با تمام وجود به اغوشم  فشردمش

که با خوشنت تمام از دو بازوهام گرفت و منو به عقب هدایت کرد

طوری ک تعادلم و از دست دادم،  داشتم پرت میشدم که از کمرم گرفت و منو به جلو هدایت کرد طوری ک تو اغوشش پرت شدم

اروم سرم و ک رو سینه اش بود و بلند کردم و به صورتش نگاه کردم

اونم با چشم های نافوذ مشکیش بهم نگاه میکرد
اب دهنشو قورت داد و نگاهش و بین چشم هام و لب هام چرخوند

حراست: به به اینجا رو، دانشگاه جای اینطور کار هاست؟

از هم جدا شدیم و دو تایی با چشم های گرد شده به مسعول حراست نگاه کردیم

…

سر به زیر از اتاق حراست بیرون اومدم رو به روی بابا ایستادم و همینطور سر به زیر سکوت کردم

بابا با چشم های به خون نشسته نگاهم میکرد

همون لحظه هرمس از اتاق حراست  بیرون اومد و اول نگاهی به  من و بعد نگاهی به بابا انداخت

ببخشیدی گفت و ازمون دور شد با نگاهم  دنبالش کردم تا از دیدم خارج شد

به بابا نگاه کردم ک حالا اخمش دو برابر شده بود

…

تو کل مسیر دانشگاه تا خونه بابا لام تا کام صحبت نکرد متوجه ی  عصبی بودنش شدم

ولی کاش حداقل داد میزد سرم ، دعوا میکرد، کتک میزد، فحش میداد  این سکوتش بیشتر دلم و میلرزوند

تا وارد خونه شدم رفتم تو اتاقم در و هم قفل کردم و گوشه ی اتاقم کز کردم

اشک هام رو گونه هام سرازیر شد

تهمینه:( خدایا این روزا بیشتر از هر وقت دیگه احساس تنهایی میکنم،  خدایا دلم اشوبه،  خدایا خسته ام،  خسته از گریه های بیصدا،  خسته از دردای نا تموم، خدایا ارومم کن،  خدایا ارومم کن)

وسط درد و دل کردن با خدا بودم که صدای تق تقی تو اتاق پیچید

گوشام و تیز کردم و به اطراف  نگاه کردم  که دوباره صدای تق تق بلند شد

دقیق تر ک شدم متوجه شدم صدا از کمدمه