… با خوشحالی از اتاق تیرداد بیرون زدم

پر انرژی به سمت بابا بزرگ رفتم و یه ماچ ابدار از لپش گرفتم

بابا بزرگ: تیرداد چش بود

تهمینه: درگیر رفیقشه که تو کماس

بابا بزرگ: انشالله که خدا شفاش بده

لبخندی زدم و سرم و رو پاهای بابا بزرگ گزاشتم و به هرمس که گوشه ای ایستاده بود نگاه کردم

با حضور هرمس رفتار بد تیرداد و به کل فراموش کرده بودم و دیگه اون انرژی منفی قبل و نداشتم

غرق در نگاه هرمس بودم که دسا بابا بزرگ روی موهام نشست و گفت: دخترم بهتره بری تو اتاقت بخوابی

لبخند پهنیبه لب هام نشست اروم از جا بلند شدم و زیر لب با اجازه ای گفتم و به اتاق رفتم

هرمس زود تر از من به اتاق رسیده بود لبخندم بزرگ تر شد و به سمت تختم حرکت کردم

تو کل این مدت لبخند لحظه ای از لب هام برداشته نشده بود

دست های لطیف هرمس روی گونه هام نشست و من غرق در ارامش به خواب رفتم

…

با صدای جر و بحثی از خواب پریدم

هاج و واج به اطراف نگاه کردم اتاق تو تاریکی فرو رفته بود

با بی حالی از جا بلند و شدم و کلید برق و زدم با روشن شدن اتاق چشم هام همه جارو تار دید اما بعد چند ثانیه همه هیچ و واضح دیدم با صدای شکسته شدن شیعی به خودم اومدم و سریع خودم و به بیرون اتاق رسوندم

اولین چیزی که توجه ام و جلب کرد دست های مشت شده ی بابا بود و بعد از اون صورت سرخ شده ی تیرداد

تهمینه: چیشده

پوزخند صدا دار تیرداد سکوت و شکست

حاج بابا: ببین پسرم

تیرداد: به من نگو پسرم من پسر تو نیستم

حاج بابا: من در حق برادرت و مادرت لطف کردم من خواستم دستشون و بگیرم

تیرداد: ولی ریدی به زندگیمون

حاج بابا: تو که بدی ندیدی

تیرداد با سرعت به سمت در خروجی حرکت کرد

بابا: تیرداد وایسا پسر

مامان: پسرم کجا میری بمون صحبت میکنیم

تیرداد عمیق به صورت مامان نگاه کرد بدون هیچ حرفی از خونه خارج شد

مامان روی زمین لیز خورد و شروع به گریه کردن کرد

اینجا چخبر بود

….