* * * *

آروم چشمامو باز کردم …
هنوز توی خواب بودم و هنگ …
نگاهی به اتاقی که توش بودم ، انداختم …
جیغ خفیفی کشیدم و با ترس سر جام نشستم …
پتو رو گرفتم تو مشتام و مضطرب تا روی گردنم بالا کشیدمش …
اما تا چشمم به طرحای روی پتو افتاد ، جیغ دیگه ای کشیدم و از روی تخت پریدم پایین …
با استرس به پتو زل زدم …
تصویر یه ققنوس روش بود که بال هاشو وا کرده بود و با چشمای به خون نشسته به نقطه ی نامعلومی خیره شده بود ! … .
دندونام با استرس بهَم برخورد میکردن ، دستام مشت شده بود و بدنم سرد …
عرق سردی از پیشونیم سرازیر شد …
من کجا بودم؟! …
دیشب که توی اتاقم خوابیده بودم ! … .
دست راستمو گذاشتم روی قلبم ، قلبی که محکم خودشو به سینم می کوبید … .
کم مونده بود سکته کنم که در اتاق باز شد …
نگاهمو از پتو گرفتم و به کسی که توی چارچوب در ایستاده بود ، زل زدم … .
لبای لرزونمو از هم وا کردم و با لکنت گفتم :

+ و … ویلی ، ویلیام ! … .

نفسشو محکم بیرون فرستاد و با نگاه یخیش بهم زل زد …
توی چارچوب در ایستاده بود و دستش روی دستگیره ی در بود … .
بغضم شکست و زدم زیر گریه … .
به طرفش دوییدم و پریدم تو اغوشش …
پاهامو دور کمرش سفت حلقه کردم و دستامم دور گردنش …
اشکام به سرعت از روی گونم پایین میومدن و میریختن روی شونش … .
دستشو از رو دستگیره ی در ور داشت و دور کمرم حلقه کرد …
آروم پشتمو نوازش کرد و گفت :

_ هیس آوین ، آروم باش دختر … !

حین گریه ، لب زدم :

+ ویلیام ! …

سرشو گذاشت رو شونم و گفت :

_ جانم؟! …

با هق هق نالیدم :

+ من کجام؟! …
اینجا کجاس؟! …
من می ترسم ویلیام … .

دستشو نوازش وار روی موهام کشید و گفت :

_ نترس ، اینجا خونه ی منه … .

با شنیدن این حرف ؛ سرمو عقب کشیدم و خیره به چشماش ، متعجب لب زدم :

+ خونه ی تو؟! …

چشمای قهوه ای رنگشو آروم به نشونه ی تایید حرفم ، باز و بسته کرد که با بغض گفتم :

+ اما … اما من که …
من که دیشب ، دیشب …

پرید بین حرفم و گفت :

_ آره ، آره …
ولی الان ، الان هر دومون اینجاییم … .

نفسمو لرزون بیرون فرستادم و گفتم :

+ مامان و بابام کجان؟! …

لبخند ریزی زد و گفت :

_ جایی که باید باشن …

هقی زدم و نالیدم :

+ ما کجاییم ویلیام؟! …

سرمو گذاشت رو شونش و حین نوازش موهام ، گفت :

_ پاریس … .

ناباور لب زدم :

+ پ … پاریس؟! … .

_ آره ، آره آوین …
پاریسیم ، اینجا پاریسه … .

با نفس نفس سرمو عقب کشیدم و خیره به چشماش لب زدم :

+ چطور من اومدم پاریس؟! …
چجوری آخه؟! …
من … من که ایران بودم ، تو خونمون ! …
م … من قرار بود امروز عقدِ ، عقدِ …

اخم غلیظی کرد ؛ پرید بین حرفم و با فشردن پهلوهام ، گفت :

_ ادامه نده آوین … .

ساکت ، با چشمای اشکیم بهش زل زدم که آروم لب زد :

_ من دزدیدمت … .

با بهت لب زدم :

+ چی؟! … .

جدی به چشمام خیره شد و گفت :

_ دزدیدمت …
نصفه شب وقتی مامان و بابات خواب بودن ؛ وارد خونتون شدم و توی همون خواب ، بغلت کردم و زدم بیرون … .
با هواپیمای شخصیم ، آوردمت پاریس … .

نفسام به شمارش افتاده بود …
مات زده بهش خیره شدم و نالیدم :

+ ویلیام ! … .