بعد از اینکه رقص تموم شد پیش خاله رفتم که دیدم دیانا داره با دیوید میرقصه و ریز میخنده لبخندی زدم که خاله گفت : خوشحالم که هنوز با هم دوستین و اینجایین

منم خوشحالم که دیانا همیشه کنارمه و اینجاییم

خاله : پس چرا با دایان نمیرقصیدی ؟!

داشت با دختر عمه اش میرقصید

خاله : دوباره اومد به پسر من اویزون شد

خندیدم

خاله هم خندید و گفت : خیلی دلم برات تنگ شده بود کارن خیلی زیاد یاد اون روزا که برات لاک میزدم میفتادم و گریم میگرفت

خاله رو بغل کردم و با بغض گفتم : من بیشتر خاله . من بیشتر دلم برای همتون تنگ شده بود

خاله لبخندی زد و فشارم داد . یکم که حرف زدیم خاله گفت : وای قیافه دایانو‌ تو رو خدا داره از عصبانیت میترکه

ای اتیش پاره چیکار کردی که انقدر حرص خورده لبو شده  ؟

خندیدم و گفتم : وا خاله جون من چیکار پسر شما دارم شاید چون با رافائل میرقصیدم ناراحت شده

خاله خندید و گفت : تو دقیقا عین منی

همون موقع دایان اومد پیشمون

خاله همونطور که جلوی خندشو میگرفت گفت : چرا لبو شدی ؟ حرص خوردی از دست راشل؟

دایان نگاهی به من کرد گفت : نه توی کت و شلوار گرمم شده

خاله با خنده آهانی گفت و به بهانه ای رفت تا ما تنها باشیم

از اینکه تنها بودیم هم خوشحال بودم هم استرس و هیجان زیادی داشتم

دایان که هنوز مشخص بود عصبانیه گفت  : خیلی با رافائل صمیمی نشو

چرا ؟ پسر خوبی به نظر میاد

دایان با اخم گفت: اون چیزی که نشون میده نیست همیشه ادمارو از روی ظاهر قضاوت میکنی و زود صمیمی میشی؟

ته دلم از حسادتش ذوق مرگ بودم اما پوزخندی زدم و چیزی نگفتم سکوت طولانی بینمون برقرار شد

دایان : چیزی نمیگی؟!

چی بگم؟

دایان : بعد از ۷ سال دیدیم دلت برام تنگ نشده؟

فکر کردی من مثل توعم؟ که دلم تنگ نشه ؟

دایان : تو از کجا میدونی من دلم تنگ نشده؟

شونه ای بالا انداختم و اروم گفتم : نمیدونم

دایان : خوشگل شدی

ضربان قلبم رفت بالاتر دیگه کنترلم دست خودم نبود نقابم کم کم کنار میرفت

تو هم جذاب شدی

دایان: همه همینو میگن

اما هنوز خودشیفته ای

خندید و گفت افتخار رقص بهم میدی؟

گفتم : باید فکر کنم

خندید و گفت : جوابش اسونه

دستمو توی دستش گذاشتم و رفتیم یه گوشه از استیج دستشو گذاشت‌ روی کمرم و شونمو گرفت بعدش قسمتی از موهامو که جلوی چشمم بود رو کنار زد خیلی خجالت میکشیدم قلبم بی وقفه میتپید

اما منم دستمو انداختم دور گردنش و بدنمو‌ اهسته تکون دادم و شروع به رقص کردیم حسم غیر قابل وصف بود غرق نگاه کردن به همدیگه بودیم که گفت : موهاتو کوتاهکر‌دی؟ اینجوری که بستی مشخص نیست

چطور ؟

دایان: همینجوری

نه کوتاه نکردم  جوری خوشحال شد که چشماش هم میخندیدن

دایان : نگفتی دلت برام تنگ شده بود یا نه؟

خودت چی فکر میکنی ؟

دایان : نمیدونم چشم مرواریدی

با شنیدن حرفش نزدیک بود قلبم بایسته تمام خاطرات یکی یکی از جلوی چشمام میگذشتن

بالاخره گفتم : بایدم ندونی ۷ سال بدون هیچ خبری رفتی

دایان : ببخشید منم حال خوبی نداشتم فکر کردی دوست داشتم برم ؟ اونم بدون تو بهت زنگ نزدم که دلت برام تنگ نشه حالت بد نشه

گفتم : اما اینجوری بد تر بود

یهویی بغلم کرد و در گوشم پچ زد : ببخشید

توی چشمام اشک جمع شده بود نمیخواستم الان گریه کنم این همه تحمل کرده بودم

از بغلش بیرون اومدم گفتم میرم هوا بخورم اونم بغض داشت و این حالمو بد تر میکرد بدون نگاه به کسی به سرعت خودمو به حیاط دانشگاه رسوندم و روی نیمکت نشستم

دست خودم نبود حالم خیلی بد بود قلبم تیر میکشید

دلم خیلی براش تنگ شده بود میخواستم محکم بغلش کنم و برای همیشه توی آغوشش بمونم اما میترسیدم از اینکهبهش اعتماد کنم  از کجا معلوم که دوباره ولم نکنه از کجا معلوم الان کسیو دوست نداشته باشه و از کجا معلوم واقعا هنوزم دوستم داشته باشه ؟ یا هنوز همون دایان کوچولوی من باشه؟

با دستام صورتمو پوشانده بودم که حضور کسیو کنارم حس کردم ……..