ماشینو توی پارکینگ پارک کردم و کمربندمو باز کردم …
نگاهمو به ایلیاد دوختم ، روی صندلی شاگرد ولو شده بود ، اصلااا توی حال خودش نبود و متوجه اطرافش نمیشد ! … .
هوفی کشیدم و از ماشین پیاده شدم ، ماشینو دور زدم و در سمتش رو باز کردم …
دستمو زیر بازوش انداختم و از ماشین کشیدمش بیرون …
بوی گَند مشروب ازش میومد ! …
در رو با پام بستم و به طرف در ورودی عمارت قدم برداشتم …
در رو به سختی ، با پام کنار زدم و داخل شدم …
به طرف پله ها حرکت کردم و به سختی از اونهمه پله بالا بردمش …
به سمت در اتاق مشترک اونو آلیس قدم برداشتم و چندتقه به در کوبیدم … .
صدای فین فین کنان و بغض الود آلیس به گوشم رسید :

_ بله؟! … .

نفس عمیقی کشیدم و گفتم :

+ آلیس ، منم افشین …
میتونم بیام تو؟! … .

_ آره ، بیا داخل ‌… .

در رو باز کردم و داخل شدم …
به طرف تخت حرکت کردم در حالی که الیس با چشمای متعجبش بهم خیره شده بود …
ایلیاد رو گذاشتم روی تخت ، ولو شد روی تخت و با ناله ساعد دستشو گذاشت روی چشماش … .

الیس از روی صندلی بلند شد و همونطور که به طرفمون پا تند میکرد ، نگران لب زد :

_ چ … چش شده افشین؟! …

ساکت به ایلیاد خیره بودم که کنارم ایستاد و مضطرب تر از قبل ، گفت :

_ چرا اینطوریه؟! …
هومممم؟! … .

با دیدن نگرانی هاش واسه ایلیاد ، یاد نگرانیای سارا واسه خودم میوفتادم ‌.‌..
نفس عمیقی کشیدم ، لبخند ریزی زدم و گفتم :

+ نگران نباش ، چیزیش نشده …
فقط ، فقط چون زیادی مِی خورده … این بلا سرش اومده و تو هپروته ‌… .

با بغض لب زد :

_ همش مقصر منم ! …
ایشالله لال شم تا دیگه نتونم عشقمو پس بزنم … !

اخم ریزی کردم و خیره بهش گفتم :

+ نبینم دیگه یه همچین چرت و پرتایی بگی …
تو یه مو از سرت کم شه ایلیاد آشوب میشه ، بعد یه همچین حرفی میزنی؟! … .

قطره اشکی از گونش سر خورد و افتاد پایین …
زبونی روی لبام کشیدم و گفتم :

+ حواست به ایلیاد باشه …
فکر کنم امشب تا صبح باید پرستاری کنی چون حالش خیلی وخیمه … .

سری به نشونه ی باشه تکون داد که به طرف در حرکت کردم …
دستمو روی دستگیره گذاشتم ولی قبل از خارج شدن از اتاق ، لب زدم :

+ مشکلی پیش اومد خبرم کن … .

صدای ضعیفش به گوشم رسید :

_ حتما … .

از اتاق خارج شدم و در رو بستم …
نفسمو محکم بیرون فرستادم و با کمی مکث ، به طرف اتاق خودمو سارا حرکت کردم … .

&& آلیس &&

چند لحظه محزون و غمگین به در بسته خیره شدم …
در آخر برگشتم و به ایلیاد زل زدم …
من میدونستم از پس زده شدن متنفره و بازم دست رو نقطه ضعفش گذاشتم …
خدا لعنتم کنه ! … .
آهی کشیدم و بهش نزدیک شدم ، کنارش روی تخت نشستم و شروع به باز کردن دکمه های پیراهنش کردم … .
باید لباساشو عوض میکردم ، این لباسا مناسب خواب نبود … .
بوی گند مشروب داشت حالمو بهَم میزد …
همونطور که چشماش بسته بود ، انگار تو دنیای دیگه ای باشه … بی جون نالید :

_ آلیس … .

با بغض زمزمه کنان لب زدم :

+ جونِ آلیس …
کاش می مُردم و تورو تو یه همچین حالتی نمی دیدم ! … .

دکمه ی آخریشو هم باز کردم …
اختیارمو از دست دادم و با گریه سرمو گذاشتم روی سینه ی لختش …
دیگه بوی مشروب واسم هیچ اهمیتی نداش …
من فقط این آغوششو میخواستم ! … .
دستاشو دورم حلقه کرد و منو به خودش فشرد …
هق هقم بالا گرفته بود که با شنیدن صداش ، کم کم آروم شدم :

_ عشق من چرا گریه میکنه؟! … .

سرمو بالا گرفتم و نگاهمو بهش دوختم …
چشماش خمار بود ‌…
با گریه لب زدم :

+ منو ببخش ایلیاد …
ببخش که همش باعث داغونیت میشم …
ببخششش … .

لبخند ریزی زد و گفت :

_ میتونی روزمونو که زدی خراب کردی ، جبران کنی … .

با چشمای اشکیم بهش خیره شده بودم که بی طاقت و با دلتنگی لب زد :

_ امشب بیشتر از همیشه بهت نیاز دارم ! …
الان فقط میخوام خودمو توی تو حس کنم …
همین و وسلام ! … .