* * * *

روی مبل توی حال نشسته بودم و حرصی کارای ویلیام رو نامحسوسانه زیر نظر داشتم …
اوفففف ، یعنی فقط دلم میخواس پارَش کنم …
اون بی توجه به نگاه حرصی و ترسناک من ، کار خودشو انجام میداد … .
دستام مشت شده بودن و ناخونام روی کف دستم فشرده میشدن … .
همون موقع بود که صدای زنگ عمارت بلند شد …
متعجب سرمو بالا گرفتم و به آیفون خیره شدم …
یعنی کیه؟! … .
به ویلیام زل زدم که به طرف آیفون حرکت کرد ، با دیدن کسایی که توی تصویر آیفون بودن ؛ در رو باز کرد و بعد از برداشتن گوشی آیفون ، گفت :

_ بیاین داخل بچه ها … .

گگوشی رو گذاشت و به طرف در پا تند کرد …
از روی مبل پا شدم و گفتم :

+ اونا کی ان ویلیام؟! … .

وسط راه ایستاد …
دست به جیب برگشت سمتم و با بالا انداختن شونه هاش گفت :

_ دوستامن … .

دودل لب زدم :

+ من همینجا باشم مشکلی نداره؟! … .

چشماشو ریز کرد و روم زوم کرد …
با کمی مکث ، نفسشو محکم بیرون فرستاد و گفت :

_ نه ، میخوای بمون …
میخوای هم برو تو اتاقت … .

ساکت پلکی زدم که برگشت و چند قدم مونده به در رو طی کرد … .
یه دستشو گذاشت روی چارچوب در و به بیرون زل زد …
کم کم سر و صدا ها بیشتر و نزدیک تر شد …
بعد از چند لحظه ۵ ، ۶ تا پسر با یه دختر وارد خونه شدن …
با ویلیام سلام و احوال پرسی کردن و به این سمت اومدن … .
یکی از پسرا که خیلی خندون و شوخ طبع تر از بقیه بود ؛ با دیدنِ من رو به ویلیام کنجکاو پرسید :

_ خانومو معرفی نمیکنی؟! … .

ویلیام بیخیال نسبت به من به طرف مبلی پا تند کرد و گفت :

_ دوستمه …

پسره ابرویی بالا انداخت که ویلیام با اشاره به مبل ها ، گفت :

_ بیاین بشینین که زود باید بریم سر اصل مطلب …

همشون به سمت ویلیام پا تند کردن و روی مبل های رو به روی ویلیام نشستن … .

* * * *

کلافه بهشون زل زدم …
بی نهایت خسته شده بودم و حوصلم سر اومده بود ! …
اصلا متوجه یه کلمه از حرفاشون نمی شدم …
عصبی چنگی به موهام زدم که همون دختره که هنوز اسمشم نمیدونستم ، لب زد :

_ من برم یه چایی بیارم … .

ویلیام به تایید حرفش سری تکون داد و گفت :

_ از قبل دمه ، فقط بریز بیار … .

باشه ای گفت و خواست بلند شه که زودی بلند شدم و گفتم :

+ من میارم ، تو بشین … .

لبخندی زد و گفت :

_ باشه ، مرسی … .

نگاهم کشیده شد سمت ویلیام …
خیره به من ، ساکت ابرویی بالا انداخت و زودی نگاهشو ازم گرفت … .
سری تکون دادم و به طرف آشپزخونه قدم برداشتم …
از بیکاری که بهتر بود ! … .
لیوانا رو روی سینی چیده بودم و مشغول ریختن چایی توشون بودم که با صدای همون دختره به خودم اومدم :

_ مرسی واقعا … .

برگشتم سمتش ، خیلی دختر مهربونی بود و قشنگ مسخص بود از این دخترای لوند و لوس نیس … .
لبخند ریزی زدم و گفتم :

+ خواهش … .

لبخند دندون نمایی زد و همونطور که به اپن تکیه داده بود ، دست به سینه گفت :

_ تا حالا کسی بهت گفته خیلی خوشگلی؟! …

ابرویی بالا انداختم و با زدن یه لبخند ، گفتم :

+ نه ، واقعا؟! … .

چشماشو به نشونه ی آره ، آروم باز و بسته کرد و گفت :

_ اوهوم ، مخصوصا چشای عسلیت …
خیلی ملوست کرده ! … .

خنده ی ریزی کردم و گفتم :

+ مرسی از تعریفت …
نظر لطفته دلبر ! … .

دستشو گذاشت زیر چونش و با کنجکاوی گفت :

_ چیکاره ی ویلیامی؟! …

شونه ای بالا انداختم و گفتم :

+ خودش که گفت دیگه … .
دوستشم … .

چشماشو ریز کرد و آروم گفت :

_ دوست دختر دیگه ، نه؟! … .

لبمو گاز گرفتم و گفتم :

+ نه ، این چه حرفیه …
به عنوان یه همخونه باهاشم … .

آهانی گفت و سرشو آروم به نشونه ی فهمیدن چند بار تکون داد … .
نزدیکم شد ، دستشو به طرفم گرفت و با مهربونی گفت :

_اسم من شیلاس …
و تو؟! … .

دستشو گرفتم توی دستم و با فشردنش ، لب زدم :

+ من آوینم … .

لبخندی زد و با تکون دادن آروم دستش ، گفت :

_ خوشبختم گلم …

نفسمو با فشار بیرون فرستادم و گفتم :

+ همچنین … .