جیغ بنفشی میکشم و به سمت اتاقم میدوم
پتو را کنار میزنم و با دیدن جنازه موشی که خونش رویش بالشتم ریخته به دیوار پشت سرم تکیه میدهم ، ارام سر میخوردم و تا خود صبح بی صدا گریه میکنم

چشمانم از بی خوابی به قرمزی میزند
دل از آینه میکنم و رژ لبم را در استند لوازم ارایشی ام میگذارم

به حیاط میروم تا کمی مرتبش کنم
اول از همه آب حوض را عوض میکنم و برگ های کنارش را داخل نایلون می اندازم

ــ آدا؟!

هینی میکشم و دست روی قلبم میگذارم
برمیگردم و با دیدن چهره مهربان خانمی ، نفسم را آسوده بیرون میدهم

+وای ترسوندید منو

لبخند غریبی میزند و بغلم میکند
با بهت کمی از او فاصله میگیرم
کنجکاو نگاهش میکنم که میگوید:

ــ یادِ .. یادِ خواهر زادم افتادم بغلت کردم
ببخشید اگه ترسوندمت

+شما کی هستین؟

دستم را میگیرد و مرا لبه حوض مینشاند

ــ شوهرم سرایدار اینجاست ، اون خونه ته حیاطم لطف کردن دادن به ما
آقا کم میان تو این خونه باغ ، میترسیدیم گلا پژمرده بشن و درختا خشک …

آهی میکشد و نگاهش را به زمین میدوزد

ــ بعد اینکه پدر و مادر آقا فوت شدن ، مادر بزرگشون ازمون خواستن ما هم بریم یه جای دیگه
ولی ؛ به خاطر همین حیاط هم که شده قانعش کردیم که بمونیم

پدر و مادر آرماند فوت شدند؟
برایم غیر قابل باور است اما دیگر ادامه نمیدهم
قطعا هیچکس نمیخواهد مسائل شخصی اش را دیگران بفهمند

+روحشون شاد
اسمتون چیه؟

ــ من جولیانم و شوهرم الکساندر
البته …
یه پسر کوچولو هم داریم به اسم مسیح

لبخندی روی لبهایم مینشیند
همان لحظه گوشی اش شروع به زنگ خوردن میکند
با ببخشیدی به سمت ته حیاط میرود و من تازه نگاهم به خانه کوچکی که ته حیاط است میافتد

در این یک هفته ای که گذشته باز هم کسی سعی در اذیت کردنم دارد ، هر شب تا صبح بی خوابی میکشم و روزها میخوابم

ــ ای بابا
پاشو دیگه خاله دوستات پدر ما رو در آوردن

دستانش را از روی شانه ام پس میزنم و قبل از اینکه بخواهم حرف هایش را هضم کنم با صدای خوابالویی میگویم:

+چی میگی مسیحا بذار بخوابم

پوفی میکشد و از اتاق بیرون میرود
با حس دستان کسی زیر زانو ها و گردنم چشمانم را باز میکنم و قیافه اخموی آرماند را میبینم

ــ چه عجب!
افتخار دادی یه نگاهی به این دنیا بندازی

خمیازه ای میکشم و دستانم را دور گردنش حلقه میکنم

+این خونه جن داره آرماند
شبا نمیتونم بخوابم

میخندد و روی زمین میگذارتم
دستم را به کمد میگیرم تا تعادلم را حفظ کنم

ــ زود بپوش بریم کلونیا و جاستین آمپر چسبوندن

از اتاق بیرون میرود
هودی تابستانی ام را میپوشم و از خانه بیرون میروم

دستی برای مسیحا تکان میدهم و بلند میگویم:

+میای باهامون؟

ــ نه خاله با دوستام قراره برم دریاچه

به محض اینکه از حیاط خانه باغ بیرون میروم با چهره درهم استین و کلونیا رو به رو میشوم

کلونیا ــ معلوم هست چه غلطی میکنی سه ساعته منتظریم؟

اخم میکنم ، حق نداشت جلوی جمع اینطور با من صحبت کند

+به تو ربطی داره؟

رزالین ــ بسه دیگه
آدا بیا با من بریم

نگاه از کلونیا میگیرم و به سمت موتور رزالین میروم
ترکش مینشینم و کلاه کاسکت را روی سرم میگذارم

*****

+آدرین بیا واسم تاب ببند

چشمهایش را ریز کرد و نگاهش را میان نیش تا بناگوش باز شده ام و چشمان پر از خواهشم رد و بدل میکند
قهقهه ای میزند و دست کلونیا را میگیرد
او را به طرف درخت میبرد و میگوید:

ــ بیا یه کمکی بده واسه دختر عمت تاب ببندیم
عینهو بچه هایی که بهشون شکلات و لواشک دادی ذوق کرده

کلونیا نگاه کذایی بهم انداخت و ناچار سری تکون داد

کلونیا ــ آدرین اگه دارم کمکت میکنم فقد واس خاطر سامانتاس

دهن کجی میکنم و در بغل رزالین لم میدهم

رزالین ــ خبراییه بین تو و کلونیا؟!

با چشمهایی که کم مانده از حدقه بیرون بزند به سمتشان برمیگردم

سامانتا ــ زبونتو گاز بگیر!
اون فقط میخواد آدا رو اذیت کنه
کرمشه بچم

هر سه ریز میخندیم و کمی بعد آرماند به جمعمان میپیوندد ، تا خوراکی هایمان را میخوریم کار بستن تاب هم تمام شده

در تمام مدتی که روی تاب نشسته ام نگاه خیره کلونیا را روی خودم حس میکنم
در چشمانم زل زده و هر کاری میکنم نگاهش را از رویم بر نمیدارد
کلافه پوفی میکشم:

+کور بشه اون چشمات که هیزی ازش میباره!
هیز بدبخت

زرالین که حرف هایم را میشنود از خنده سرخ میشود

+دروغ میگم مگه؟

****

(کلونیا)

ــ اذیتش نکن
چشماشو نگا کن قرمز شدن

خیره نگاهش میکنم
معلوم است شب خوبی نداشته
پوزخندی میزنم و رو به آرماند میگویم:

+نباید میومد
هرکی ندونه تو یکی خوب میدونی؛از اون و خونوادش دل خوشی ندارم

(شاهارا)

چشمان خیس از اشکش را پاک میکنم و دستم را روی شکمش میگذارم

+الان ماساژ میدم خوب میشی

کیسه آب گرم را کنارش میگذارم و دست آزادم را در موهایش فرو میبرم

ــ باید برم دکتر
هر وقت پریود میشم بیست روز تمام تو اون شرایطم و دل دردم شدیده

لبخندی به رویش میزنم و کنارش دراز میکشم

+یکم بهتر شی میریم دکتر
خودتو نگران نکن به خاطر سنته

سرش را روی بازویم میگذارد و دوباره دستم را زیر شکمش میگذارد

ــ تو یکی دیگه واسه من سن سن نکنااا!
17 سال کمه مگه؟

بوسه ای روی لبهایش مینشانم

+بعضی وقتا که بهت فکر میکنم ؛ میبینم خیلی گناه داری
منو دو سال تمام تحمل کردی ، با همه بد و خوبم ساختی …