&& شهرام &&

چند بار محکم به سینم کوبید و با گریه ، جیغ زد :

_ چرا دست بر نمیداری از سرم؟! …
چرا نمیری؟! ‌…
شهرام مگه من به چه زبونی دارم میگم نمیخوامت که نمیفهمی؟! … .
برو توروخدا شهرام ، توروخدااااا راحتم بزار ! … .

مشتاشو گرفتم تو دستام و با بغضی که سعی در خفه کردنش داشتم ، لب زدم :

+ آوا من ، من دوستت دارم …
توقع رفتن نداشته باش از من ! …
تو‌ عشق بچگیمی ، زندگیمی …
بعد از اینکه از این محل رفتین ، فکر میکردم دیگه برای همیشه از دست دادمت ! … .
ولی بعد اون روزی که آوین خوشحال اومد گفت توی دانشگاه دیدتت ، از خوشحالی بال در آوردم ! … .
آوا ، من میخوامت …
خیلی زیاااد … .

هقی زد و گفت :

_ پس ، پس اگه دوستم داری برو … .
اگه دوستم داری دست از سرم بردار ! …
مطمعنن هر ادمی خوشبختی و خنده ی عشقشو میخواد …
برو ، برو و از دور فقط خوشحالیمو نظاره گر باش …
دارم التماس میکنم بهت ، توروخدا شهرام … .

نفسمو محزون بیرون فرستادم ؛ هلش دادم سمت دیوار و وقتی به ریوار چسبید ، بهش نزدیک شدم …
دستامو گذاشتم رو پهلوهاش و با خم کردن سرم ، لبامو گذاشتم رو لباش ، پر عطش شروع به بوسیدنش کردم …
تکون نمیخورد ، عکس العملی نشون نمیداد …
چقدر دلم میخواست همکاری کنه ، چقدر دلم میخواستش و نمی دونست … .
بعد از چند لحظه با کاشتن یه بوسه ی ریز رو لبای خوشمزش ، سرمو عقب کشیدم و به چشماش خیره شدم …
پیشونیمو چسبوندم به پیشونیش و به سختی لب زدم :

+ میرم اگه با رفتنم آروم میشی ، میرم ! … .

… دو روز بعد …

&& آوا &&

کارن فشار اروم و ریزی به دستم وارد کرد که لبخندی زدم و لب زدم :

+ با اجازه ی بزرگترا ، بله … .

همه ی مهمونا شروع به دست زدن کردن …
همون موقع بود که گوشیم زنگ خورد …
از رو میز کوچیک کنارم برداشتمش ، با دیدن اسم آوین …
اخم ریزی کردم ، ازش خیلی دلخور بودم ، مثلا من رفیق فابش بودم که تو مراسم عقدم شرکت نکرد ! … .
تماسو رد کردم ، همینکه خواستم گوشیمو بزارم سر جاش …
دوباره شروع کرد به زنگ خوردن …
کلافه پوفی نشیدم و به صفحش زل زدم …
ایندفعه ویلیام بود ! … .
نفسمو مضطرب بیرون فرستادم ، شاید اتفاقی افتاده که اینطور پی در پی زنگ میزنن …
همینکه خواستم جواب بدم تماسو ، قطع شد …
پوفی کشیدم و منتظر موندم تا یکیشون دوباره زنگ بزنه …
این بار صدای زنگ گوشیمو که شنیدم ، زودی تماس رو وصل کردم و به طرف گوشم گرفتمش … .
صدای گریون آوین به گوشم رسید :

_ الو ، آ … آواااا … !

زبونی رو لبام کشیدم و نگران لب زدم :

+ جانم ابجی ، چیشده؟! …
چرا داری گریه میکنی آوین!؟ … .

گریش شدت گرفت ، به سختی تونستم این حرفشو بشنوم :

_ شهرام ، شهرام خودکشی کرد …
شهرام مُرده ، دیگه نیست …

جیغ زنان ادامه داد :

_ شهرام رفت ، برای همیشه ! …
فقط هم تو مقصری ، تو تو تووووو … .

و بعد تماس قطع شد …
گوشیو پایین گرفتم و مات زده به صفحش خیره شدم …