه پوزخند زدم.اون حتی سر رسیدن به یاسین وانمود کرد با من دوست و رفیق.
درحالی که یاسین همیشه بهم میگفت سوگند اونقدر خودپسند و خود شیفته اس که هرکسی رو لایق دوستی نمیدونه خصوصا اگه از نظر مالی همسطح و هم لول خودش نباشه.