* * * *

بی حوصله پوفی کشیدم و حرصی رو به ماموره ، گفتم :

+ این جناب سرگردتون نمیخواد بیاااد؟! … .

اخم ریزی کرد و خواست چیزی بگه ولی یکهو بی حرکت به جایی خیره شد … .
یکم دست به کمر ؛ عصبی بهش خیره شدم ولی وقتی دیدم قصد نداره تکونی بخوره و چیزی بگه ، عصبی پوفی کشیدم و کلافه رد نگاهشو دنبال کردم … .
اما … اما با کسی که دیدم ، بهت زده بهش زل زدم …
ویلیام بود ! …
ولی … ولی اون اینجا چیکار میکرد؟! …
اون لباس پلیس تنش چی میگفت دیگه؟! …
لباسی به رنگ سبز کمرنگ تنش بود با کلاهی به رنگ سبز پر رنگ …
با بهت بهش خیره شده بودم ، به خودم که اومدم …
رو به روم دیدمش …
همون ماموره زودی دستشو گذاشت کنار سرش ، به نشونه ی احترام خم و راست شد و یه پاشو محکم کوبوند رو زمین … .
از توی بهت در اومدم و خیره به ویلیام ، متحیر زمزمه کردم :

+ ویلیاااام ! … .

نگاه سردشو ازم گرفت و خیره به اون مامور ، لب زد :

_ کارِت خوب بود سروان ! ‌…

مامور با شنیدن این حرف ، ذوق زده به ویلیام خیره شد که ویلیام جدی ادامه داد :

_ افراد رو جمع کن ، دیگه میتونین برین … .

ماموری که حالا متوجه شده بودم ؛ یه سروانه ، محکم سری تکون داد و گفت :

_ اطاعت سرگرد … .

با شنیدن کلمه ی آخری که خطاب به ویلیام گفت ؛ شدت تعجبم ، خیلی خیلی زیاد تر از قبل شد …
فکر میکردم همه چی خوابه و توهم زدم …
انتظار داشتم هر لحظه از این خواب کوفتی و حیرت انگیز
بپرم ولی نه …
خواب نبود ! …
همه چی خود واقعیت بود ! … .

* * * *

+ آیی ، وحشی …
کَندی مچ دستمو ، ولم کن باباااا ! …

دستمو گرفته بود و دنبال خودش میکشید …
از فرودگاه بیرون زد و به سمتی پا تند کرد …
کنار ماشین پلیس شاستی بلندی ایستاد ، در شاگرد رو وا کرد و خشن گفت :

_ سوار شو …

دستمو به شدت از دستش کشیدم و گفتم :

+ نمیخوااام … !
اصلا اینجا چخبره؟! …
تو چطور متوجه شدی من اینجام؟! …
چرا اینا به تو میگن سرگرد و هی بهت ادای احترام میزارن؟! …
این لباسای تنت چی میگن؟! …
هاااااا؟! …
تو چرا لباس پلیس پوشیدی؟! …
چرا ماشین پلیس در اختیارته؟! …
هاااا ویلیاااام؟! … .

بازومو گرفت و عصبی گفت :

_ تو فقط دهنتو ببند آوین که حسابی ازت پُرم ! …
سوار شو ، زود باش … .

محکم سر جام ایستادم و گفتم :

+ نمیشم ! …
تا وقتی واسم توضیح ندی اینجا چخبره ، منم سوار این کوفتی نمیشم ! … .

کلافه دستی به صورتش کشید و چشماشو مالوند …
نفسمو لرزون بیرون فرستادم و با استرس گفتم :

_ تو اصلا کی هستی ، هااااا؟! …
مدلینگ؟! …
مدیر شرکت؟! …
خلافکار؟! …
هاااااا؟! …. کی هستی لعنتی؟! … .

خیره به اطراف نفسشو محکم بیرون فرستاد …
بی تاب بهش زل زدم …
سوالای مختلفی داشتن توی ذهنم چرخ میخوردن …
سوالایی که داشتن مغزمو به انفجار میکشوندن … .
جواب همشونو فقط خود لعنتیش میدونس …
نگاهی به سرتاپاش انداختم …
چقدر این لباس پلیس بهش میومد ، چقدر جذابش کرده بود ! … .
نگاهمو ازش گرفتم و به ماشین پلیس کنارم دوختم …
ماشینی که کلیدش دست اون بود ‌…
ولی … ولی آخه چطور؟! …
چرا اون لباس پلیس پوشیده؟! …
چرا کلید ماشین پلیس دستشه؟! …
چرا اون مامورا و پلیسا بهش ادای احترام میزاشتن؟! …
آخه واسه چییییی؟!؟!؟ … .