روی مبل نشست و کش و قوسی به بدن خسته اش داد و بعد کفش های پاشنه بلندش رو از پا در آورد . اینقدر رقصیده بود که انگشتانش کمی ورم کرده بودند و درد می کرد . مشغول ماساژ دادن کف پاهاش شد و همزمان باز نگاهش افتاد به لباس های زیر و خندید :

– خل و چلا !

یکی از شورتها رو برداشت و نگاهش کرد . واقعاً براش عجیب بود … فک می کرد پوشیدن این چیزا حتی برای زن هایی که رابطه ی فوق العاده خوبی با شوهرشون دارند هم عجیب و غریبه ! اصلاً راحت به نظر نمی رسیدن !

باید اونا رو بالا می برد و یه جایی پنهان می کرد … تا قبل از اینکه فراز برگرده . اگه فراز اونا رو می دید ، شرف براش باقی نمی موند !

ولی خسته بود … خیلی خیلی خسته ! حس می کرد در اون لحظه سخت ترین کار دنیا اینه که دوباره روی پاهاش دردناکش بلند شه و کاری انجام بده .

همونجا روی مبل دراز کشید و کوسنی رو توی بغلش گرفت . فقط چند دقیقه به خودش استراحت می داد … فقط چند دقیقه پلک های سوزان و سنگینش رو روی هم می گذاشت و بعد قول می داد که خیلی زود همه ی کارا رو انجام بده ! …

نفهمید کی به خواب فرو رفت … .

***

نیمه شب بود که فراز سرش خلوت شد و به خونه برگشت .

توی آسانسور که بود ، فکر کرد شاید بهتر باشه به آرام زنگ بزنه و مطمئن بشه که دوستاش رفتن . ولی نگاهی به ساعت مچیش انداخت و با خوندن عدد دوازده و ربع ، بی خیال زنگ زدن شد . تا این ساعت دیگه حتماً همه شون رفته بودند … حتی احتمالاً آرام هم خوابیده بود .

دستی میون موهاش کشید و گردن دردناکش رو کمی عقب و جلو برد . خسته بود ، ولی فکر کردن به سوپرایزی که برای آرام تدارک دیده بود … باعث می شد خواب از پلک هاش بپره .

با این احتمال که آرام خوابیده ، در آپارتمان رو بی سر و صدا باز کرد و وارد شد .

سکوت سنگین خونه … همراه با هوایی که هنوز بوی برف شادی می داد … .

فراز پلک هاشو تقریباً به سختی باز نگه داشته بود . درو با پشت پا بست و راه افتاد به سمت سالن خونه … نگاهش بی تفاوت از همه ی شلوغی های سالن و ظرف های کثیف و کاغذ کادوهای پاره پوره عبور کرد و بعد … یکدفعه میخکوب شد .

آرام رو دید که طبق انتظارش خوابیده بود ، ولی روی کاناپه ی مقابل ال ای دی … با زیباترین حالتی که فراز می تونست اونو تجسم کنه … .

با پیراهن کوتاه و زیبای سورمه ای و موهای زیباش که روی صورتش ریخته بودند و لب های نیمه بازش … مثل شاهزاده ی توی قصه ها که منتظر بود با بوسه ای از خواب بیدار بشه ! …

فراز مثل بچه ای که مسحور شعله ی شمع شده باشه … قدم به قدم جلو رفت … و جلوتر . نفسش به سختی از گلوش بالا می اومد .

حس بیچارگی می کرد ! نیازش و اشتیاقش به این دختر براش فلج کننده شده بود . می خواست جون بده برای اینهمه زیبایی !

یک لحظه ی کوتاه نگاهش سر خورد روی انبوهی از لباس های زیر رنگارنگ که روی میز رها شده بودند … لابد کادوهای تولدش بودند !

شاید اگر در موقعیت دیگه ای بود به این صحنه می خندید … ولی حالا … .

باز نگاه کرد به آرام … داشت ویران می شد ! … خدایا … داشت از دست می رفت !

دستی کشید به گردنش و بزاق دهانش رو قورت داد . داغ بود … گرما از زیر یقه ی لباسش تنوره می کشید ! بعد دیگه نتونست مقاومت کنه … همونجا زانو زد !

نگاهش هنوز هم خیره به لب های نیمه باز و سرخ آرام بود … این لبهای زیبا و آماده ی بوسیدن ! … ولی ممنوعه برای فراز !

چقدر بدبخت بود که زنش براش ممنوعه بود ! این تاوانی بود که باید برای همه ی اشتباهاتش پس می داد ؟!

مغلوب و تسلیم در برابر حس شیرینی که داشت ذوبش میکرد … سر خم کرد و بینیشو نزدیک صورت آرام برد و نفس کشید … عمیق نفس کشید ! مثل تشنه ای که به آب رسیده باشه … صورتش رو نفس کشید و موهاشو و گردنش رو … بعد نگاه کرد به پاهای عریان آرام … .

لطافت بی نظیر پوستش … رایحه ی گرم و زنانه ی بدنش … سر خم کرد و لب هاشو روی مچ پای آرام گذاشت و بوسید ! … . کمی بالاتر و باز هم بوسه ی دیگه ای … و باز بوسه ای در امتداد بوسه ی قبلی … .

از نفس افتاده بود . قلبش داشت سینه اش رو می شکافت . حالش بی نظیر بود … اوج می گرفت و باز هم اوج می گرفت . می تونست همه ی عمر به بوسیدن این پاهای زیبا ادامه بده … ولی تکون خوردن آرام … .

پر سرعت و اندکی وحشت زده خودش رو عقب کشید و نگاهش خیره به چهره ی آرام … مثل آدم خطاکاری … اگر آرام می فهمید که فراز بدون اجازه اونو بوسیده …

آرام لحظاتی در جدالی شیرین برای خواب و بیداری … پلک هاش لرزید … بعد نگاهی خمار و نامفهوم به فراز انداخت .

– فراز !

صداش سست و آهسته بود … یک لحظه بعد … ناگهان وحشت صورتش رو پر کرد :

– وای ! وای ! وای !

خواب از چشم هاش رفته بود … از جا پرید و وحشت زده دست هاش تکون داد :

– چشماتو ببند فراز ! … لطفاً چشماتو ببند !

فراز هنوز مات مونده بود چشه … که آرام خودشو پرتاپ کرد روی لباس های زیر !

– فراز تو رو خدا چشماتو ببند ! … تو رو خدا !

تقریباً نزدیک بود گریه اش بگیره . فراز ناگهان براش روشن شد که قضیه از چه قراره … زد زیر خنده . آرام کاملاً پهن شده بود روی لباسها و سعی می کرد اونا رو توی بغلش پنهان کنه … حتی حواسش به پاها و شونه های لختش نبود . باز التماس کرد :

– فراز نگاه نکن ! … فراز به خدا قسم بخوای اذیت کنی … فراز ! فراز ! فراز !

فراز همونطوری که می خندید ، کف دستش رو گذاشت روی چشماش و روشو از آرام برگردوند . آرام تمام لباس ها رو توی بغلش مچاله کرد و بعد بلند شد و دوید به سمت بالا … .

فراز که مطمئن شد اون رفته .. چرخید و با سرخوشی روی کاناپه نشست … همون جایی که چند لحظه قبل آرام خوابیده بود ! دستی کشید روی پارچه ی کاناپه … هنوز هم می تونست گرمای لذت بخش بدنش رو احساس کنه !

همونجا دراز کشید … چشم هاشو بست … .

***

دوست داشت توی خواب هم آرامو ببینه … همونقدر زیبا و دوست داشتنی که واقعاً بود … دوست داشت اونو ببوسه … در حالیکه آرام بیداره و زل زده توی چشم هاش .

تشنه ی بوسیدنش بود … می خواست اونو ببوسه و پرستش کنه . بهش فکر که می کرد … نوک انگشتاش از لذت به گز گز می افتاد .

موهای نرم و زیباش … پوست لطیفش که می شد رگ های ظریف آبیشو ببینه … انگشتای کوچیکش … کف پاهاش … همه چیزش ! خدایا … همه چیزِ بی نقصش !

می تونست اونو بین دست هاش تصور کنه … که نشسته بود روی زانوش و انگشتای زیباش موهای فرازو به بازی گرفته بود و می خندید و حرف می زد … مهم نبود چی می گفت ، کلمات مهم نبودند … مهم زیبایی لب هاش بود وقت تکون خوردن … و خنده ای که اونقدر کودکانه و سر خوش بود … و توی گوشش مثل بغبغوی کبوتر سبک پر می زد .

فراز جادو شده ی لب هاش بود … اونو نزدیک خودش کشید و روی لب هاش زمزمه کرد : آرام ، عشق من !

و بعد اونو بوسید ! عمیق … دیوانه وار … پی در پی ….

*دوستان  عزیزم ازفردا این رمان یکبار  در روز پارت گذاری میشه چون قراره رمان های جدید بزارن و اینطوری ترافیک رمان درست میشه  **