#پارت_4

دستم رفت سمت ظرف سالاد و خواستم برش دارم که میثاق پیش دستی کرد و برش داشت
متعجب نگاش کردم که پوزخندی زد و ظرف‌و ول کرد

با صدای شکستنش جیغ بلندی کشیدم و چند قدم رفتم عقب ولی اون همچنان بدون حتی یه قدم عقب رفتن و پلک زدن ، نگام میکرد

ــ کفشمو تمیز کن

عصبی نگاش کردم و داد زدم

+مگه من کنیزتم؟
چرا انقد تحقیرم میکنی؟

با سوزش سمت چپ صورتم حرفم تو دهنم موند و نتونستم ادامه بدم

انگشت اشارشو تحدید وار تکون داد و بی توجه نسبت به حالم گفت

ــ تو فقط یه زیر خوابی
یه زیر خواب.!

با حرفش عین برق گرفته ها سرمو بالا گرفتم و با التماس نگاش کردم …
قطره اشکی از چشمم چکید و با هق هق از آشپزخونه یه پارچه برداشتم و کفششو تمیز کردم…
تموم اون مدت فکر میکردم همینکه فعلا کاری باهام نداشته خیلی خوبه …
چقدر احمق بودم که برای همینم ازش ممنون بودم و نمیدونستم چه اتفاقاتی انتظارمو میکشند..!

رفت طبقه بالا تو اتاقش و منم ظرفا رو شستم …
صدای رعد و برق که اومد جیغ زدم و بدو بدو رفتم تو اتاقش
حواسم نبود که صورتم خیسِ اشکه
از بچگی از رعد و برق میترسیدم …

ــ هووووووشه!
اول در بزن بعد جنازتو بیار تو

🏷میثاق

داشتم پرونده های شرکت‌و مرتب میکردم که یهو در باز شد و رستا با چشای اشکی اومد داخل
اول متعجب نگاش کردم ولی بعد نگاه عصبیمو تو صورتش به گردش در آوردم …

+هووووووشه!
اول در بزن بعد جنازتو بیار تو

با هق هق پرید بغلم و سرشو تو سینم قایم کرد
دختره‌ی روانی!

خواستم از خودم جداش کنم که گفت

ــ ارباب .. ارباب توروخدا
بذار امشب پیشت باشم …
میترسم ، از رعد و برق میترسم

هق هق کردناش اوج گرفت و اینبار با صدایی که پر از خواهش بود ، جوری که دل سنگم براش آب میشد ادامه داد

ــ توروخدا..!
رو زمین میخوابم فقد بذار پیشت باشم
میترسم

پوزخندی زدم و به زور از خودم جداش کردم
تو چشاش برق خاصی بود
نگاهش پر از خواهش و تمنا بود…!

دستشو گرفتم و دنبال خودم کشوندمش طرف حیاط …
در انباریی که داده بودم بهش رو قفل کردم و کلیدشم انداختم تو استخر
همون موقع بود که رعد و برق زد و صدای گریه کردنای رستا هم بالا رفت
مثل بچه های دو ساله پرید بغلم و خودشو محکم بهم فشرد …

چی میشد اگه الان رایکا جای اون بود
اگه الان رایکا میپرید بغلم و خودشو ازم آویزون میکرد …!

انداختمش زمین و سیلی محکمی بهش زدم که خون از گوشه لبش راه باز کرد

زیر بارون بودیم ، موهاش پخش شده بود تو صورتش …
تره ای از موهامو که رو صورتم افتاده بود کنار زدم و با عصبانیت گفتم

+تا صب همینجا زیر بارون ، زیر رعد و برق میشینی عین سگ میلرزی تا حساب کار دستت بیاد

منتظر جوابش نموندم و بی توجه نسبت به گریه کردناش و صدا زدن اسمم ، پا تند کردم سمت اتاقم

رفتم زیر دوش و فکر کردم …
انقدر فکر کردم که نفهمیدم هوا کی روشن شده
از حموم اومدم بیرون و لباس پوشیدم ، از پنجره بیرونو نگاه کردم
هنوز همونجا نشسته بود
با چشمای نیمه جونش استخرو نگاه میکرد ، همونجایی که کلید افتاده بود توش..!

نمیخواستم اینجوری بشه …
چرا باید فقد به خاطر یه شباهت عذاب میکشید
غیر قابل باور بود ، خودمم درک نمیکردم چرا
فقط میدونستم اینجوری آروم میشم
رایکا روانیم کرد …
دیوونم کرد و رفت پی عشق و حال خودش..!
متنفرم
متنفرم از هرچی دختر تو دنیا هست…!

همونطور که داشتم نگاهش میکردم ، آراد رو دیدم که داشت میدوید سمتش
نگران دستشو رو شونه رستا گذاشت و چند باری تکونش داد
رستا چیزی گفت که نفهمیدم ، نبایدم میفهمیدم…
لب خوانیم خوب بود ولی نه تو این زاویه ای که وایستاده بودن …

پوزخندی زدم و همه مدارکمو جمع کردم
مدارک رستا ام از داخل کشو برداشتم و گذاشتم تو کیف سامسونتم
کت و شلواری پوشیدم و یه دست لباس خوشگل واسه رستا انتخاب کردم و رفتم پایین
آراد آورده بودش داخل

آراد ــ این چه کاریه!؟
چرا اینجوری میکنی
ما باهم حرف زدیییییم!

+ما باهم حرف زدیم ولی اخرش حرف حرف منه
از هیشکی ، هیچ کاری برنمیاد

نگاه سرزنش وارشو بهم دوخت و بعد به رستایی که تو بغلش بود اشاره کرد

ــ میبینی عین بخاری داری میسوزه؟
داغ کرده برو دکتر خبر کن

+مهم نیست

پا تند کردم سمت آشپزخونه و قهوه ای واسه خودم ریختم
وقتی برگشتم اثری ازشون نبود
اهمیت ندادم و مشغول خوردن صبحانه شدم…