اما به غیر از من کسه دیگه ای داخل اتاق نبود

لب هام و تر کردم و اب دهنم و قرت دادم

اروم قدمی به عقب برداشتم میدونستم باید هر چه زود تر از اونجا دور بشم

به خاطر شوکی که بهم وارد شدت بود به سختی میتونستم نفس بکشم

به هر زحمتی بود خودم و به در رسوندم بدون اینکه صدایی ایجاد کنم دستگیره و به پایین فشوردم اما در باز نشد

بغض سنگینی بر اثر ترس به گلوم نشسته بود

صدا: ترسیدی

نفسم با لرز از دهنم خارج شد چشم هام و روی هم فشوردم

تمام تنم منقبض شده بود دلم میخواست از اونجا فرار کنم

لمس دستی و روی کمرم حس کردم

با لمس دست روی کمرم لب هام به هو دوخته شد و اشک هام از پشت پلک های بسته ام سراریز شد

زیر لب لب زدم

تهمینه: خدایا کمکم کن

توانایی داد زدن نداشتم توانایی هیچ کاری و نداشتم اون لحظه فقط از خدا مرگ میخواستم
مرگ و ترجیح میدادم به بودن تو اون اتاق کاش همون لحظه قلبم وایمیستاد

لمس دست دیگه اش و هم روی کمرم حس کردم دو دستش و از زیر لباس دوز پهلو هام کشید و در اخر از پشت منو به اغوش گرفت

صدای حق حقم بلند شد و آهی از نهادم بلند شد

اروم لب هاش و به گردنم چسبوند و نفی عمیقی کشید

با برخورد گرمای نفس هاش به گردنم مور مورم شد

تهمینه: خواهش میکنم، خواهش میکنم

همون لحظه محکم منو به در کوبید و لب هام و به دندون گرفت….

جرعت باز کردن چشم هام و نداشتم سرم و تکیه به دیوار دادم و با ولع اکسیژن و وارد ریه هام کردم

صدا: چشم هات و باز کن

تمام تنم میلرزید لب پایینم و که بی اختیار میلرزید به دندون گرفتم نه عمرا چشم هام و باز میکردم

صدا: یعنی دلت برام تنگ نشده بود؟
یعنی چند دقیقه ی پیش برای من اشک نمیریختی؟؟

سریع چشم هام و باز کردم با دیدن هرمس گریه ام اوج گرفت دستم و روی دهنم گزاشتم و صدای حق حقم و خفه کردم

قلبم از شدت هیجان به شدت به سینه ام میکوبید سریع خودم به تو اغوشش انداختم اونم تشنه تر از من منو به اغوش کشید

و قدم به قدم با هم به عقب حرکت میکردیم طوری که هرمس از پشت روی تخت افتاد و من هم روی هرمس اما این اتفاق هم باعث نشد از هم جدا بشیم و تشنه تر از هر زمان دیگه ای همو بوسیدیم

…