&& آوین &&

جام شراب رو به طرفم گرفت و لب زد :

_ بگیر … .

آب دهنمو به زور قورت دادم و جام رو ازش گرفتم …
لبخندی حال بهم زنی زد و روی مبل دو نفره ی کنارمون ولو شد …
دستاشو از هم باز کرد و گفت :

_ بیا اینجا … .

نفسمو خسته و بی حال بیرون فرستادم و کنارش با فاصله نشستم …
اخم ریزی کرد ، دستمو گرفت و پرتم کرد تو بغلش …
هینی کشیدم ، شراب ها میخواست بریزه از این حرکتش …
دست راستشو دورم حلقه کرد ؛ همونطور که به جام توی دست چپش زل زده بود ، گفت :

_ نمیخوام ناراحتت کنم ولی …
ولی …

ساکت و سوالی بهش زل زده بودم که سرشو برگردوند سمتم و خیره به چشمام ، گفت :

_ باورت میشه دو روز شده تو اینجایی و اسیرمی …
ولی هیچ خبری از جناب شلبی نشده؟! …
باورت میشه؟! …

بغض به سراغم اومده بود …
درست میگفت ، دو روز میشه که من اینجا دارم زجر میکشم ولی ویلیام ! …
آهی کشیدم که با زدن یه پوزخند ، بی رحمانه گفت :

_ منو باش که فکر میکردم همونقدر که تو میخوایش ، اونم میخوادت ! …

خنده ی کوتاه و کنایه داری کرد و ادامه داد :

_ ولی حالا تو دو روزه که گیرم افتادی و اون هیچ حرکتی نزده ! …
و این یعنی ؛ یعنی اصلا واسش مهم نیس ، بود و نبودت ! … .

بغضمو به سختی قورت دادم و با صدای ضعیفی گفتم :

+ میشه ادامه ندی کارن؟! …
خواهش میکنم ! … .

سرشو با تاسف تکون داد و گفت :

_ آوین …
اون ذره ای بهت علاقه نداره …

با بغض لب زدم :

+ میدونم …

عصبی گفت :

_ پس چرا دست از این علاقه ی مزخرف بر نمیداری؟! …
ویلیام یه آدم قدرت طلب و کثافته …
ببین ، من …
من از اون خیلی بهترم ! …

لبخند تلخی زدم …
لحنش پر حسادت بود …
اره ، اون داشت به ویلیام حسادت میکرد …
از همون بچگی همینطور بود ! …
ویلیام خیلی قلدره ، تو دوران بچگی هم همینطور بود ! …
در عوض کارن …
کارن هیچ زوری نداش …
همیشه توی کوچه ، بین بچه های همسایه کتک میخورد و ویلیام نجاتش میداد …
ناخودآگاه غرق شدم توی اتفاقات ۱۳ سال پیش ، یعنی وقتی تقریبا ۷ سالم بود ! …

#فلش_بک
#گذشته

بدو بدو وارد خونه شدم …
رو به مامان که داشت آشپزی میکرد ، با عجله لب زدم :

+ مامانیییی ، ویلیامو ندیدی؟! …

مامان از گوشه ی چشم نگاهی بهم انداخت و گفت :

_ طبقه ی بالاس فکر کنم ، داشت درس میخوند …
چیکارش داری؟! ‌… .

بی توجه به سوالش برگشتم و از آشپزخونه زدم بیرون …
پله ها رو دو تا یکی طی کردم و به سمت اتاق ویلیام دوییدم …
بدون در زدن ، در رو باز کردم که در به شدت خورد به دیوار و صدای بدی بلند شد …
ویلیام هل زده از رو صندلی میز تحریرش پا شد و نگران ، سریع سریع گفت :

_ چی شده؟! …
صدای چی بود؟! …

بیچاره کپ کرده بود ! …
زبونی رو لبام کشیدم و گفتم :

+ ویلیام ، ویلیام …

نگاهشو بهم دوخت ، کم کم اخم غلیظی رو صورتش شکل گرفت …
دست به کمر لب زد :

_ این چه طرز در باز کردنه؟! … .
سکته کردم بچه ! … .

به طرفش دوییدم ؛ دستشو گرفتم و همونطور که به طرف در می کشوندم ، مضطرب گفتم :

+ بیا بریم ، زود باش … .

دستشو از تو دستم کشید ، سرجاش ایستاد و عصبی گفت :

_ من فردا امتحان دارم آوین ، کجا بیام باهات؟! …

رو به روش ایستادم و نگران گفتم :

+ کارن افتاده تو خطر …

چشماشو ریز کرد و متعجب گفت :

_ چی؟! …

زبونی روی لبام کشیدم و عجله ای گفتم :

+ با شهرام دهن به دهن شد ، شهرامم الان داره میزنتش …
بیا بریم که الان میکشتش … .

وایی گفت و به سرعت به طرف در پا تند کرد …
دنبالش حرکت کردم …
بی توجه به صدا زدنای خاله کلارا و مامان ، از خونه بیرون زدیم …
جلو تر راه افتادم تا جایی که دعوا شده بود رو بهش نشون بدم …
بهشون که رسیدیم ، ویلیام لب زد :

_ تو یه گوشه وایسا آوین ؛ جلو نیای …

الان من و کارنم میایم … .

نگران گفتم :

+ ولی …

منتظر شنیدن حرفم نموند و به طرف بچه ها دویید …
کارن رو از زیر دست شهرام بیرون کشید …
به کارن خیره شدم و لبمو به دندون گرفتم …
خون از سر و صورتش می بارید …
از بینیش داشت خون میومد ، گوشه های لبش پاره شده بود و لباساشم پاره شده بودن …
بی جون خودشو کشید یه گوشه و به دیوار تکیه داد …
چشماش نیمه وا بود و یه بادمجون زیر چشم راستش کاشته شده بود ! … .
نگاهمو از اون گرفتم و به شهرام و ویلیام دوختم …
ویلیام ، شهرام رو حریف بود ولی کارن نه …
کارن با وجود اینکه همسن هموناس و کلاس پنجمه ، ولی زورش به هیچکدومشون نمیرسه … .
ویلیام ، شهرام رو گرفته بود ، شهرام داد و هوار راه انداخته بود و واسه کارن خط و نشون ، میکشید :

_ میکُشمت کارن ، پسره ی چل مغز ! …
ولم کن ویلیام ، ولم کن بزنم فکشو پایین بیارم … .

ویلیام خیلی کلافه شده بود ، عصبی یکهو داد زد :

+ خفه شو دیگه شهرام ! …

شهرام ترسیده ، سکوت کرد که ویلیام بینشون ایستاد و با صدای بلندی گفت :

_ شماها چه مرگتونه هی عین سگ و گربه میوفتین به جون هم؟! …
هاااااا؟! …
مثلا ما فردا امتحان علوم داریم ! …
خودتون که کوفت نمی خونین ، منم از درس خوندن میندازین ! …
اَه … اینم شد زندگی؟! … .

همه ساکت شده بودن و با نگاه مضطربشون ، ویلیام رو نگاه میکردن …
نفسمو لرزون بیرون فرستادم و دستامو بهَم چلوندم …

#بازگشت_به_زمان_حال

با یادآوری اون روز ، خنده ی بی جونی کردم … .
ویلیام از همون بچگی ، قلدر و پر زور بود …
کارن به گرد پاشم نمیرسید و نمیرسه ! … .