♡فرآنسه ♡ 3 ماه بعد♡

+پسر بابا چطوره
بگو بابا ، بگو ماما

دلوین ، همونطور که اریکا تو بغلش بود اومد طرفم و با دست ازادش یه دونه زد تو سرم

ــ اخه اون بچه 3 ماهه میتونه حرف بزنه؟!

لبخند گشادی تحویلش دادم و دستشو گرفتم ، نشوندمش رو مبل و به اریک اشاره کردم

+پسر منه هاااا!
بایدم حرف بزنه!

ــ ایششش!
خب حالا!
دختر به این جیگری دارم…
ناناز ، مامانی ، باهوش ، اروم ، زیرک!

اخم ریزی کردم و رو بهش گفتم

+دختر خودمم هستااا
همه اینایی که تو گفتیو ، اریک منم داره!

ــ اصن هر دوتاشون فرشته خودمونن!
چرا دعوا میکنیم سرشون؟!

تو گلو خندیدم و شونه ای بالا انداختم

+نمی…

داشتم حرفمو میزدم که یهو بدنم داغ شد!
همونطور که دلوین از خنده ریسه میرفت ، من از عصبانیت قرمز شده بودم …

+اهههههه شک دارم این پسر من باشه!
رو من جیش میکنیییی؟!

تو دلم گفتم
“فدای خنده هات ، لبات به خنده وا شه همیشه ، دیگه هیچی از زندگی نمیخوام!”

دوماه گذشت و زندگی داشت خوب پیش میرفت تا روزی که …

+بیا شام بخووووریم دلوین ، بدوبیا!

هوففف یه شب تنها بودیما! حالا اگه اومد…

رفتم تو اتاقمون تا بکشونمش پایین تا حداقل یه چیزی بخوریم…

درو که باز کردم دلوین افتاده بود رو تخت و دفترچه خاطراتم تو دستش بود …

دویدم طرفش و تکونش دادم

+دلوین ، دلوییییییین پاشوووو لعنتی پااااشوووو

ولی انگار فایده نداشت …
ضربان قلبش ضعیف بود ، فوری رسوندمش بیمارستان …

دکتر که از اتاقش اومد بیرون دویدم طرفش و با غم زیادی که تو صدام موج میزد گفتم

+چیشد …
چیشد زوددد بگو

ــ ا..ایشون … ایشون قلبش مشکل شدیدی داره ، باید پیوند زده بشه..!
ولی ، ولی فعلا قلب واسه پیوند موجود نیست …
مگه ، مگه اینکه خودتون یکیو پیدا کنید که گروه خونیش با خانومتون یکی باشه..!

اینو که شنیدم کل دنیا دور سرم شروع کرد به چرخیدن …
تکیه دادم به دیوار و آروم زانو هام سست شدن و افتادم رو زمین..!

تو راه بودم و عصابم خراب بود…
ماشینو محکم نگهداشتم و با مشت کوبیدم رو فرمون …

پیداره زدم و تکیه دادم به پشت ماشین …
بلند داد زدم

+لعنت به من
لعنت به زندگی
لعنت به شانس نداشتم!
لعنت به این دنیای کثیف
لعنت به … لعنت به همه چیییی

🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻🤍🥷🏻

نشستم رو به روی هیلدا که چشاش اشکی بود و با چشای سرخم بهش زل زدم …
شایلیم کنارش بود …

+هیلدا …
دلوین به قلب نیاز داره …
اینجام یه قلب که مناسب دلوین باشه ، ندارن!
م..من ..من قلبمو بهش میدم ، گروه خونیمون یکیه

با گریه و بلند و عصبی از رو مبل بلند شد و گفت

ــ نههه نه من نمیذارم نمیذاااارم تو بری ، خودم ..
خودم باید کمکش کنم

بلند شدمو همونطور که میرفتم سمت در ، بلند گفتم

+بهش بگو که عاشقشم..!

ــ نه نه نه نرو آرسااام
ولم کن شایلی تورو خدا ولم کن..!

دستی به چشمای نم دارم کشیدم و زود از عمارتشون خارج شدم …

🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀🚶‍♀️🥀

صبح روز بعد…

+میتونم ، میتونم برای اخرین بار ببینمش؟

دکتر ــ هوفف بله ، میتونید برید…

رفتم داخل اتاقش و کنارش نشستم ، چرا نشد باهمدیگه باشیم ..!
چه زندگی کوتاهی بود..!

+نمیگم نمیترسم ، چرا …
میترسم ، میترسم از اینکه بعد من چیکار میخوای بکنی…
میترسم از اینکه بچه ها منو ندیدن و باید ترکشون کنم

دستشو سمت لبم بردم و بوسیدمش …

+دلوین …
این قلبِ لعنتی ، خوب بلده عاشقی کنه …
عاشق باش ، ولی فقد عاشق بچه ها

تو اون حال خندیدم و گفتم

+بفهمم با یکی دیگه ازدواج کردی میام میکشمتا!
از اون پرستار بخش بپرس ، خیلی اومدم بهت سر زدم …
دیگه نمیتونم صدات بزنم ، پس همین الان بهت میگم …
عشقم ، عزیزم ، نفسم!
دلوین خانوم خوشگل!…
دوست دارم..!

اشکامو پاک کردم و اماده شدم برای رفتن به اتاق عمل..!

♡هیلدا♡

معلوم نییست باید کجا برم ، باید چیکار کنم …
هر دو تو اتاق عمل بودن و حالا 8 ساعت از رفتنشون میگذشت که دکتر اومد بیرون …
چشاش خیس خیس بود و خبر از اتفاق بدی میداد …

با نگانی رفتم پیشش و گفتم

+چیشد .. چیشدددد دکتر!؟

دستکششو در آورد و چشماشو پاک کرد …

ــ و..وختی قلب وینسلت رو آماده پیوند کردیم ، خانوم رادمنش .. خانوم رادمنش ، ضربان قلبش وایستاد …

خنده عصبی کردم و چشمامو مالوندم …

+داری .. داری الکی میگی دیگه
اره داری الکی میگی!

ــ نه …
هر دو … هر دو از دست رفتن!

اینو گفت و رفت …
همونجا بیهوش شدم و افتادم رو زمین …

#زمان_حال
☆اریکا☆

ــ و … و این .. این شد که شمارو .. شمارو ما بزرگ کردیم …ی..ینی من ..من خاله شما هام …

تا به خودم بیام خیلی طول کشید ، اریک دیگه پیشم نبود ، مثل اینکه رفته بود بیرون …

اشکامو پس زدم و با لکنت گفتم

+م..م.من میرم ..
من میرم .. میرم بیرون …

از رو مبل بلند شدم و خواستم برم که مارسل گفت

ــ بذار باهات بیام

مامان ــ مارسل …
بذار تنها باشه

حرکت کردم سمت کافه ای که قبلا میرفتم اونجا ، نشستم اخرین میز کافه
به اتفاقای اخیر فکر کردم
اینکه نیکلاس مرد ، اینکه یه مدت روانی شدم
اینکه من … من و اریک بچه های آرسام و دلوین بودیم…
اینکه از خلاف کشیدیم بیرون …
ولی ، ولی من باهاش کنار میام …
مطمئنم اریک ، اونقدرا عاقل هست که بفهمه هیلدا و کیارش مثل یه پدر و مادر برامون زحمت کشیدن …
تو همین فکرا بودم که حضور یکیو بالا سرم حس کردم

ــ خیلی خوش اومدید خانوم…
چی میل دارید؟!

نفسمو کلافه بیرون فرستادم و گفتم

+قهوه ، یه قهوه لطفا..!

ــ شیرینش کنم یا …؟!

+تلخ …
یکم که دور شد اروم با خودم گفتم

” تلخ..!
به تلخی حقیقت..!”

☆راوی☆

آیهان و پسرش

اریک و اریکا با حقیقت زندگیشون کنار اومدن و بچه هاشون که به دنیا اومد ، با عشق به زندگیشون ادامه دادن .

مرگ عاشقانه دلوین و آرسام ، باعث شد مسیر زندگی بچه هاشون عوض بشه …

آیهان و ماندانا هم باهمدیگه ازدواج کردن و صاحب یه پسر شدن ..

ـــ

امیدوارم دوس داشته باشین …

و ممنون ع اینکه دنبال کردین …

پایان …