هندزفریمو گذاشتم تو گوشام و آهنگو پلی کردم…

هر وقت میزاری میری
به این چشما بی خوابی میدی
روم الکی بیست چهاری گیری
اصلا نمیفهمم چی داری میگی برگرد
میگیره تو اینجا که نیستی قلبم
یعنی بعد این همه سال
هنو تو نمی دونی هیچی از من

نمیخوام دروغ من بهت بگم
تو بمون همه برن
اگه زود قلبت شکست
این دیوونه بود بچه ببخش
از اون لحظه که رفتی من هنوز تنگه دلم

پس بمون با من
بزن حرف خوب بازم
در گوشا من
دارم من به بوت عادت
بیا پس بمون ، بیا پس بمون
بیا پس بمون ، با من
بیا پس بمون با من
بزن حرف خوب بازم
در گوشا من
دارم من به بوت عادت
بیا پس بمون با من

اگه زد به سرت یه دفعه غیب شی
بدون جای قد بغل من که سِیف نیست بیب
نمیره از سرم دفعه اول مزه لبِ سکسیت
گشتم من هر ور شهرو نه نه مثلت نیست
با یه نگاه میگیره منو چشات
ول نمیکنه نبینم گریه میکنه
نرو نه نرو بمون سر قرارمون
برا منی تو یه دونه توی هفت آسمون
هوا بد میگیره میگی که میری
تکسامو دیدی و چیزی نمیگی
همیشه برام سفیدی مثل برف
نگو بینمون بیبی چیزی نی
نمیخوای منو ببینی
توو بغلم دوباره آروم بگیری
مثل قبلا

پس بمون با من
بزن حرف خوب بازم
در گوشا من
دارم من به بوت عادت
بیا پس بمون با من
بیا پس بمون ، بیا پس بمون
بیا پس بمون با من
بزن حرف خوب بازم
در گوشا من
دارم من به بوت عادت
بیا پس بمون با من

تلفنو بردار دلم تنگه واسه ی توئو حرفات
تا سه صبح رو خط بات
بد اخلاق، گشتم همه ورو من ندیدم مثل تورو اما
نرو، اگه بری من میمیرمو
چرا نمی شنوی هر چی میگمو
بمون ، بمون
بمون ، با من
با من ، با من

بیا پس بمون با من
بزن حرف خوب بازم
در گوشا من
دارم من به بوت عادت
بیا پس بمون با من

چهار سالی میشد که ازش بی خبر بودم…
ینی الان کی ماهشه؟!

الان اون23 سالشه و من 22…
ساعت 3 نصف شب بود و من داشتم سیگارمو دود میکردم که تقه ای به در خورد

+بیا تو

اریک بود…

ــ حالت خوبه؟!

لبخند مصنوعی زدم و سرمو به نشونه آره تکون دادم

نفسشو بیرون فرستاد و گفت

ــ فردا باید بری آمریکا
منم با نیکلاس میرم ایران
اونی که باهاش ملاقات میکنی مثل خودمون هویت ناشناس داره ولی تو کارش خیلی حرفه ایه…
مواظب باش نارو نخوری

+باشه

اومد نزدیک تر و سیگارمو از دستم گرفت
هندزفریمو از گوشام در آورد و محکم بقلم کرد …

ــ دلم واسه اون اریکای قبلی تنگ شده ها..!
نمیخوای باهاش کنار بیای؟!

جوابش فقد محکم تر بغل کردنش بود…

🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃🤍🍃

منتظر بودم اون یارویی که باهاش قرار داشتم بیاد ولی خیلی دیر کرده بود …

عمارتش …
خیلی قشنگ بود!
عکس یه تاج رو در حک شده بود…
محافظاش اون همه جا پخش بودن …
از منتظر بودن متنفرم..!
عصبی از رو صندلبم بلند شدم و رفتم سمت یکی از محافظا

+برو به رئیس نادونت بگو زود بیاد پایین من وختمو از سر راه نیاوردم

اخم غلیظی کرد و گفت

ــ مواظب حرف زدنت باش !

پوزخندی زدم و رفتم نزدیک تر

+نباشم چه گوهی میخورین؟!

خواست دستمو بگیره و بپیچونه که من زود تر این کارو کردم و انداختمش رو زمین
پامو گذاشتم رو سینش و هدف گرفتم سمت شقیقش که صدای آشنایی به گوشم خورد …

ــ چه خبره اینجا؟!

بیخیالش شدم و برگشتم سمت صدا
نزدیک تر که شد هر دوتامون مات همدیگه بودیم …

+م..مارسل!

هیچی نمیگفت …
ساکت بود!
بغضم شکست و مشتام رو سینش فرود اومد

+میدونی .. میدونی به خاطر تو چقد بدبختی کشیدم؟!
میدونی مامانت تا مرز سکته رفت؟
نه .. تو هیچ کدوم از اینا رو نمیدونی ابله..!

یقه پیراهنشو گرفتم تو دستام و با صدای لرزونم گفتم:

+د بنال!
یه چیزی بگو مارسل!..